فرشاد مومنی، اقتصاددان و عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، در یادداشتی تحلیلی که برای خبرآنلاین نوشته، این پرسش را مطرح کرده است که «وضعیت اقتصاد، واقعا بهتر شده است؟»
این اقتصاددان نهادگرا، اشاره می‌کند که در سال ۹۳ بنگاه‌های زیاد دیگری تعطیل شده‌اند و به گفته او روند «رکود و تخریب اقتصاد ایران» ادامه یافته است.
فرشاد مومنی در این تحلیل، کاهش نرخ تورم به دست آمده به رغم اتخاذ سیاست‌های تورم‌زا را عمق رکود حاکم بر اقتصاد ایران می‌داند.
این استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی، «بحران تقاضای موثر در سطح خانوارها» و «بحران تقاضای موثر توسعه‌ای از سوی دولت» را دو عامل اساسی رکود در اقتصاد ایران دانسته و معتقد است که ترکیب این دو، اقتصاد را با رکود روبرو کرده است و به دلیل همین رکود و پایین بودن عرضه و تقاضا، نرخ تورم در سال ۹۳ پایین آمده است.
مومنی در عین حال که بخش عمده‌ای از مشکلات اقتصاد ایران را مشکلات به جا مانده از دولت قبل می‌داند، اما بر این باور است که «دولت جدید هم در حل بحران‌هایی که از گذشته مانده، نتوانسته عملکرد مناسبی داشته باشد.»
این عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی، معتقد است که در دولت اراده کافی و جدی برای مقابله با مشکلات اقتصاد ایران دیده نمی‌شود و بر اساس مستندات مندرج در سند بودجه سال ۹۴، پیش‌بینی کرده است که در سال ۹۴، «تغییرات محسوسی در اقتصاد» اتفاق نیفتد و «تحول چشم‌گیری» را در اقتصاد ایران شاهد نخواهیم بود.
***
محمد ستاری‌فر، اقتصاددان و رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی در دولت محمد خاتمی، در یادداشتی که در سالنامه نشریه تجارت فردا منتشر شده تاکید کرده است که اقتصاد ایران در سال ۹۴، «وارث میراث‌های سخت و نگران‌کننده‌ای» است.
او این میراث‌ها را میراثی به جامانده از ساختار و کارکردهای اقتصادی و اجتماعی غیرکارآمد و غیراثربخش و در خودمانده می‌داند.
ستاری‌فر در عین حال بر این باور است که دولت یازدهم علاوه بر این میراث‌های نگران‌کننده، میراث‌های فرصت‌ساز و دوران‌سازی در منابع انسانی، اجتماعی، فیزیکی جغرافیایی، ژئوپلتیک و بسیاری از ظرفیت‌های سازندگی نیز در اختیار دارد.
به نوشته این استاد اقتصاد، در سال ۹۴ از دولت عزم، تحرک، پایداری و سرعت در حل و فصل مسایل بهتر از قبل انتظار می‌رود.
ستاری‌فر در جایی از تحلیل خود تاکید می‌کند که سال ۹۴ سال بیم و امید‌های جدی است، اما در عین حال معتقد است که سرنوشت جدال این بیم و امیدها در نقطه شروع از طرف دولت و سپس همراهی مردم با آن تعیین می‌شود.
رئیس اسبق سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، توصیه می‌کند تا ایرانیان سال ۹۴ را سال بازآفرینی فردی و اجتماعی خود قرار دهند.