تیمهای ملی فوتبال آمریکا و ژاپن با غلبه بر حریفان خود، به دیدار نهایی هفتمین دوره جام جهانی فوتبال زنان راه یافتند. این دو تیم در دوره پیشین جام جهانی نیز برگزارکننده بازی پایانی بودند.
آمریکا موفق شد با نتیجه ۲-۰ آلمان را از پیش رو بردارد. کارلی لوید در دقیقه ۶۹ قفل بازی را شکست و از روی نقطه پنالتی دروازه نادین آنگرر را باز کرد.
آنگرر که کاپیتان تیمش هم هست، سال ۲۰۱۴ جایزه بهترین بازیکن زن جهان را دریافت کرد. او اولین دروازهبانی است که به این مقام رسیده.
وقتی آمریکا پیش افتاد و آلمان بیمحابا پیش کشید، فرصت به ثمر رساندن گل دوم هم مهیا شد و در واپسین دقایق، کلی اوهارا توانست سند صعود آمریکا را به فینال امضا کند.
آمریکا با دو قهرمانی، یک نایبقهرمانی و سه عنوان سومی، پیشتاز فوتبال زنان در جهان است. آلمان هم دو بار اول شده و یک بار نایبقهرمان. حالا آمریکا بخت کسب سومین جام را هم دارد.
جیل آلیس سرمربی آمریکا بعد از برتری تیمش گفت: «به بازیکنانم افتخار میکنم، آنها پلهپله بالا آمدند. ما بازیکنان شجاعی در دفاع داریم.»
تاکید خانم آلیس روی خط دفاعی تیمش کاملاً طبیعی است. آنها از آغاز تورنمنت تاکنون فقط یک گل خوردهاند. هوپ سولو نیز درون دروازه از مشهورترین فوتبالیستهای زن دنیاست.
سیلویا ناید سرمربی آلمان گفت: «دو تیم سطح بالا مقابل هم قرار گرفتند. متاسفانه ما به اندازه کافی خطرساز نبودیم. حالا باید تمرکزمان را برای کسب عنوان سوم بگذاریم.»
تیم خانم ناید با وجود این شکست، نتیجه بهتری نسبت به دوره قبلی بهجا گذاشته. آنها چهار سال قبل میزبان بودند اما با قبول شکست مقابل ژاپن، در یکچهارم نهایی از گردونه رقابتها کنار رفتند.
دیگر بازی از مرحله نیمه نهایی جام ۲۰۱۵ را انگلستان و ژاپن برگزار کردند و در جدالی دراماتیک، گل به خودی دقیقه ۹۲ باعث حذف تیم شگفتیساز انگلستان شد.
شاگردان مارک سامپسون ۳۲ ساله اگر فینالیست میشدند، برای نخستینبار پس از جام جهانی ۱۹۶۶ مردان چنین اتفاق بزرگی را برای فوتبال کشورشان رقم میزدند. موضوعی که طی روزهای گذشته، سوژه رسانههای بریتانیایی شده و بزرگان فوتبالشان مثل دیوید بکهام، وین رونی و باشگاههای بزرگ، از عملکردشان تمجید کردند.
انگلستان مقابل ژاپن حملات بیشتری تدارک دید اما تجربه بیشتر حریف، باعث راهیابی مجدد ژاپن به فینال شد.
بازی تا واپسین ثانیهها با حساب ۱-۱ دنبال میشد. هر دو تیم از روی نقطه پنالتی گل زده بودند، تا اینکه در آستانه اتمام مسابقه، توپی نه چندان خطرساز با اشتباه لورا به است، اوج گرفت و در عین بهتزدگی سهشیرها، درون دروازه کارن بردسلی غلتید.
سوت پایان بازی اندوه اغلب تماشاگران کانادایی، جشن شادمانی ژاپنیها و اشک بازیکنان انگلیس را در پی داشت.
سایت فیفا به نقل از سامپسون نوشت: «واقعاً نمیتوانم درباره بازی حرف بزنم اما درباره تیمم چرا. آنها خون، اشک و عرق ریختند و سزاوار این هستند که مانند قهرمانان به کشور بازگردند. لورا فرو ریخت بعد از گل به خودی اما بدون او، صعود به این مرحله هم ممکن نبود. امشب دیدیم که چرا ژاپن قهرمان جام جهانی شده. اما هرگز ندیده بودم تیمی مثل ما، ژاپنیها را تحت فشار قرار دهد.»
نوریو ساساکی سرمربی ژاپن هم گفت: «انگلستان فراتر از انتظار من بود. ما آنگونه که امیدوار بودم بازی نکردیم اما وقتی صعود کردهاید یعنی به هدف خود رسیدهاید. من متأسف شدم برای لورا اما پشت سر او هم بازیکن ما بود برای ضربه زدن. در هر صورت تفاوتی ندارد و موقعیت گلزنی را خودمان ایجاد کرده بودیم.»
آمریکا و ژاپن در شرایطی برگزار کننده بازی نهایی هستند که فینال جام ششم را هم به انجام رساندند. در آن بازی، وقت قانونی ۱-۱ تمام شد و ژاپن با گل دقیقه ۸۱ امیدهای خود را زنده کرد.
در وقت اضافه نیز ابتدا آمریکا گل زد و به طرز جالبی باز هم ژاپن در واپسین لحظات یعنی دقیقه ۱۱۷ توانست به بازی برگردد.
در ضربات پنالتی، سه پنالتی اول آمریکا گل نشد و ژاپن با عملکردی بهتر، روی سکوی نخست ایستاد. از آن بازی، بازیکنان متعددی همچنان در ترکیب تیم ملی دو کشور حضور دارند.