محمدرضا صحرایی متولد ۱۳۰۶ در صحرابند اراک که از هجده سالگی به ورزش کشتی رو آورده و تا آخرین روز زندگی نیز به تمرینات کشتی پرداخت، در سن ۸۷ سالگی بر اثر سانحه تصادف درگذشت.
او حدود هفت دهه قبل ورزش کشتی را شروع کرد. در آغاز، ۵۸ کیلو بود و در تمام این مدت نیز ۵۸ کیلو باقی ماند! موفقیت‌هایی در مسابقات داخلی کسب کرده بود اما هرگز به رقابت‌های بین‌المللی اعزام نشد.
به خاطر سن بالای ۷۰ سال، مطابق مقررات فدراسیون جهانی، اجازه حضور در رقابت‌های بین‌المللی پیشکسوتان را نداشت اما وقتی در مسابقه‌های قهرمانی کشور پیشکسوتان به روی تشک آمد و کشتی گرفت با تحسین تماشاگران و رسانه‌های ورزشی مواجه شد.
حتی فدراسیون جهانی کشتی نیز در گزارشی تصویری که روی سایت فیلا منتشر شد، محمدرضا صحرایی را به علاقمندان کشتی در جهان معرفی کرد.
صحرایی که در شب تولد غلامرضا تختی به خاک سپرده شد، ورد زبانش نام تختی و خاطراتی از او بود. در مصاحبه‌ای به ایسنا گفته بود: «از تختی بزرگ‌تر بودم اما الگویم او بود. وقتی خبر فوت تختی را شنیدم باور نمی‌کردم. مثل گیج‌ها بودم. تا سر خاکش نرفتم باورم نشد که تختی از دنیا رفته. در تمام این سال‌ها، این تنها خاطره بد من از ورزش کشتی است.»
خانواده‌اش مخالف کشتی گرفتنش نبوده‌اند و همزمان با کشتی، بنایی هم می‌کرده: «پدرم گفت حالا که می‌خواهی کشتی بگیری باید ازدواج کنی. گفتم پول ندارم ولی او گفت همین که من می‌گویم. ۲۴ سالم بود که ازدواج کردم. همسرم موافق کشتی گرفتنم بود و مثل بچه‌ها از من مواظبت می‌کرد. هر روز صبح لباس‌ها و ساک ورزشی‌ام را آماده می‌کرد.»
چهار فرزند و هفت نوه از او به جا مانده. صحرایی می‌گفت: «تختی که مرد از کشتی دلسرد شدم. مدتی سمت کشتی نرفتم تا این‌که علیرضا زیبا آمد و گفت حیف است که تمرین نمی‌کنی. از ۷۰ سالگی دوباره تمرینات کشتی را دوباره شروع کردم. هفته‌ای دو روز.»
منظم و سر وقت، با کت و شلوار و کلاه شاپو وارد سالن تمرین می‌شد. جوان‌تر‌ها می‌خواستند کمکش کنند اما اجازه نمی‌داد کسی ساک تمرینش را از او بگیرد. سرانجام نیز مرگ بود که او را از ورزش محبوبش جدا کرد.
مراسم ترحیم مسن‌ترین کشتی‌گیر ایران در امامزاده باغ فیض پونک برگزار شد. جایی که پیر‌ترین کشتی‌گیر ایران دفن شده، یزدان رجبی برنده مدال برنز جوانان جهان و از مستعد‌ترین کشتی‌گیران دهه ۸۰ که کار‌شناسان کشتی او را قهرمان آتی جهان و المپیک می‌دانستند نیز به خاک سپرده شده است.
رجبی که سال ۲۰۰۰ در ازبکستان روی سکوی سوم جوانان جهان ایستاد، شهریور ۱۳۸۲ در سن بیست سالگی به خاطر ایست قبلی درگذشت و با حضور پرتعداد قهرمانان و پیشکسوتان کشتی ایران، در امامزاده باغ فیض پونک دفن شد.
این روز‌ها استاد امامعلی حبیبی قهرمان المپیک ۱۹۵۶ ملبورن و دارنده سه مدال طلای جهان در سال‌های ۱۹۵۹، ۱۹۶۱ و ۱۹۶۲ نیز برای پیگیری روند درمانی خود در بیمارستان دی بستری است.
پزشکان وضعیت عمومی حبیبی ملقب به «ببر مازندران» را خوب اعلام کرده و طبق اعلام فدراسیون کشتی، از خانواده ورزش و مردم خواسته‌اند برای انجام مناسب روند درمانی از مراجعه به بیمارستان خودداری کنند. مسئولان فدراسیون نیز تاکید کرده‌اند که پیگیری روند درمانی حبیبی به عنوان یکی از مفاخر تاریخ ورزش ایران هستند.
جواد رفوگر قهرمان سابق کشتی ایران که در سال ۱۳۶۷ ریاست فدراسیون این رشته ورزشی را برعهده داشت نیز در بستر بیماری است. او سال‌ها سمت دبیری فدراسیون را هم برعهده داشته و استاد دانشگاه بوده.
رفوگر ریاست انستیتو بین‌المللی کشتی ایران را هم برعهده دارد و عضو شورای فنی تیم‌های ملی کشتی آزاد هم هست. محمود گودرزی وزیر ورزش و جوانان حضور در منزل رفوگر و کیومرث هاشمی رئیس کمیته المپیک هم در بیمارستان از او عیادت کرده.