انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران در بیانیهای با اشاره به تخلیه یکی از کلیههای امید کوکبی پژوهشگر علم فیزیک، از غفلت و «بیتوجهی مکرر» مسئولین نسبت به شرایط پزشکی «زندانیان و محصورین» ابراز نگرانی کرد و درباره «خسارات جبران ناپذیر» این «بیتوجهی» هشدار داد.
این گروه در این بیانیه که روز دوشنبه ۱۳ اردیبهشت در وبسایت کلمه نزدیک به میرحسین موسوی منتشر شده است، اعلام کرد که امید کوکبی از «مدتها» پیش «خونریزی کلیوی» داشته اما مسئولین به «شکایت مکرر» او «بیتوجهی» کردهاند.
به گفته این گروه متشکل از پزشکان اصلاح طلب، «بیتوجهی مکرر» مسئولین زندان به شرایط پزشکی «زندانیان و محصورین»، در گذشته هم «موجب خسارات جبران ناپذیری» شده که از جمله آنها فوت هدی صابر و مرگ زندانیان بازداشتگاه کهریزک است.
انجمن اسلامی جامعه پزشکی ایران تاکید کرد که رسیدگی به شرایط سلامتی جسمی و روحی زندانیان که از «بدیهیترین حقوق» آنان است، «مکررا مغفول واقع شده است».
روز چهارشنبه اول اردیبهشت امید کوکبی، پژوهشگر علم فیزیک در بیمارستان سینای تهران مورد عمل جراحی قرار گرفت و به دلیل ابتلا به سرطان کلیه، یکی از کلیههایش به طور کامل از بدنش خارج شد.
سعید خلیلی وکیل آقای کوکبی روز یکشنبه پنجم اردیبهشت، گفته بود که موکلش «از مدتها پیش» درد کلیه داشته اما در بهداری زندان «تنها» به او مسکن دادهاند و «خدمات اولیه پزشکی» مانند «سونوگرافی» از وی «دریغ» شده بود.
پس از انتشار گزارشها درباره وضعیت آقای کوکبی گروههای مختلفی از استادان دانشگاه، فعالان سیاسی و مدنی با نامههایی به حسن روحانی رئیسجمهوری ایران و بان گیمون دبیر کل سازمان ملل خواستار آزادی و بستری شدن زندانیان سیاسی بیمار در ایران شدهاند.
با این حال غلامحسین محسنی اژهای سخنگوی قوه قضائیه ایران گفته است: «مگر در بیرون زندان کلیه کسی درد نمیگیرد. نمیتوان گفت که اگر کسی در زندان مریض شد، (محکومیت) او دیگر هیچ. او به جاسوسی محکوم شده است».
امید کوکبی، ۳۰ ساله، از اقلیت اهل سنت ایران، فارغالتحصیل دانشگاه صنعتی شریف و دانشجوی دکترای فیزیک اتمی با گرایش لیزر در دانشگاه تگزاس آمریکا بود.
او که در سال ۸۹ برای دیدار با خانوادهاش به ایران آمده بود، هنگام ترک کشور در فرودگاه «امام خمینی» تهران دستگیر و پس از ۱۵ ماه بازداشت موقت در دادگاهی به ریاست قاضی صلواتی به اتهام ارتباط با «دولتهای متخاصم» به ۱۰ سال زندان محکوم شد.
آقای کوکبی پس از مدتی در نامهای که از زندان منتشر کرد، نوشت که دستگیری و زندانی شدنش پس از آن رخ داد که پیشنهاد همکاری با دستگاههای نظامی - امنیتی جمهوری اسلامی در یک پروژه تحقیقاتی نظامی را رد کرده بود.
انجمن اسلامی جامعه پزشکی در بیانیه خود یادآور شد که پیش از این نیز بارها خواستار تشکیل گروهی از پزشکان متخصص و مورد اعتماد خانواده زندانیان و جامعه پزشکی، برای رسیدگی دورهای به شرایط پزشکی و سلامتی آنان شده است.
این گروه در سال ۹۰ نیز ضمن ابراز نگرانی از وضعیت سلامت میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی، خواستار معاینه این رهبران معترضان به انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ توسط «پزشکان مستقل» شده بود.
خانواده این سه نفر درسالهای گذشته بارها درباره وضعیت جسمی آنان ابراز نگرانی کردهاند.
در همین حال کانون مدافعان حقوق بشر در گزارشی که روز شنبه چهارم اردیبهشت، منتشر شده اعلام کرد که علیرضا رجایی روزنامهنگار که به تازگی و پس از تمام شدن دوران محکومیتش از زندان آزاد شده به بیماری سرطان فک و صورت مبتلا است.
بر اساس این گزارش، آقای رجایی «در دوران زندان بیمار میشود که اقدام مناسب توسط مقامهای مسئول در زندان اوین و اعزام به مراکز درمانی تخصصی برای معالجه این زندانی صورت نگرفته است».
به گفته کانون مدافعان حقوق بشر، زینب جلالیان زندانی کرد، نیاز دارد برای معالجه چشمهایش به مراکز درمانی تخصصی اعزام شود و حسین رونقی ملکی وبلاگ نویس زندانی نیز به «درمان تخصصی» نیاز دارد.