اگر شما هم از آن دسته افرادی هستید که نوعی پنیر باید در همه وعده‌های غذایی‌تان حضور داشته باشد و فکر می‌کنید به جای تمام وعده‌ها و میان وعده‌های غذایی می‌شود پیتزا آنهم با پنیر فراوان خورد، حالا می‌توانید با خیال راحت به اطرافیانتان بگویید که دست خودتان نیست و شما به پنیر «معتاد» هستید!
به گزارش دیلی تلگراف، نتایج تحقیقات تازه‌ای که در نشریه کتابخانه ملی دارویی در آمریکا منتشر شده است، برخی از غذاها، به خاطر نحوه پردازش و آماده‌سازیشان اعتیاد‌آورند. هر چه میزان یک غذا بیشتر پردازش شده باشد و چرب‌تر باشد، امکان اعتیاد به آن بیشتر است.
در این تحقیق که در بین دانشجویان دانشگاه ییل در آمریکا انجام شد، از شرکت‌کنندگان خواسته شد که نام غذاهایی را که «بی‌اختیار» می‌خورند بگویند. وقتی نام پیتزا به عنوان شماره یک این فهرست مشخص شد، در واقع کسی تعجب نکرد. همه ما می‌دانیم که خیلی سخت است که فقط یک برش از پیتزا بخوریم و حتی اگر بدانیم که گرسنه نیستیم، بازهم به سمت برش دوم می‌رویم.
نتایج این پژوهش می‌گوید که پنیر به دلیل وجود پروتئینی به نام کازئین- که در تمام فراورده‌های لبنی یافت می‌شود- اعتیادآور است. در زمان گوارش پنیر، این پروتئین ماده مخدری به اسم کازومورفین را آزاد می‌کند. این ماده بر گیرنده‌های دوپامین در مغز اثر می‌گذارد.
با توجه به رواج چاقی، برخی متخصصان تغذیه تا به آنجا پیش رفته‌اند که پنیر را «کراک» غذاها بنامند
با آنکه میزان کازئین در شیر زیاد نیست، اما برای ساخت یک کیلو پنیر، چیزی به اندازه بیست کیلو شیر مصرف می‌شود و این به معنای غلظت بالای کازئین در پنیر است.
لس‌آنجلس‌تایمز هم درباره این تحقیق می‌نویسد با توجه به رواج چاقی، برخی متخصصان تغذیه تا به آنجا پیش رفته‌اند که پنیر را «کراک» غذاها بنامند، اما هنوز مشخص نیست چه میزان از مصرف پنیر (و مواد لبنی به طور کلی) برای بدن مفید است و از چه حد مصرف ضرر بر فایده پیشی می‌گیرد. تحقیقاتی در گذشته نشان داده که رژیم‌های غذایی با پروتئین خیلی بالا نه تنها برای بدن مفید نیستند بلکه در درازمدت حتی می‌توانند تاثیرات مضری در حد مصرف سیگار هم داشته باشند.