دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که «گپ زدن» با زنان جذاب اثر خوبی بر روحیه مردان می‌گذارد زیرا سبب افزایش هورمون‌هایی می‌شود که در تندرستی مؤثر است.
پژوهشگران دریافته‌اند که تنها حضور یک جنس مخالف کافی است تا میزان هورمون‌های تستوسترون و کورتیزول را که با شادابی مردان در پیوند نزدیک است، افزایش دهد.
از سوی دیگر همنشینی با مردان دیگر اثر وارونه دارد و میزان هر دو ماده را کاهش می‌دهد.
پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا که یافته‌های آنها به تازگی منتشر شده، جستجوی خود را بر این موضوع متمرکز کردند که دریابند آیا انسان تا چه میزان مانند دیگر جانداران واکنش‌هایی که با انگیزه‌های جفت‌خواهی در پیوند است نشان می‌دهد.
این پژوهش روی ۱۴۹ دانشجوی پسر بین ۱۵ تا ۲۴ ساله انجام شد و در آن از هفت دانشجوی دختر بین ۱۸ تا ۲۲ سال استفاده شده بود.
پس از یک دیدار کوتاه پنج دقیقه‌ای از مردان مورد آزمایش خواسته شد که به میزان جذابیت این زنان نمره بین ۱ تا ۷ بدهند. میانگین این نمره ۵. ۸۳ بود.
نمونه آب دهان شرکت‌کنندگان در این پژوهش علمی که در آغاز کار دهان خود را با مایع دهان‌شو شسته بودند پس از ۲۰ تا ۴۰ دقیقه دیدار آنها با زنان، مورد آزمایش قرار گرفت و دانشمندان دریافتند که تنها با ۵ دقیقه گفت و شنود با یک زن جذاب میزان تستوسترون مردان ۱۴ درصد افزایش یافته بود و کورتیزول، هورمون ضد استرس موجود در بدن آنها ۴۸ درصد.
همین میزان نشست با مردان سبب کاهش به ترتیب دو درصد و هفت درصد این هورمون‌ها شد.
پژوهش روی جانداران نیز همین نتیجه‌گیری را تأیید می‌کند.
تستوسترون با میل جنسی مردان و همچنین شادابی آنها پیوند تنگاتنگی دارد. این هورمون‌ها همچنین سبب افزایش انرژی می‌شوند.
هورمون کورتیزول نیز هوشیاری را افزایش می‌دهد و همزمان سبب آرامش اعصاب می‌شود. گفته می‌شود این دو هورمون با هم حالتی به وجود می‌آورند که انسان حس می‌کند زنده‌تر است.
دکتر جیمز رونی و همکاران او که این پژوهش‌ها را سرپرستی کرده بودند، بر این باورند که این افزایش هورمونی بسیار مشابه مورد جانداران است.
دکتر لسلی نپ، یک انسان‌شناس متخصص زیست‌شناختی دانشگاه کمبریج می‌گوید این واکنش‌ها تکاملی است و در پیوند با جفت‌یابی است. او می‌افزاید: همه این‌ها بر می‌گردد به مسئله سکس. میزان بیشتر تستوسترون با افزایش فعالیت‌های جنسی در پیوند است، و از سوی دیگر کورتیزول کمک می‌کند انرژی متمرکز شود و انسان به کمک آن بتواند بر نگرانی‌های خود فائق شود.
اوج میزان تستوسترون در نخستین سال‌های دهه بیست سن آدمی است و پس از آن رو به کاهش می‌گذارد. مردان متأهل یا کسانی که با شریکی زندگی می‌کنند، دارای میزان کمتری از هورمون تستوسترون هستند تا دیگر مردانی که ازدواج نکرده‌اند.
یافته‌ها نشان می‌دهد که به محض اینکه مردی با زن جذابی روبه‌رو می‌شود، مغز فرمانی می‌فرستد به غدد هیپوفیز ترشح کننده و میزان تستوسترون را افزایش می‌دهد.
پژوهشگران دریافته‌اند که تنها حضور یک جنس مخالف کافی است تا میزان هورمون‌های تستوسترون و کورتیزول را که با شادابی مردان در پیوند نزدیک است، افزایش دهد.
از سوی دیگر همنشینی با مردان دیگر اثر وارونه دارد و میزان هر دو ماده را کاهش می‌دهد.
پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا که یافته‌های آنها به تازگی منتشر شده، جستجوی خود را بر این موضوع متمرکز کردند که دریابند آیا انسان تا چه میزان مانند دیگر جانداران واکنش‌هایی که با انگیزه‌های جفت‌خواهی در پیوند است نشان می‌دهد.
این پژوهش روی ۱۴۹ دانشجوی پسر بین ۱۵ تا ۲۴ ساله انجام شد و در آن از هفت دانشجوی دختر بین ۱۸ تا ۲۲ سال استفاده شده بود.
پس از یک دیدار کوتاه پنج دقیقه‌ای از مردان مورد آزمایش خواسته شد که به میزان جذابیت این زنان نمره بین ۱ تا ۷ بدهند. میانگین این نمره ۵. ۸۳ بود.
نمونه آب دهان شرکت‌کنندگان در این پژوهش علمی که در آغاز کار دهان خود را با مایع دهان‌شو شسته بودند پس از ۲۰ تا ۴۰ دقیقه دیدار آنها با زنان، مورد آزمایش قرار گرفت و دانشمندان دریافتند که تنها با ۵ دقیقه گفت و شنود با یک زن جذاب میزان تستوسترون مردان ۱۴ درصد افزایش یافته بود و کورتیزول، هورمون ضد استرس موجود در بدن آنها ۴۸ درصد.
همین میزان نشست با مردان سبب کاهش به ترتیب دو درصد و هفت درصد این هورمون‌ها شد.
پژوهش روی جانداران نیز همین نتیجه‌گیری را تأیید می‌کند.
تستوسترون با میل جنسی مردان و همچنین شادابی آنها پیوند تنگاتنگی دارد. این هورمون‌ها همچنین سبب افزایش انرژی می‌شوند.
هورمون کورتیزول نیز هوشیاری را افزایش می‌دهد و همزمان سبب آرامش اعصاب می‌شود. گفته می‌شود این دو هورمون با هم حالتی به وجود می‌آورند که انسان حس می‌کند زنده‌تر است.
دکتر جیمز رونی و همکاران او که این پژوهش‌ها را سرپرستی کرده بودند، بر این باورند که این افزایش هورمونی بسیار مشابه مورد جانداران است.
دکتر لسلی نپ، یک انسان‌شناس متخصص زیست‌شناختی دانشگاه کمبریج می‌گوید این واکنش‌ها تکاملی است و در پیوند با جفت‌یابی است. او می‌افزاید: همه این‌ها بر می‌گردد به مسئله سکس. میزان بیشتر تستوسترون با افزایش فعالیت‌های جنسی در پیوند است، و از سوی دیگر کورتیزول کمک می‌کند انرژی متمرکز شود و انسان به کمک آن بتواند بر نگرانی‌های خود فائق شود.
اوج میزان تستوسترون در نخستین سال‌های دهه بیست سن آدمی است و پس از آن رو به کاهش می‌گذارد. مردان متأهل یا کسانی که با شریکی زندگی می‌کنند، دارای میزان کمتری از هورمون تستوسترون هستند تا دیگر مردانی که ازدواج نکرده‌اند.
یافته‌ها نشان می‌دهد که به محض اینکه مردی با زن جذابی روبه‌رو می‌شود، مغز فرمانی می‌فرستد به غدد هیپوفیز ترشح کننده و میزان تستوسترون را افزایش می‌دهد.