یکی از چهره‌های شناخته‌شده تلویزیون جمهوری اسلامی ایران به دنبال انتشار عکس‌های بی‌حجابش در یک پارک در سوئیس به ریاکاری متهم شد.
آزاده نامداری، مجری تلویزیونی، همواره از چادر به عنوان «حجاب مناسب برای زنان» دفاع کرده بود و در مصاحبه‌ای که دی‌ماه ۱۳۹۳ با روزنامه «وطن امروز»، از رسانه‌های تندرو نزدیک به حاکمیت ایران، انجام داد عنوان کرد که خدا را شکر می‌کند چادری است.
همین امر اما دستمایه انتقادات شدید کاربران ایرانی در رسانه‌های اجتماعی شد که حضور بدون حجاب خانم نامداری در یک مهمانی خارج از کشور را متناقض با گفته‌های او و نشانه «دورویی» و «ریاکاری» خواندند.
وی در بخشی از این مصاحبه گفته بود: «اصلا نمی‌شود آدم اعتقاد نداشته باشد و چادری هم بشود. تابلو می‌شود و لو می‌رود». در بخشی دیگر از مصاحبه وی، چادر به عنوان «حجاب مناسب» در محیط‌های مردانه معرفی می‌شود که برای زن «حرمت» می‌آورد.
او می‌گوید: «این جمله را بارها به دوستانم گفته‌ام که حرمت‌هایی برای خانم چادری وجود دارد و من این حرمت‌ها را دوست داشتم... خدا را شکر که در تلویزیون کار می‌کنم و چادری هستم. خدا را شکر که وقتی روی آنتن می‌رفتم آدم چادری بودم. خیلی از اوقات احساس امنیت داشتم و احساس حرمت داشتم، همه این‌ها برکاتی است که چادر به من داده و من به آن مدیونم».
این بخش‌های مصاحبه خانم نامداری را کاربران ایرانی شبکه‌های اجتماعی کنار تصاویر بی‌حجاب وی در مهمانی خارج از کشور بارها به اشتراک گذاشته‌اند تا جایی که این موضوع روز دوشنبه به موضوع اصلی بحث در این رسانه‌ها تبدیل شد.
کاربری در توییتر با نام «مرد بی‌اساس» نوشته است: «این که چادری باشی یا نباشی یا حتی گاهی باشی گاهی نباشی به خودت مربوطه، ولی اینکه تو گوش مردم یه چیز بخونی و خودت جور دیگه عمل کنی حقارته».
کاربر دیگری به اسم یوسف هم نوشت: «موضوع اصلا حجاب و یا عدم حجاب خانم #آزاده_نامداری نیست بلکه ریاکاری ایشان است.حجاب‌شان به خودشان مربوط است اما ریاکاری‌شان خیر».
اما در نقطه مقابل، برخی کاربران شبکه‌های اجتماعی با انتقاد از انتشار این تصاویر خواستار رعایت حریم خصوصی افراد شده‌اند.
برخی از کاربران نیز به این بهانه سیاست‌های جمهوری اسلامی در زمینه حجاب اجباری را مورد انتقاد قرار دارند، از جمله یک روحانی به نام نجفی تهرانی که در صفحه توییتری خود نوشته است: «مشکل فقط از #آزاده_نامداری و شبیهش نیست مشکل از تفکر ، فرهنگ و سیستمی است که افراد جامعه خود را مجبور می‌کند به هر دلیلی #دوگانه رفتار کنند».
در این حال خود آزاده نامداری در واکنش به این نوشته‌ها، انتشار عکس‌هایش را به مثابه «تجسس در خصوصی‌ترین بخش‌های زندگی» خود دانسته و گفته است که در این مهمانی تنها «نزدیکان و محارم» وی حضور داشتند.
حجاب زنان در ایران به دنبال انقلاب ۱۳۵۷و قدرت گرفتن اسلام‌گرایان در کشور اجباری شد، اما از همان زمان این امر با مقاومت شمار زیادی از زنان ایرانی مواجه گشت که به حجاب اعتقاد ندارند. حکومت جمهوری اسلامی ایران سالانه نیرو و هزینه هنگفتی را صرف مقابله با زنانی می‌کند که به زعم آنها «بی‌حجاب» یا «بدحجاب» هستند.