محمود جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، از توافق با دولت عراق درباره اجرای عهدنامه ۱۹۷۵ خبر داد، عهدنامه‌ای که به منظور پایان دادن به اختلافات مرزی دو کشور با میانجی‌گری الجزایر در سال ۱۳۵۳ ( ۱۹۷۵) امضا شده است.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، آقای ظریف روز چهارشنبه، ۷ اسفند، در کنفرانس خبری مشترک با هوشیار زیباری، همتای عراقی خود در تهران گفت: «برای اجرای موافقت‌نامه ۱۹۷۵ درباره اروندرود با عراق به تفاهم رسیدیم و به زودی نیز این توافق‌نامه به امضای دو وزیر خواهد رسید.»
به گفته او، امضای چنین تفاهم‌نامه‌ای میان ایران و عراق در نهایت «به نفع مردم دو کشور و صلح و امنیت در منطقه است».
عهدنامه ۱۹۷۵ الجزایر که اواخر زمامداری محمدرضا پهلوی، شاه سابق ایران، میان تهران و بغداد منعقد شد، خطوط مرزی ایران و عراق در اروندرود را تعیین می‌کند.
اما صدام حسین، رهبر پیشین عراق، تنها چند سال به این قرارداد وفادار ماند و با فسخ یک‌جانبه آن، آغازگر جنگ علیه ایران شد که شاهد استقرار نظام جمهوری اسلامی به جای حکومت شاهنشاهی بود.
معاهده الجزایر در سال‌های اخیر و پس از سقوط صدام حسین نیز محل بحث‌ها و مناقشه‌هایی میان ایران و عراق بوده است، چنان‌که سال ۱۳۸۶ از جلال طالبانی، رئیس جمهوری عراق، نقل شد این قرارداد میان حکومت صدام حسین و حکومت شاهنشاهی ایران بوده، نه بین عراق و جمهوری اسلامی، مسئله‌ای که اعتراض ایران و تکذیب آقای طالبانی را به دنبال داشت.
اما چنان‌چه محمد جواد ظریف می‌گوید «کارشناسان حقوقی» دو کشور ایران و عراق «با تلاش بسیاری که در ماه‌های گذشته داشته‌اند»، توانسته‌اند به مناقشات در این زمینه پایان دهند.
به گفته او، مراحل قانونی این تفاهم‌نامه در عراق نیز باید طی شود که پس از آن آقای زیباری برای امضای تفاهم‌نامه بار دیگر به تهران سفر خواهد کرد.
دوره جدید روابط ایران و عراق در دوران پس از سقوط صدام حسین شکل گرفته است. دولت عراق به رهبری نوری المالکی، دولتی شیعی محسوب می‌شود که این مسئله را از دلایل مهم نزدیکی آقای مالکی به رهبران ایران می‌دانند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، آقای ظریف روز چهارشنبه، ۷ اسفند، در کنفرانس خبری مشترک با هوشیار زیباری، همتای عراقی خود در تهران گفت: «برای اجرای موافقت‌نامه ۱۹۷۵ درباره اروندرود با عراق به تفاهم رسیدیم و به زودی نیز این توافق‌نامه به امضای دو وزیر خواهد رسید.»
به گفته او، امضای چنین تفاهم‌نامه‌ای میان ایران و عراق در نهایت «به نفع مردم دو کشور و صلح و امنیت در منطقه است».
عهدنامه ۱۹۷۵ الجزایر که اواخر زمامداری محمدرضا پهلوی، شاه سابق ایران، میان تهران و بغداد منعقد شد، خطوط مرزی ایران و عراق در اروندرود را تعیین می‌کند.
اما صدام حسین، رهبر پیشین عراق، تنها چند سال به این قرارداد وفادار ماند و با فسخ یک‌جانبه آن، آغازگر جنگ علیه ایران شد که شاهد استقرار نظام جمهوری اسلامی به جای حکومت شاهنشاهی بود.
معاهده الجزایر در سال‌های اخیر و پس از سقوط صدام حسین نیز محل بحث‌ها و مناقشه‌هایی میان ایران و عراق بوده است، چنان‌که سال ۱۳۸۶ از جلال طالبانی، رئیس جمهوری عراق، نقل شد این قرارداد میان حکومت صدام حسین و حکومت شاهنشاهی ایران بوده، نه بین عراق و جمهوری اسلامی، مسئله‌ای که اعتراض ایران و تکذیب آقای طالبانی را به دنبال داشت.
اما چنان‌چه محمد جواد ظریف می‌گوید «کارشناسان حقوقی» دو کشور ایران و عراق «با تلاش بسیاری که در ماه‌های گذشته داشته‌اند»، توانسته‌اند به مناقشات در این زمینه پایان دهند.
به گفته او، مراحل قانونی این تفاهم‌نامه در عراق نیز باید طی شود که پس از آن آقای زیباری برای امضای تفاهم‌نامه بار دیگر به تهران سفر خواهد کرد.
دوره جدید روابط ایران و عراق در دوران پس از سقوط صدام حسین شکل گرفته است. دولت عراق به رهبری نوری المالکی، دولتی شیعی محسوب می‌شود که این مسئله را از دلایل مهم نزدیکی آقای مالکی به رهبران ایران می‌دانند.