کارگروه بازداشت‌های خودسرانه سازمان ملل دستگیری و ادامه حبس زینب جلالیان، فعال سیاسی کُرد، را مغایر با اصول متعدد اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی دانست و از حکومت ایران خواست شرایط آزادی فوری وی را فراهم آورد.
این کارگروه که به دنبال شکایت سازمان «عدالت برای ایران» و سازمان بین‌المللی جبران (Redress) درباره پرونده زینب جلالیان به تحقیق پرداخته است، تشخیص داده که بازداشت خانم جلالیان نمونه‌ای از اقدامات خودسرانه حکومت ایران در سلب آزادی‌های مدنی و انسانی شهروندان خود محسوب می‌شود.
بیانیه این کارگروه به مواردی مانند عدم دسترسی زینب جلالیان به وکیل در طول دوران بازداشت، عدم اطلاع وی از اتهامات واردشده، عدم حضور او و وکیلش در دادگاه، فشار بر وی برای اعتراف به همکاری با پژاک اشاره شده که همگی این موارد ناقض میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است.
زینب جلالیان به اتهام محاربه از طریق عضویت در گروه پژاک سال ۱۳۸۶ بازداشت شد. دادگاه انقلاب وی را نخست به اعدام محکوم کرد، اما در نهایت با یک درجه تخفیف حکم وی به حبس ابد تبدیل شد.
در این مدت گزارش‌های متعددی از وخامت اوضاع جسمی خانم جلالیان منتشر شده و نهادهای مدافع حقوق بشر از جمله عفو بین‌الملل نسبت به نابینا شدن وی هشدار داده‌اند.
بیانیه کارگروه بازداشت‌های خودسرانه سازمان ملل نیز به شرایط جسمانی این زندانی سیاسی اشاره دارد و از حکومت ایران می‌خواهد که با آزاد کردن وی به جبران صدمات وارده بر او بپردازد.
این کارگروه پیش از این نیز از حکومت ایران خواسته بود که درباره شرایط زینب جلالیان پاسخگو باشد، اما مقامات ایران از پاسخ به این خواسته امتناع کرده‌اند.
سازمان عدالت برای ایران نیز تاکید کرده که عمده فعالیت‌های زینب جلالیان، در زمینه آموزش، مددکاری و بهبود وضعیت زنان کُرد بود و در طول مدت زمان حضورش در پژاک هیچ گونه فعالیت نظامی و مسلحانه نداشته است.