مصطفی تاجزاده، عضو ارشد جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب در سومین سالگرد انتخابات سال ۱۳۸۸ در نامهای سرگشاده به آیتالله خامنهای با مرور حوادث قبل و پس از انتخابات، پرسشهای خود را با رهبر جمهوری اسلامی در میان گذاشته است.
تاجزاده در این نامه که روز دوشنبه ۲۲ خرداد در سایت کلمه انتشار یافته، به نخستین نماز جمعه آیتالله خامنهای پس از انتخابات سال ۸۸ اشاره کرده است؛ نماز جمعهای که در آن آیتالله خامنهای معترضان به انتخابات را به «اردوکشی خیابانی» متهم کرد و به آنها هشدار داد که مسئول خونهای ریخته شده خواهند بود.
مصطفی تاجزاده که از آن هنگام در زندان اوین به سر میبرد از آیتالله خامنهای میپرسد اگر «اردوکشی خیابانی» بود، چرا وی سالها در برابر گروههایی چون انصار حزبالله که به مردم و دانشگاهها حملهور میشدند سکوت کرد.
تاجزاده با بیان اینکه اعتراض به نتایج انتخابات در بسیاری از کشورها امر متدوالی است، تاکید میکند که آیتالله خامنهای حاضر نشد رسیدگی به شکایات را به مرجعی بیطرف بسپارد و در نتیجه کشور در بحران فرو رفت.
وی با یادآوردی انتخابات افغانستان، ایالات متحده و روسیه، نوشته است که مقامهای این کشورها از درایت برخوردار بودند و ضمن به رسمیت شمردن اعتراض مخالفان، رسیدگی به شکایات را به مرجعی دست کم با ظاهری قابل قبول واگذار کردند.
معاون سیاسی وزارت کشور در دولت محمد خاتمی، تاکید میکند که حرفهای کسانی نظیر «سردار مشفق» تاییدی بر ادعاهای معترضان است.
مصطفی تاجزاده به بحرین نیز اشاره میکند که به گفته آیتالله خامنهای به «مظلومیت مضاعف» دچار شدهاند. تاجزاده میگوید دستکم حاکم بحرین به قضاوت «هیئت بیطرف» در رویدادها آنجا تن داد و کمی از خواستههای معترضان را برآورده ساخت.
تاجزاده خطاب به آیتالله خامنهای مینویسد: «حدود یک هفته پس از شروع اعتراضات، در نماز جمعه تظاهرات معترضان را اردوکشی خیابانی خوانده، مسئولیت خونهایی را که ریخته خواهد شد، متوجه خود آنان دانستید.»
تاجزاده میافزاید: «به اعتقاد من سخنرانان و مبلغان رسمی خود بهتر از من و شما میدانند که تحلیلهایشان در باره این ماجرا که عمدتاً بر محور توطئه براندازی و ارتباط معترضان با سرویسهای امنیتی دور میزند، هیچ اساسی ندارد.»
چرا رهبر ۱۸ سال نسبت به حمله به مردم سکوت کرد؟
تاجزاده در ادامه سؤالهای خود را از آیتالله خامنهای را مطرح میکند و مینویسد: «شما در خطبه نماز جمعه ۲۹ خرداد ۸۸ تظاهرات اعتراضی به نتایج آن انتخابات پرابهام و پر مسئله را اردوکشی خیابانی خواندید ...اما به یک پرسش هرگز پاسخ داده نشد و آن این که در سراسر سال های ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۸ همواره گروههایی تحت عنوان انصار حزبالله به کمترین بهانهای از درج مقالهای در نشریهای دانشجویی ... تا عبارتی در یک کتاب و تا اعتراض به یک مراسم قانونی آزادانه در خیابانها به تظاهرات پرداختند، به مراسم مختلف حمله بردند ... بعضاً دفاتر روزنامهها را به آتش کشیدند. کتابفروشیها و سینماها را سوزاندند، اما در طول این ۱۸ سال حتی یک بار شما به این اردوکشی و تهدید جان و مال شهروندان اعتراض نکردید ... آیا اردوکشی خیابانی-اگر بتوان نام تظاهرات اعتراضی را اردوکشی خیابانی گذاشت-، مطلقاً خلاف قانون و ناپسند است و یا فقط برای معترضان به عملکرد ما خلاف قانون و ناپسند است؟»
اعتراض به نتایج انتخابات در کشورهای دیگر
وی با اشاره به «کارناوال عصر عاشورا» پیش از انتخابات ۱۳۷۶، رد صلاحیتهای گسترده مجلس هفتم، «دخالت برخی سرداران در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴» و موارد دیگر مینویسد: «با توجه به این سابقه درخشان چگونه از آقایان موسوی و کروبی انتظار میرفت، به امید احقاق حقوق خویش و میلیونها شهروندی که رایشان مصادره شده بود، سکوت پیشه کنند؟ ابهام و اعتراض و شکایت به نتایج انتخابات در هر کشوری از افغانستان گرفته تا ایران و تا آمریکا میتواند اتفاق بیفتد ...اگر در افغانستان این اعتراضات به بحران و کشتار نینجامید، علت را باید در درایت مسئولان... جست وجو کرد و اگر در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که منجر به انتخاب جورج بوش شد اختلاف و ابهام در نتیجه انتخابات به بحران نینجامید علت آن بود که دادگاه فدرال این کشور به گونهای عمل نکرده بود که اعتماد عمومی از آن سلب شود.»
صدور احکام دستگیریها پیش از انتخابات
تاجزاده با یادآوری رویدادهای انتخابات مینویسد ساعت شش بعد از ظهر ۲۲ خرداد به ستاد موسوی در قیطریه حمله شد و محسن امینزاده و عبدالله رمضانزاده در همان روز انتخابات دستگیر شدند.
به گفته وی نیمههای شب درحالی که هنوز هیچ تظاهراتی صورت نگرفته بود و هیچ یک از احزاب حامی موسوی و کروبی موضعی اعلام نکرده بودند، نیروهای امنیتی به خانههای برخی فعالان سیاسی و مسئولان ستادهای انتخاباتی موسوی و کروبی هجوم بردند و آنها را دستگیر کردند.
تاجزاده مینویسد وکلای آنها متوجه شدند که احکام دستگیری بازداشتشدگان در روزهای قبل از ۲۲ خرداد صادر شده بود و میپرسد: «در کدام کشور آزاد حکم بازداشت فعالان ستاد انتخاباتی نامزدهای رقیب (نامزد منتقد جناح حاکم) چند روز قبل از برپایی انتخابات صادر میشود و در روز برگزاری انتخابات به ستاد نامزدهای رقیب حمله میشود و روز بعد از انتخابات نیز مسئولان ستاد وی بازداشت میشوند؟»
توصیههای وزیر اطلاعات به روسیه
این عضو جبهه مشارکت با اشاره انتخابات روسیه و نیز اظهارات وزیر اطلاعات که گفته بود به مسکو درباره بحرانسازی در این کشور هشدار داده بودیم، مینویسد: «لابد وزیر محترم اطلاعات تجارب دستگاههای امنیتی و نظامی ایران در برخورد با اعتراضات مردمی پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ ایران را در اختیار برادران روس و شخص پوتین قرار داده! اما ظاهراً پوتین و پریماکف علاقهای به استفاده از این تجربه نداشتند. آنها ... به معترضان نتایج انتخابات و مدعیان تقلب در انتخابات اجازه تظاهرات دادند و با درایت و تدبیر و به رسمیت شناختن حق مردم در برگزاری تظاهرات، از تبدیل شدن آن ماجرا به بحرانی در سطح ملی جلوگیری کردند.»
اعتراضهای بحرین و ایران
تاجزاده با یادآوری سخنان آیتالله خامنهای درباره «مظلومیت مضاعف» مردم بحرین تصریح میکند: «ای کاش رهبری نظام با جریانهای منتقد و معترض ایران، با برجستهترین و باسابقهترین چهره های انقلاب و نظام، با خیل عظیم کسانی که سالها برای پیروزی انقلاب مبارزه کردند و یا در دفاع از کیان کشور در جبههها شجاعانه جنگیدهاند» نیز براساس همین توصیهها عمل میکردند.»
وی با اشاره به تشکیل کمیته حقیقتیاب در بحرین میافزاید: «امیر بحرین ... براساس گزارش و توصیه های کمیته مذکور دست به اصلاحاتی نیز زد که البته کمتر از حد انتظار و خواستههای بحق منتقدان بود، اما چرا در ایران اعتراضات بخش عظیمی از ملت و به قول آقایان اعتراضات ۱۳ میلیون نفر ایرانی به نتایج انتخابات، در این حد ارزش نداشت که به جای شورای نگهبان به ریاست آقای جنتی که خود متهم به اعمال نفوذ و تغییر نتایج انتخابات است، کمیته حقیقتیابی متشکل از افراد بیطرف تشکیل شود و آرای مردم یک بار دیگر زیر نظر این کمیته بازشماری شود؟»
تاجزاده با اشاره به دادگاه موسوم به کودتای مخملی و اتهامهای وارد شده به بازداشتشدگان مینویسد: «دست دادگاه برای محکوم کردن متهمان چنان خالی بود که ناگزیر برخی متهمان نظیر بهزاد نبوی به دلایل مضحکی نظیر ایجاد اختلال در ترافیک در روز ۲۵ خرداد به شش سال زندان محکوم شدند.»
اظهارات «سردار مشفق»
این عضو جبهه مشارکت در ادامه گفتههای «سردار مشفق» را دلیلی بر کذب بودن ادعاهای حاکمیت علیه معترضان میداند و مینویسد: «سردار مشفق در سخنان خود تقریباً تمامی ادعاهای معترضان به تقلب و تخلف در انتخابات را تأیید کرد... او اعتراف کرد که سپاه صحنه انتخابات را مدیریت کرده است، او اعتراف کرد که سپاه مانع کاندیداتوری کسانی شده است که حضورشان به شکسته شدن رأی احمدی نژاد میانجامید. او اعتراف کرد که سیستم کمیته صیانت از آراء ستاد موسوی را سپاه تخریب کرده و قطع سیستم پیام کوتاه در روز انتخابات کار نیروهای امنیتی نظامی بوده ... او اعتراف کرد او و همکارانش در سپاه درعملیات روانی رسانهای علیه موسوی نقش مؤثر داشته اند، او اعتراف کرد… متعاقب انتشار این سخنرانی هفت تن از محکومان دادگاههای پس از انتخابات ۸۸ با استناد به سخنرانی سردار مشفق و اعتراف او به دخالت در انتخابات شکایتی را به قوه قضائیه تقدیم کردند. »
وی در ادامه یادآور میشود که شاکیان پرونده «سردارمشفق»به خاطر شکایتشان تحت پیگرد قانونی قرار گرفتند.
تاجزاده که در قرنطینه اوین به سر میبرد، میگوید به خاطر مشکل بینایی بیش از این نمیتواند بنویسد.
موافق و مخالف رهبر را مسئول وضع موجود میدانند
وی در انتها میگوید مخالفان و منتقدان معتقدند که «تغییر شرایط موجود و تغییر نحوه برخورد با ناراضیان به تصمیم رهبری بستگی دارد و نه هیچ کس دیگر.» و از اینجا نتیجه میگیرد که «شرایط موجود و نحوه برخورد با ناراضیان براساس تصمیم رهبری سامان یافته است؛ بنابراین میتوان مخاطب این ابهامها را رهبری دانست و از ایشان خواهان رفع ابهام شد.»
تاجزاده در این نامه که روز دوشنبه ۲۲ خرداد در سایت کلمه انتشار یافته، به نخستین نماز جمعه آیتالله خامنهای پس از انتخابات سال ۸۸ اشاره کرده است؛ نماز جمعهای که در آن آیتالله خامنهای معترضان به انتخابات را به «اردوکشی خیابانی» متهم کرد و به آنها هشدار داد که مسئول خونهای ریخته شده خواهند بود.
مصطفی تاجزاده که از آن هنگام در زندان اوین به سر میبرد از آیتالله خامنهای میپرسد اگر «اردوکشی خیابانی» بود، چرا وی سالها در برابر گروههایی چون انصار حزبالله که به مردم و دانشگاهها حملهور میشدند سکوت کرد.
تاجزاده با بیان اینکه اعتراض به نتایج انتخابات در بسیاری از کشورها امر متدوالی است، تاکید میکند که آیتالله خامنهای حاضر نشد رسیدگی به شکایات را به مرجعی بیطرف بسپارد و در نتیجه کشور در بحران فرو رفت.
وی با یادآوردی انتخابات افغانستان، ایالات متحده و روسیه، نوشته است که مقامهای این کشورها از درایت برخوردار بودند و ضمن به رسمیت شمردن اعتراض مخالفان، رسیدگی به شکایات را به مرجعی دست کم با ظاهری قابل قبول واگذار کردند.
معاون سیاسی وزارت کشور در دولت محمد خاتمی، تاکید میکند که حرفهای کسانی نظیر «سردار مشفق» تاییدی بر ادعاهای معترضان است.
مصطفی تاجزاده به بحرین نیز اشاره میکند که به گفته آیتالله خامنهای به «مظلومیت مضاعف» دچار شدهاند. تاجزاده میگوید دستکم حاکم بحرین به قضاوت «هیئت بیطرف» در رویدادها آنجا تن داد و کمی از خواستههای معترضان را برآورده ساخت.
تاجزاده خطاب به آیتالله خامنهای مینویسد: «حدود یک هفته پس از شروع اعتراضات، در نماز جمعه تظاهرات معترضان را اردوکشی خیابانی خوانده، مسئولیت خونهایی را که ریخته خواهد شد، متوجه خود آنان دانستید.»
تاجزاده میافزاید: «به اعتقاد من سخنرانان و مبلغان رسمی خود بهتر از من و شما میدانند که تحلیلهایشان در باره این ماجرا که عمدتاً بر محور توطئه براندازی و ارتباط معترضان با سرویسهای امنیتی دور میزند، هیچ اساسی ندارد.»
چرا رهبر ۱۸ سال نسبت به حمله به مردم سکوت کرد؟
تاجزاده در ادامه سؤالهای خود را از آیتالله خامنهای را مطرح میکند و مینویسد: «شما در خطبه نماز جمعه ۲۹ خرداد ۸۸ تظاهرات اعتراضی به نتایج آن انتخابات پرابهام و پر مسئله را اردوکشی خیابانی خواندید ...اما به یک پرسش هرگز پاسخ داده نشد و آن این که در سراسر سال های ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۸ همواره گروههایی تحت عنوان انصار حزبالله به کمترین بهانهای از درج مقالهای در نشریهای دانشجویی ... تا عبارتی در یک کتاب و تا اعتراض به یک مراسم قانونی آزادانه در خیابانها به تظاهرات پرداختند، به مراسم مختلف حمله بردند ... بعضاً دفاتر روزنامهها را به آتش کشیدند. کتابفروشیها و سینماها را سوزاندند، اما در طول این ۱۸ سال حتی یک بار شما به این اردوکشی و تهدید جان و مال شهروندان اعتراض نکردید ... آیا اردوکشی خیابانی-اگر بتوان نام تظاهرات اعتراضی را اردوکشی خیابانی گذاشت-، مطلقاً خلاف قانون و ناپسند است و یا فقط برای معترضان به عملکرد ما خلاف قانون و ناپسند است؟»
اعتراض به نتایج انتخابات در کشورهای دیگر
وی با اشاره به «کارناوال عصر عاشورا» پیش از انتخابات ۱۳۷۶، رد صلاحیتهای گسترده مجلس هفتم، «دخالت برخی سرداران در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۴» و موارد دیگر مینویسد: «با توجه به این سابقه درخشان چگونه از آقایان موسوی و کروبی انتظار میرفت، به امید احقاق حقوق خویش و میلیونها شهروندی که رایشان مصادره شده بود، سکوت پیشه کنند؟ ابهام و اعتراض و شکایت به نتایج انتخابات در هر کشوری از افغانستان گرفته تا ایران و تا آمریکا میتواند اتفاق بیفتد ...اگر در افغانستان این اعتراضات به بحران و کشتار نینجامید، علت را باید در درایت مسئولان... جست وجو کرد و اگر در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که منجر به انتخاب جورج بوش شد اختلاف و ابهام در نتیجه انتخابات به بحران نینجامید علت آن بود که دادگاه فدرال این کشور به گونهای عمل نکرده بود که اعتماد عمومی از آن سلب شود.»
صدور احکام دستگیریها پیش از انتخابات
تاجزاده با یادآوری رویدادهای انتخابات مینویسد ساعت شش بعد از ظهر ۲۲ خرداد به ستاد موسوی در قیطریه حمله شد و محسن امینزاده و عبدالله رمضانزاده در همان روز انتخابات دستگیر شدند.
به گفته وی نیمههای شب درحالی که هنوز هیچ تظاهراتی صورت نگرفته بود و هیچ یک از احزاب حامی موسوی و کروبی موضعی اعلام نکرده بودند، نیروهای امنیتی به خانههای برخی فعالان سیاسی و مسئولان ستادهای انتخاباتی موسوی و کروبی هجوم بردند و آنها را دستگیر کردند.
تاجزاده مینویسد وکلای آنها متوجه شدند که احکام دستگیری بازداشتشدگان در روزهای قبل از ۲۲ خرداد صادر شده بود و میپرسد: «در کدام کشور آزاد حکم بازداشت فعالان ستاد انتخاباتی نامزدهای رقیب (نامزد منتقد جناح حاکم) چند روز قبل از برپایی انتخابات صادر میشود و در روز برگزاری انتخابات به ستاد نامزدهای رقیب حمله میشود و روز بعد از انتخابات نیز مسئولان ستاد وی بازداشت میشوند؟»
توصیههای وزیر اطلاعات به روسیه
این عضو جبهه مشارکت با اشاره انتخابات روسیه و نیز اظهارات وزیر اطلاعات که گفته بود به مسکو درباره بحرانسازی در این کشور هشدار داده بودیم، مینویسد: «لابد وزیر محترم اطلاعات تجارب دستگاههای امنیتی و نظامی ایران در برخورد با اعتراضات مردمی پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ ایران را در اختیار برادران روس و شخص پوتین قرار داده! اما ظاهراً پوتین و پریماکف علاقهای به استفاده از این تجربه نداشتند. آنها ... به معترضان نتایج انتخابات و مدعیان تقلب در انتخابات اجازه تظاهرات دادند و با درایت و تدبیر و به رسمیت شناختن حق مردم در برگزاری تظاهرات، از تبدیل شدن آن ماجرا به بحرانی در سطح ملی جلوگیری کردند.»
اعتراضهای بحرین و ایران
تاجزاده با یادآوری سخنان آیتالله خامنهای درباره «مظلومیت مضاعف» مردم بحرین تصریح میکند: «ای کاش رهبری نظام با جریانهای منتقد و معترض ایران، با برجستهترین و باسابقهترین چهره های انقلاب و نظام، با خیل عظیم کسانی که سالها برای پیروزی انقلاب مبارزه کردند و یا در دفاع از کیان کشور در جبههها شجاعانه جنگیدهاند» نیز براساس همین توصیهها عمل میکردند.»
وی با اشاره به تشکیل کمیته حقیقتیاب در بحرین میافزاید: «امیر بحرین ... براساس گزارش و توصیه های کمیته مذکور دست به اصلاحاتی نیز زد که البته کمتر از حد انتظار و خواستههای بحق منتقدان بود، اما چرا در ایران اعتراضات بخش عظیمی از ملت و به قول آقایان اعتراضات ۱۳ میلیون نفر ایرانی به نتایج انتخابات، در این حد ارزش نداشت که به جای شورای نگهبان به ریاست آقای جنتی که خود متهم به اعمال نفوذ و تغییر نتایج انتخابات است، کمیته حقیقتیابی متشکل از افراد بیطرف تشکیل شود و آرای مردم یک بار دیگر زیر نظر این کمیته بازشماری شود؟»
تاجزاده با اشاره به دادگاه موسوم به کودتای مخملی و اتهامهای وارد شده به بازداشتشدگان مینویسد: «دست دادگاه برای محکوم کردن متهمان چنان خالی بود که ناگزیر برخی متهمان نظیر بهزاد نبوی به دلایل مضحکی نظیر ایجاد اختلال در ترافیک در روز ۲۵ خرداد به شش سال زندان محکوم شدند.»
اظهارات «سردار مشفق»
این عضو جبهه مشارکت در ادامه گفتههای «سردار مشفق» را دلیلی بر کذب بودن ادعاهای حاکمیت علیه معترضان میداند و مینویسد: «سردار مشفق در سخنان خود تقریباً تمامی ادعاهای معترضان به تقلب و تخلف در انتخابات را تأیید کرد... او اعتراف کرد که سپاه صحنه انتخابات را مدیریت کرده است، او اعتراف کرد که سپاه مانع کاندیداتوری کسانی شده است که حضورشان به شکسته شدن رأی احمدی نژاد میانجامید. او اعتراف کرد که سیستم کمیته صیانت از آراء ستاد موسوی را سپاه تخریب کرده و قطع سیستم پیام کوتاه در روز انتخابات کار نیروهای امنیتی نظامی بوده ... او اعتراف کرد او و همکارانش در سپاه درعملیات روانی رسانهای علیه موسوی نقش مؤثر داشته اند، او اعتراف کرد… متعاقب انتشار این سخنرانی هفت تن از محکومان دادگاههای پس از انتخابات ۸۸ با استناد به سخنرانی سردار مشفق و اعتراف او به دخالت در انتخابات شکایتی را به قوه قضائیه تقدیم کردند. »
وی در ادامه یادآور میشود که شاکیان پرونده «سردارمشفق»به خاطر شکایتشان تحت پیگرد قانونی قرار گرفتند.
تاجزاده که در قرنطینه اوین به سر میبرد، میگوید به خاطر مشکل بینایی بیش از این نمیتواند بنویسد.
موافق و مخالف رهبر را مسئول وضع موجود میدانند
وی در انتها میگوید مخالفان و منتقدان معتقدند که «تغییر شرایط موجود و تغییر نحوه برخورد با ناراضیان به تصمیم رهبری بستگی دارد و نه هیچ کس دیگر.» و از اینجا نتیجه میگیرد که «شرایط موجود و نحوه برخورد با ناراضیان براساس تصمیم رهبری سامان یافته است؛ بنابراین میتوان مخاطب این ابهامها را رهبری دانست و از ایشان خواهان رفع ابهام شد.»