فاطمه کروبی٬ همسر مهدی کروبی، از رهبران معترضان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ در نامه‌ای به وزیر اطلاعات ایران درباره رفتار این وزارتخانه در قبال حصر نامزدهای انتخاباتی نوشته است که «برخلاف تصور عموم دولت نه تنها تغییری در روند اجرای حصر ایجاد نکرده بلکه شاهد بی‌مسئولیتی بیشتری از سوی مجریان این حصر بوده و هستیم.»
خانم کروبی در این نامه با ذکر اینکه این حصرها «ماهیت غیرقانونی» داشته، از آنچه «رفتارهای فراقانونی» و فقدان معیارهای قانونی و نیز انفعال و بی‌مسئولیتی در وزارت اطلاعات خوانده، انتقاد کرده است.
رادیو فردا در گفت‌وگویی با محمد تقی کروبی، فرزند مهدی کروبی در لندن از او درباره مواردی که موجب شده خانم کروبی این نامه را بنویسد، پرسیده است.
Your browser doesn’t support HTML5
گفت‌وگوی شیرین فامیلی با محمدتقی کروبی درباره وضعیت مهدی کروبی در حصر
محمد تقی کروبی: حصر از ابتدا توسط وزارت اطلاعات اجرا شد. یعنی اینکه چه کسی یا چه کسانی تصمیم به این رفتار غیرقانونی گرفتند یک بحث است و اینکه اصل خود حرف یک امر غیرقانونی است و خلاف قوانین و مقررات است، یک بحث است. نحوه اجرای آن هم یک بحث دیگر است. خیلی خب حالا که بناست اعمال شود طبق چه ضابطه‌ای اجرا شود. از ابتدا وزارت اطلاعات مسئولیت این کار را بر عهده داشت و تا الان هم چنین است. وزارت اطلاعات در زمان دولت پیشین خب در بسیاری موارد پاسخگو نبود و موارد هم بسیار متعدد بود. اما بعد از مدتی روالی را طی کرد که متاسفانه در دولت فعلی که بیش از ۲۱ ماه از آن می‌گذرد حتی آن روال هم طی نمی‌شود.
آن روال چه بوده؟ چون مادرتان هم خانم فاطمه کروبی در نامه به وزیر اطلاعات همین مسئله را یادآوری کردند.
به طور خیلی خاص اگر بخواهم بگویم که مادر من هم به آن اشاره دارد، در زمان وزیر پیشین اطلاعات یک رابطی وجود داشت که مسایل جزیی را حداقل می‌توانست هماهنگی کند. به طور مثال اگر یک دارویی بنا بود برای آقای کروبی تهیه شود و آورده شود به این مسئول گفته می‌شد و بعد از مدتی پیگیری می‌کرد و پاسخش را می‌داد که این کار انجام شود یا انجام نشود. اگر آقای کروبی بنا بود به بیمارستان اعزام شود آیا می‌تواند همراه داشته باشد یا نداشته باشد. در دولت فعلی متاسفانه چنین رابطی از سوی وزارت اطلاعات [وجود ندارد]... رابطی که بتواند حرف و سخن کسانی را در آنجا هستند بشنود و تصمیم‌گیری کند؛ مسایل بسیار بسیار جزیی. یا اینکه بتواند در یک زمان معین و تعیین شده از طریق مسئولانی که تصمیم‌گیر هستند تصمیم‌شان را اعلام کند، وجود ندارد. این امر نشانه یک بی‌مسئولیتی از طرف وزارتخانه است و مهمتر، یک سردرگمی در نحوه نگهداری عزیزان در حصر به وجود آورده. از این رو مادر من به آقای علوی گوشزد کردند. فکر می‌کنم ایشان در نظر گرفتند که شاید برخی‌ها بر این باور بودند که دولت یک زمانی می‌خواهد که نظم پیدا کند این جور کارهایش. اما بعد از ۲۱ ماه دیگر پذیرفتنی نیست که بگویند دستگاه امنیتی کشور هنوز نتوانسته در مسائل بدیهی و جزیی، نه در مسائل عمیق و بسیار تاثیرگذار، بلکه در مسائل بسیار جزیی در رابطه با حصر یک تصمیم‌سازی درستی انجام دهد.
آقای کروبی، با توجه به مواردی که مطرح کردید الان وضعیت سلامت پدرتان آقای مهدی کروبی چطور است؟ آیا مراقبت‌ها و خدمات پزشکی کافی در اختیارشان قرار می‌گیرد؟
خدا را شکر الحمدالله بهتر هستند. اما مسائل مربوط به آن دوران کما فی‌السابق ادامه دارد. پزشک اطلاعات محبت کردند و کار می‌کنند و مواردشان را پیگیری می‌کنند. همچنین اجازه دادند که خانواده هم چیزهای پزشکی را هماهنگ کند و بیاورد. اما شاید یکی از مواردی که موثر بوده در همین نامه مربوط می‌شود به اعزام پدر ما در هفته گذشته به یکی از مراکز درمانی برای پیگیری امور چشم‌شان که شاید در آینده نزدیک یک عمل چشم داشته باشند. در اینجا برادر کوچک ما بنا بود با پدر به عنوان همراه بروند. اما مقامات امنیتی برادر کوچک ما را در ماشین نگاه داشتند و اجازه بالا رفتن با ایشان زمانی که وزیر بهداشت هم ایشان را معاینه کردند، ندادند. یعنی اعزام یک فرد مثل آقای کروبی به مرکز درمانی بدون همراه. خب این چیزها و مسایل این‌چنینی بوده که منجر شده مادر من واکنش نشان دهد و بخواهد که مسئولان و مقامات امنیتی کشور در مقابل این موضوع یک حداقل پذیرش مسئولیت داشته باشند.