سازمان عفو بین‌الملل با صدور بیانیه‌ای نسبت به وخامت حال آرش صادقی که در اعتصاب غذا می‌برد ابراز نگرانی کرد.
در این بیانیه آمده است که آرش صادقی فعال حقوق بشر از سوم آبان ماه در اعتراض به زندانی شدن همسرش گلرخ ابراهیمی در اعتصاب غذا به‌سر می‌برد و حالش رو به وخامت گذاشته است.
گلرخ ابراهیمی به اتهام توهین به مقدسات به پنج سال حبس و به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس محکوم شده است.
آرش صادقی پس از انتخابات رياست جمهوری ايران در سال ۱۳۸۸ تاکنون چند بار بازداشت و زندانی شده است. او به اتهام اجتماع و تبانی و تبليغ عليه نظام به پنج سال زندان نيز محکوم شده است.
مادر آقای صادقی در جريان نخستين بازداشت او در سال ۱۳۸۸ ظاهرا به دليل وحشت‌زده شدن از هجوم شبانه ماموران امنيتی به منزلش، دچار ايست قلبی شد و درگذشت.
آرش صادقی توسط قاضی صلواتی، رئیس شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران در سال ۹۴ به ۱۵ سال زندان محکوم شده است. اتهامات وی اجتماع و تبانی علیه نظام، توهین به بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، تبلیغ علیه نظام و تشکیل گروه غیرقانونی عنوان شده است.
آرش صادقی اما درباره مصادیق و مستندات اتهامات همسرش به کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران گفته بود: «مستنداتی برای حکم‌های او وجود ندارد جز داستان‌ها و دست نوشته‌هایش که آنها را مصدایق اتهاماتش دانسته‌اند. داستانی نوشته درباره کسی که اعتقاد به خدا ندارد. در دادگاه واقعا مستنداتی برای اتهام‌های او وجود نداشت. بیشتر می‌خواستند پرونده سازی کنند.»
آقای صادقی، دانشجوی اخراجی دانشگاه علامه طباطبایی است که ۱۵ شهریور ۱۳۹۳ توسط سپاه دستگیر شد و برای مدتی با وثیقه ۷۰۰ میلیونی آزاد بود.
پیش از این احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، نیز در بخشی از گزارش ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۱ (مهرماه سال ۹۰) خود به مسئله بدرفتاری با آرش صادقی پرداخته بود.
در آن گزارش ذکر شده بود که «آرش صادقی، فعال دانشجویی که محروم از تحصیلات عالی شده است در آوریل ۲۰۱۱ به دنبال اعتصاب غذا به کما فرو رفت. صادقی همچنین بنا بر گزارش‌ها به دلیل ضرب و شتم مداوم و شکنجه دچار مشکلات فیزیکی همچون عفونت ریه و فلج عضو شده است».
آقای صادقی در دورانی که بیرون از زندان بود در گفت‌وگو با وب‌سایت روز آنلاین از نحوه بازجویی‌اش سخن گفته و اعلام کرده بود که در دوران بازداشت دو بار کتفش در رفته و دندانش شکسته است. او اضافه کرده بود که بدترین آزار بدنی برای او کندن موی دست و صورت و سینه‌اش در طول بازجویی بوده است.