با اعلام قصد باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا برای انتصاب چاک هیگل به سمت وزیر دفاع در دولت دوم اوباما، نه تنها شماری از جمهوریخواهان آمریکایی و فعالان سازمان‌های یهودی آمریکایی از این گزینش بدلیل «سردی» هیگل نسبت به اسرائیل، ابراز ناخشنودی کرده‌اند بلکه مقاماتی از اسرائیل نسبت به این گزینش آشکارا ابراز نگرانی کرده‌اند.
باراک اوباما دوشنبه چاک هیگل را به عنوان وزیر دفاع و جان برنان مشاور ضدتروریسم خود را به عنوان فرد مورد نظر برای احراز ریاست سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا(سی.آی.ای) معرفی کرد.
چاک هیگل و جان برنان در کنار سناتور جان کری که قرار است به عنوان گزینه وزارت خارجه آمریکا معرفی شود، شخصیت‌های اصلی در دولت اوباما در چهار سال آینده خواهند بود.
رئوبن ریبلین رئیس مجلس اسرائیل بیش از دیگر مقامات اسرائیل در بیان ناخشنودی از معرفی چاک هیگل به مقام وزیر دفاع آمریکا، صراحت نشان داده و گفته است که «اسرائیل نگران شده است».
رئیس کنست دوشنبه هفدهم دی در مصاحبه با آسوشیتدپرس گفت که کشورش نظر به بیانیه‌ها و مواضع پیشین هیگل نگران است.
در همین حال، این مقام اسرائیلی گفته است که مناسبات راهبردی کشورش با آمریکا مستحکم است و یک نفر نمی‌تواند به چنین مناسباتی خدشه وارد کند.
برخی از رسانه‌های اسرائیل نوشته‌اند که اعلام انتصاب آقای هیگل نوعی انتقام‌گیری باراک اوباما از بنیامین نتانیاهو است که در هفته‌های پیش از انتخابات ریاست جمهوری نوامبر آمریکا از میت رامنی رقیب جمهوریخواه اوباما پشتیبانی می‌کرد.
شماری از جمهوریخواهان آمریکایی نیز که از حامیان مهم اسرائیل در واشینگتن هستند، در روزهای گذشته گفته بودند که اوباما با این گزینش اسرائیل را منزوی‌تر می‌کند. سناتور جمهوریخواه لیندزی گراهام نیز دوشنبه گفته بود که چاک هیگل می‌تواند بد‌ترین وزیر دفاع تاریخ آمریکا باشد.
مالکولم هونلاین یکی از فعالان سازمان‌های حامی اسرائیل در آمریکا در روزهای گذشته در مقالاتی در نشریات آمریکایی به شدت به انتصاب هیگل حمله کرده و آن را اقدامی برای نشان دادن لجبازی اوباما نسبت به دولت نتانیاهو دانسته بود.
«یهودیان جمهوریخواه» آمریکا نیز در بیانیه‌ای مدعی شده‌اند که این انتصاب باید هر آمریکایی را نگران کند. این گروه فهرستی از دیدگاه‌ها و سخنان پیشین هیگل را که «ضد اسرائیلی» توصیف شد، منتشر کرد.
آهارون میلر دیپلمات پیشین یهودی آمریکایی نیز در مصاحبه با هاآرتص در هجدهم دی گفته است که انتصاب هیگل روشن‌ترین نشان این است که نتانیاهو نتوانسته است که مناسبات نزدیکی با اوباما برقرار کند.
این در حالی است که آقای هیگل هم بلافاصله پس از اعلام انتصاب خود و نیز پیشاپیش این اعلام در مصاحبه با یک نشریه نبراسکا، ایالتی که پیشتر سناتور آن بوده است، گفت در دوران حضورش در کنگره «حتی یک رای در مخالفت با منافع اسرائیل نداده است».
آقای هیگل در مصاحبه با نشریه «لینکلن جورنال استار» در نبراسکا گفت عملکرد و پیشینه او در کنگره نشان می‌دهد که به اسرائیل «کاملاً وفادار» بوده است، و افزود «نمی‌تواند بفهمد که چرا جمهوریخواهان و حتی دموکرات‌های بسیاری فکر می‌کنند که وی به اندازه کافی حامی اسرائیل نیست».
چاک هیگل در این مصاحبه در پاسخ به کسانی که از او به خاطر امضا نکردن برخی از مصوبه‌های حمایت از اسرائیل در کنگره انتقاد کرده‌اند، گفت که بر این باور بوده است که این قطعنامه‌ها و مصوبه‌ها را غیرسازنده تشخیص داده بود و فکر می‌کرد که این مصوبه‌ها کاری را از پیش نمی‌برد.
یکی از این قطعنامه‌ها که آقای هیگل آن را امضاء نکرده بود، مربوط به بیان حمایت سنا از اسرائیل در دوران انتفاضه در دهه گذشته بود.
چاک هیگل در سال ۲۰۰۶ حمله اسرائیل به حزب الله لبنان در عملیات «۳۳ روزه» را «حمله بی‌محابا به یکی از همپیمانان آمریکا که موجب نابودی لبنان شده است» نامیده و نیز در سال ۲۰۰۹ از تشکیل اتحاد فتح وحماس حمایت کرده بود. او لابی حامی اسرائیل در آمریکا را نیز «لابی یهودی» نامیده بود که یهودیان آمریکایی آن را اظهاراتی غیرمتعارف تشخیص داده بودند.
اما آقای هیگل دوشنبه گفت «منافع اسرائیل ایجاب می‌کند که به این کشور و نیز به فلسطینی‌ها در راه حل صلح و زندگی مسالمت آمیز کمک کرد» و افزود: «اسرائیل در وضعیتی بسیار دشوار قرار دارد؛ هیچیک از مرزهای اسرائیل به اندازه کافی امن نیست؛ ما باید به امنیت اسرائیل کمک کنیم که منزوی نباشد».
در این مصاحبه، چاک هیگل این ارزیابی را نیز که او خواهان نرمش در برابر ایران است و به همین دلیل با برخی از قطعنامه‌های تحریمی علیه ایران در سال‌های گذشته مخالفت کرده است، رد کرد ولی این نظر خود را نیز تکرار کرد که تحریم‌های یکجانبه آمریکا علیه ایران کارساز نبوده و مشکلی را حل نکرده است.
آقای هیگل تاکید کرد که تحریم‌های اقتصادی جدی و مؤثر علیه ایران را مورد حمایت قرار داده است و بار‌ها تاکید کرده است که «ایران کشور حامی تروریسم است».
آقای هیگل در مصاحبه با «لینکلن جورنال استار» گفت که در نهایت تصمیم‌گیری‌های دشوار با اوباما، به عنوان فرمانده کل نیروهای مسلح آمریکاست ولی گفت که به اوباما «ایمان کامل» دارد.
انتصاب هیگل باید به تایید سنای آمریکا برسد. برخی از ناظران گفته‌اند که تایید این انتصاب چندان آسان نخواهد بود و ارزیابی می‌شود که در نشستی که برای بیان توضیحات و دیدگاه‌های هیگل در سنا برگزار شود، وی مورد پرسش‌های گزنده قرار گیرد.
چاک هیگل خود اذعان کرد که وضعیت آسانی در سنا در انتظار وی نیست، و افزود «تنها چیزی که انتظار دارم داشتن فرصت عادلانه برای پاسخگویی است.»
در میان ناخرسندی مقاماتی از اسرائیل، رامین مهمان پرست سخنگوی وزارت خارجه ایران، سه شنبه هجدهم دی در نخستین واکنش ایران به انتصاب هیگل درپاسخ به این پرسش که آیا این امر نشانگر تغییر در سیاست‌های آمریکا در قبال ایران است؟ گفت :«امیدواریم تغییرات عملی در سیاست خارجی آمریکا بوجود بیاید و رویکرد مقامات آمریکایی در جهت احترام به حقوق ملت‌ها باشد... و مقامات آمریکایی به جای جنگ افروزی به دنبال صلح باشند.»
آقای هیگل در سال ۲۰۰۷ با وارد کردن نام سپاه پاسداران ایران به فهرست تروریستی آمریکا مخالفت کرد و هیچگاه نیز به صراحت نگفته است که در صورت عدم تمکین ایران به خواسته‌های جامعه جهانی در ارتباط با برنامه هسته‌ای ایران می‌توان به گزینه نظامی علیه ایران روی آورد. وی از مدافعان گفت‌و‌گو با ایران بر سر برنامه اتمی است.
باراک اوباما دوشنبه چاک هیگل را به عنوان وزیر دفاع و جان برنان مشاور ضدتروریسم خود را به عنوان فرد مورد نظر برای احراز ریاست سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا(سی.آی.ای) معرفی کرد.
چاک هیگل و جان برنان در کنار سناتور جان کری که قرار است به عنوان گزینه وزارت خارجه آمریکا معرفی شود، شخصیت‌های اصلی در دولت اوباما در چهار سال آینده خواهند بود.
رئوبن ریبلین رئیس مجلس اسرائیل بیش از دیگر مقامات اسرائیل در بیان ناخشنودی از معرفی چاک هیگل به مقام وزیر دفاع آمریکا، صراحت نشان داده و گفته است که «اسرائیل نگران شده است».
رئیس کنست دوشنبه هفدهم دی در مصاحبه با آسوشیتدپرس گفت که کشورش نظر به بیانیه‌ها و مواضع پیشین هیگل نگران است.
در همین حال، این مقام اسرائیلی گفته است که مناسبات راهبردی کشورش با آمریکا مستحکم است و یک نفر نمی‌تواند به چنین مناسباتی خدشه وارد کند.
برخی از رسانه‌های اسرائیل نوشته‌اند که اعلام انتصاب آقای هیگل نوعی انتقام‌گیری باراک اوباما از بنیامین نتانیاهو است که در هفته‌های پیش از انتخابات ریاست جمهوری نوامبر آمریکا از میت رامنی رقیب جمهوریخواه اوباما پشتیبانی می‌کرد.
شماری از جمهوریخواهان آمریکایی نیز که از حامیان مهم اسرائیل در واشینگتن هستند، در روزهای گذشته گفته بودند که اوباما با این گزینش اسرائیل را منزوی‌تر می‌کند. سناتور جمهوریخواه لیندزی گراهام نیز دوشنبه گفته بود که چاک هیگل می‌تواند بد‌ترین وزیر دفاع تاریخ آمریکا باشد.
مالکولم هونلاین یکی از فعالان سازمان‌های حامی اسرائیل در آمریکا در روزهای گذشته در مقالاتی در نشریات آمریکایی به شدت به انتصاب هیگل حمله کرده و آن را اقدامی برای نشان دادن لجبازی اوباما نسبت به دولت نتانیاهو دانسته بود.
«یهودیان جمهوریخواه» آمریکا نیز در بیانیه‌ای مدعی شده‌اند که این انتصاب باید هر آمریکایی را نگران کند. این گروه فهرستی از دیدگاه‌ها و سخنان پیشین هیگل را که «ضد اسرائیلی» توصیف شد، منتشر کرد.
آهارون میلر دیپلمات پیشین یهودی آمریکایی نیز در مصاحبه با هاآرتص در هجدهم دی گفته است که انتصاب هیگل روشن‌ترین نشان این است که نتانیاهو نتوانسته است که مناسبات نزدیکی با اوباما برقرار کند.
این در حالی است که آقای هیگل هم بلافاصله پس از اعلام انتصاب خود و نیز پیشاپیش این اعلام در مصاحبه با یک نشریه نبراسکا، ایالتی که پیشتر سناتور آن بوده است، گفت در دوران حضورش در کنگره «حتی یک رای در مخالفت با منافع اسرائیل نداده است».
آقای هیگل در مصاحبه با نشریه «لینکلن جورنال استار» در نبراسکا گفت عملکرد و پیشینه او در کنگره نشان می‌دهد که به اسرائیل «کاملاً وفادار» بوده است، و افزود «نمی‌تواند بفهمد که چرا جمهوریخواهان و حتی دموکرات‌های بسیاری فکر می‌کنند که وی به اندازه کافی حامی اسرائیل نیست».
چاک هیگل در این مصاحبه در پاسخ به کسانی که از او به خاطر امضا نکردن برخی از مصوبه‌های حمایت از اسرائیل در کنگره انتقاد کرده‌اند، گفت که بر این باور بوده است که این قطعنامه‌ها و مصوبه‌ها را غیرسازنده تشخیص داده بود و فکر می‌کرد که این مصوبه‌ها کاری را از پیش نمی‌برد.
یکی از این قطعنامه‌ها که آقای هیگل آن را امضاء نکرده بود، مربوط به بیان حمایت سنا از اسرائیل در دوران انتفاضه در دهه گذشته بود.
چاک هیگل در سال ۲۰۰۶ حمله اسرائیل به حزب الله لبنان در عملیات «۳۳ روزه» را «حمله بی‌محابا به یکی از همپیمانان آمریکا که موجب نابودی لبنان شده است» نامیده و نیز در سال ۲۰۰۹ از تشکیل اتحاد فتح وحماس حمایت کرده بود. او لابی حامی اسرائیل در آمریکا را نیز «لابی یهودی» نامیده بود که یهودیان آمریکایی آن را اظهاراتی غیرمتعارف تشخیص داده بودند.
اما آقای هیگل دوشنبه گفت «منافع اسرائیل ایجاب می‌کند که به این کشور و نیز به فلسطینی‌ها در راه حل صلح و زندگی مسالمت آمیز کمک کرد» و افزود: «اسرائیل در وضعیتی بسیار دشوار قرار دارد؛ هیچیک از مرزهای اسرائیل به اندازه کافی امن نیست؛ ما باید به امنیت اسرائیل کمک کنیم که منزوی نباشد».
در این مصاحبه، چاک هیگل این ارزیابی را نیز که او خواهان نرمش در برابر ایران است و به همین دلیل با برخی از قطعنامه‌های تحریمی علیه ایران در سال‌های گذشته مخالفت کرده است، رد کرد ولی این نظر خود را نیز تکرار کرد که تحریم‌های یکجانبه آمریکا علیه ایران کارساز نبوده و مشکلی را حل نکرده است.
آقای هیگل تاکید کرد که تحریم‌های اقتصادی جدی و مؤثر علیه ایران را مورد حمایت قرار داده است و بار‌ها تاکید کرده است که «ایران کشور حامی تروریسم است».
آقای هیگل در مصاحبه با «لینکلن جورنال استار» گفت که در نهایت تصمیم‌گیری‌های دشوار با اوباما، به عنوان فرمانده کل نیروهای مسلح آمریکاست ولی گفت که به اوباما «ایمان کامل» دارد.
انتصاب هیگل باید به تایید سنای آمریکا برسد. برخی از ناظران گفته‌اند که تایید این انتصاب چندان آسان نخواهد بود و ارزیابی می‌شود که در نشستی که برای بیان توضیحات و دیدگاه‌های هیگل در سنا برگزار شود، وی مورد پرسش‌های گزنده قرار گیرد.
چاک هیگل خود اذعان کرد که وضعیت آسانی در سنا در انتظار وی نیست، و افزود «تنها چیزی که انتظار دارم داشتن فرصت عادلانه برای پاسخگویی است.»
در میان ناخرسندی مقاماتی از اسرائیل، رامین مهمان پرست سخنگوی وزارت خارجه ایران، سه شنبه هجدهم دی در نخستین واکنش ایران به انتصاب هیگل درپاسخ به این پرسش که آیا این امر نشانگر تغییر در سیاست‌های آمریکا در قبال ایران است؟ گفت :«امیدواریم تغییرات عملی در سیاست خارجی آمریکا بوجود بیاید و رویکرد مقامات آمریکایی در جهت احترام به حقوق ملت‌ها باشد... و مقامات آمریکایی به جای جنگ افروزی به دنبال صلح باشند.»
آقای هیگل در سال ۲۰۰۷ با وارد کردن نام سپاه پاسداران ایران به فهرست تروریستی آمریکا مخالفت کرد و هیچگاه نیز به صراحت نگفته است که در صورت عدم تمکین ایران به خواسته‌های جامعه جهانی در ارتباط با برنامه هسته‌ای ایران می‌توان به گزینه نظامی علیه ایران روی آورد. وی از مدافعان گفت‌و‌گو با ایران بر سر برنامه اتمی است.