پژوهشگران می‌گویند ویروس زیکا می‌تواند در چشم زنده بماند. این دانشمندان توانسته‌اند مشتقات ژنتیکی ویروس زیکا را در اشک چشم شناسایی کنند.
به گزارش وبسایت ساینس نیوزلاین، محققان دانشگاه سنت لویس در آمریکا، می‌گویند که این یافته‌ها نشان می‌دهد چرا برخی از بیماران مبتلا به زیکا، دچار بیماری‌های چشم از جمله «یوئیت» شده‌اند. این بیماری می‌تواند منجر به از بین رفتن قدرت بینایی و کوری شود.
این پژوهش که نتایج آن در مجله علمی سل ریپورتز، منتشر شده، بر روی موش‌های آزمایشگاهی انجام شده است، اما این محققان می‌گویند که آماده‌اند آن را بر روی بیماران مبتلا به زیکا هم انجام دهند.
دکتر مایکل دایموند، استاد دانشگاه واشینگتن در شهر سنت‌لویس و یکی از نویسندگان ارشد این تحقیق می‌گوید: «مطالعه ما نشان می‌دهد که چشم می‌تواند مانند مخزنی امن برای ویروس زیکا عمل کند. حالا ما باید در نظر بگیرم که آیا افراد مبتلا به زیکا، دچار عفونت چشم هم شده‌اند و اینکه این عفونت چقدر ادامه داشته است.»
با آنکه ویروس زیکا منجر به بیماری‌های مرگ‌آوری در انسان‌های بالغ نمی‌شود، اما می‌تواند باعث صدمات دایمی روی جنین انسان شود که از مادران مبتلا به زیکا به‌دنیا می‌آیند. زنان باردار ناقل ویروس زیکا، نوزادانی مبتلا به بیماری میکروسفلی به‌دنیا می‌آورند. این نوزادان جمجه‌هایی بسیار کوچکتر از حد معمول دارند و رشد مغزی آنها بسیار کند است.
یک‌سوم کودکانی که در رحم مادر در معرض ویروس زیکا قرار گرفته‌اند، ، دچار بیماری‌های چشمی از جلمه التهاب عصب‌های بینایی، شبکه چشم آسیب‌دیده یا کوری پس از تولد می‌شوند. در بزرگسالان، زیکا می‌تواند باعث ورم ملتحمه (قرمزی و خارش چشم) و در مواقع نادری باعث یوئیت شود.
به گزارش مدیکال پرس، در آزمایش‌هایی که بر روی موش‌های آزمایشگاهی انجام شد، پژوهشگران دریافتند ویروس زیکا قابلیت زنده ماندن و همینطور پخش شدن در چشم را دارد. دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که ویروس زیکا چطور توانسته به چشم برسد.
پرسشی که اکنون پژوهشگران باید به آن پاسخ دهند این است که آیا تماس با اشک‌های یک بیمار مبتلا به ویروس زیکا می‌تواند باعث انتقال این بیماری به افراد سالم هم بشود یا خیر.
سیستم دفاعی بدن در چشم مانند بقیه اعضا عمل نمی‌کند. به این معنا که برای اجتناب از تخریبات احتمالی در بافت‌های بسیار حساس این عضو بدن، سیستم دفاعی در آن کمتر فعال است. به همین علت گاهی اوقات، عفونتی که در بدن از بین رفته، همچنان در چشم فعال می‌ماند.