حسین موسویان مذاکره کننده ارشد هستهای سابق ایرانی با حضور در مراسم ختم مادر محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه، اعلام کرد که از دو هفته پیش به ایران بازگشته است.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، موسویان در حاشیه مراسم، در گفتوگو با خبرنگاران تاکید دارد که برای فعالیت سیاسی به ایران نیامده است.
او در پاسخ به پرسشی درباره دیدارش با برخی چهرههای سیاسی در خارج از کشور اظهار کرد: «اینها شایعه است. من صرفا کار آکادمیک انجام دادهام. از همه مقالاتم دفاع و زیر آن را امضا میکنم. بقیه بحثهایی که مطرح میشود به من ارتباطی ندارد.»
موسویان که از اعضای مؤسس حزب اعتدال و توسعه است، چندی است که در دانشگاه پرینستون به عنوان پژوهشگر فعالیت میکند.
وی درباره اینکه تا چه زمانی در ایران حضور خواهد داشت؟ گفت: «من آمدهام که در ایران بمانم.»
موسویان همچنین درباره فعالیتهای آیندهاش در ایران گفت: «برای کار سیاسی نیامدهام، آمدهام مادرم را ببینم. خدا میداند که برای عیادت از مادرم که حال خوبی ندارد آمدهام.»
وی در پاسخ به این پرسش که «در خصوص تهمتهایی که به شما زده شد اقدامی انجام خواهید داد؟» گفت: «اشکالی ندارد خداوند آنها را جبران خواهد کرد.»
موسویان در دولت هاشمی رفسنجانی سفیر ایران در آلمان و در دولت خاتمی معاون حسن روحانی دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی و عضو هیئت مذاکرات هستهای ایران شد. او با روی کار آمدن دولت احمدینژاد در سال ۱۳۸۴ به معاونت مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام که ریاست آن را روحانی عهده دار شد، منصوب شد.
موسویان که از منتقدان تیم مذاکرهکننده هستهای در دوران ریاستجمهوری محمود احمدینژاد و حضور علی لاریجانی در رأس تیم مذاکرهکننده هستهای بود، ۱۰ اردیبهشت سال ۱۳۸۶ به اتهام ارتباط با بیگانگان و جاسوسی بازداشت شد. او پس از ۸ روز بازداشت، با وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی آزاد شد.
رسانههای نزدیک به دولت احمدینژاد اتهام موسویان را «ارتباط با بیگانگان و ارائه اطلاعات به آنها» ذکر کردند اما بعدها سخنگوی قوه قضائیه از بیگناهی وی در خصوص اتهامات جاسوسی و ارائه اسناد نظام به بیگانگان توسط قاضی خبر داد.
احمدینژاد در سخنرانی شدیداللحنی در آبان ۱۳۸۶ در دانشگاه علم و صنعت گفته بود که اگر اجازه داده شود، وزارت اطلاعات محتوای مکالماتی را که حسین موسویان با «بیگانگان» داشته برای عموم فاش خواهد کرد تا «همه چیز روشن شود... اکنون که پرونده آنها به دادگاه رفته، عدهای قاضی پرونده را تحت فشار سنگین قرار دادهاند تا جاسوس را تبرئه کنند».
وزارت اطلاعات هم موسویان را متهم کرده بود که اطلاعاتی محرمانه در مورد فعالیت اتمی ایران را در اختیار سفارت بریتانیا در تهران قرار داده است.
۲۰ فروردین ۱۳۸۷ دادگاه انقلاب تهران موسویان را به اتهام «اخلال در امنیت ملی» مجرم شناخت و به دو سال حبس تعلیقی و پنج سال محرومیت از مشاغل دولتی محکوم کرد.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، موسویان در حاشیه مراسم، در گفتوگو با خبرنگاران تاکید دارد که برای فعالیت سیاسی به ایران نیامده است.
او در پاسخ به پرسشی درباره دیدارش با برخی چهرههای سیاسی در خارج از کشور اظهار کرد: «اینها شایعه است. من صرفا کار آکادمیک انجام دادهام. از همه مقالاتم دفاع و زیر آن را امضا میکنم. بقیه بحثهایی که مطرح میشود به من ارتباطی ندارد.»
موسویان که از اعضای مؤسس حزب اعتدال و توسعه است، چندی است که در دانشگاه پرینستون به عنوان پژوهشگر فعالیت میکند.
وی درباره اینکه تا چه زمانی در ایران حضور خواهد داشت؟ گفت: «من آمدهام که در ایران بمانم.»
موسویان همچنین درباره فعالیتهای آیندهاش در ایران گفت: «برای کار سیاسی نیامدهام، آمدهام مادرم را ببینم. خدا میداند که برای عیادت از مادرم که حال خوبی ندارد آمدهام.»
وی در پاسخ به این پرسش که «در خصوص تهمتهایی که به شما زده شد اقدامی انجام خواهید داد؟» گفت: «اشکالی ندارد خداوند آنها را جبران خواهد کرد.»
موسویان در دولت هاشمی رفسنجانی سفیر ایران در آلمان و در دولت خاتمی معاون حسن روحانی دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی و عضو هیئت مذاکرات هستهای ایران شد. او با روی کار آمدن دولت احمدینژاد در سال ۱۳۸۴ به معاونت مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام که ریاست آن را روحانی عهده دار شد، منصوب شد.
موسویان که از منتقدان تیم مذاکرهکننده هستهای در دوران ریاستجمهوری محمود احمدینژاد و حضور علی لاریجانی در رأس تیم مذاکرهکننده هستهای بود، ۱۰ اردیبهشت سال ۱۳۸۶ به اتهام ارتباط با بیگانگان و جاسوسی بازداشت شد. او پس از ۸ روز بازداشت، با وثیقه ۲۰۰ میلیون تومانی آزاد شد.
رسانههای نزدیک به دولت احمدینژاد اتهام موسویان را «ارتباط با بیگانگان و ارائه اطلاعات به آنها» ذکر کردند اما بعدها سخنگوی قوه قضائیه از بیگناهی وی در خصوص اتهامات جاسوسی و ارائه اسناد نظام به بیگانگان توسط قاضی خبر داد.
احمدینژاد در سخنرانی شدیداللحنی در آبان ۱۳۸۶ در دانشگاه علم و صنعت گفته بود که اگر اجازه داده شود، وزارت اطلاعات محتوای مکالماتی را که حسین موسویان با «بیگانگان» داشته برای عموم فاش خواهد کرد تا «همه چیز روشن شود... اکنون که پرونده آنها به دادگاه رفته، عدهای قاضی پرونده را تحت فشار سنگین قرار دادهاند تا جاسوس را تبرئه کنند».
وزارت اطلاعات هم موسویان را متهم کرده بود که اطلاعاتی محرمانه در مورد فعالیت اتمی ایران را در اختیار سفارت بریتانیا در تهران قرار داده است.
۲۰ فروردین ۱۳۸۷ دادگاه انقلاب تهران موسویان را به اتهام «اخلال در امنیت ملی» مجرم شناخت و به دو سال حبس تعلیقی و پنج سال محرومیت از مشاغل دولتی محکوم کرد.