سازمان عفو بینالملل در اطلاعیهای، با اشاره به سنت ایران برای آزادی برخی از زندانیان در ایام نوروز، ابراز امیدواری کرد که نازنین زاغری آزاد شود.
این سازمان تاکید کرد که نازنین زاغری تنها فرد زندانی در ایران نیست که میتواند آزاد شود، اما آزادی او یک پیروزی کوچک و درعین حال پرارزش برای حقوق بشر است.
نازنین زاغری که برای تعطیلات نوروزی به ایران سفر کرده بود، ۱۵ فروردین ۱۳۹۵ هنگام خروج از ایران از سوی اطلاعات سپاه در فرودگاه امام خمینی تهران بازداشت شد.
خانم زاغری به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» به پنج سال زندان محکوم شده است.
وی از ۲۳ آبان ماه ۹۵ نیز در اعتراض به وضعیت نگهداریاش در سلول انفرادی و دریافت حکم پنج سال حبس، اعتصاب غذا کرده بود که پس از شکستن اعتصاب غذا، به سلولی عمومی در زندان اوین منتقل شد.
هماکنون گیسو، دختر دو ساله نازنین جدا از والدین خود و نزد خانواده مادرش زندگی میکند.
در همین حال وی در نامهای که اسفند ماه سال گذشته منتشر شده، به همسرش نوشته بود که «کشوری که روزی به آن افتخار میکردیم، طلاییترین روزهای بزرگ شدن دخترمان را از هر دویمان گرفت.»
در حال حاضر چند ایرانیآمریکایی از جمله سیامک و باقر نمازی، و کارن وفاداری نیز در ایران زندانیاند.
آفرین نیاسری و نزار ذکا دو زندانی دیگری هستند که تابعیت آمریکا را ندارند، اما اقامت دائم این کشور را دارند.
در همین حال وبسایت مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران،هرانا، روز یکشنبه خبر داد که رضا (روبین) شاهینی شهروند دوتابعیتی ایرانی-آمریکایی محبوس در زندان گرگان، با تودیع وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی آزاد شده است.
رضا (رابین) شاهینی پس از هفت سال در خردادماه ۹۵ برای دیدار با مادر بیمارش به ایران رفت، اما چند روز پیش از بازگشت به آمریکا توسط نیروهای امنیتی در خانه مادرش دستگیر شد.
او در نهایت به اتهام «همکاری با دولتهای متخاصم، اقدام علیه امنیت ملی و ارتباط با عناصر و رسانههای ضد انقلاب» به ۱۸ سال زندان محکوم شد.
در بهمن ماه گزارشهایی درباره اعتصاب غذای این شهروند ایرانی-آمریکایی منتشر شده بود.
پیشتر، سپاه استان گلستان با انتشار عکسهایی از فیسبوک این شهروند ایرانیـآمریکایی که او را در کنار مخالفان جمهوری اسلامی و در تجمعات حمایت از اعتراضات مردمی پس از انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ نشان میداد، مدعی ارتباط او با «سرویس جاسوسی آمریکا» شده بود.
آقای شاهینی در اسفند ۹۵ در نامهای، ضمن رد اتهامات خود، روند رسیدگی به این اتهامات را «ناعادلانه» خوانده بود.
آقای شاهینی در این نامه با بیان این که اتهامات او بر اساس عکسهایی از حضور او در «تجمعات حمایت از جنبش سبز در آمریکا» مطرح شده، نوشته بود که «با هیچ فردی که طرفدار مبارزه خشونتآمیز سیاسی باشد دیدار نداشته و تنها گناه او بیان افکارش بوده است».