بهدنبال مرگ ابراهیم رئیسی، عضو «هیئت مرگ» در دهه ۶۰ که شادمانی بسیاری از مخالفان حکومت، از جمله خانوادههای دادخواه را در پی داشت، گزارشها حاکی از بازداشت اعضای یکی از این خانوادهها بهدلیل واکنش به مرگ رئیسجمهور سابق ایران است.
فاطمه حیدری، خواهر جواد حیدری، از کشتهشدگان اعتراضات ۱۴۰۱، روز سهشنبه اول خرداد از بازداشت رضا ببرنژاد برادر دادخواهِ مهدی ببرنژاد بهدلیل واکنش به مرگ ابراهیم رئیسی خبر داده است.
خانم حیدری که درباره خانوادههای دادخواه در شبکههای اجتماعی اطلاعرسانی میکند، در پستی در شبکه ایکس نوشته که «مادر رضا هنگام بازداشت پسرش میگفته: رئیسجمهورتان مرده؟ مگر بچهها ما آدم نبودند؟ چرا آنها را کشتید؟ خانواده رضا هیچ اطلاعی از وضعیت او ندارند.»
بازداشت رضا ببرنژاد پس از آن صورت گرفت که او در یک استوری اینستاگرامی، با انتشار ویدئویی از رقص برادرش که در ۲۲ سالگی در اعتراضات ۱۴۰۱ قوچان با شلیک مستقیم مأموران جمهوری اسلامی کشته شد، نوشت: «خون پاک و درد و رنجهای همه مادران و پدران دادخواه خودش تقاصش را میگیرد. شاید طول بکشد ولی هیچ گریزی از آن نیست.»
پس از ابراز شادمانی گسترده کاربران فضای مجازی، محمد موحدی آزاد، دادستان کل کشور، با انتشار بخشنامهای کاربران رسانههای اجتماعی را به «برخورد سریع، موثر و بازدارنده» تهدید کرده بود.
او خطاب به دادستانهای سراسر کشور گفته بود باید با افرادی که با انتشار مطالبی درباره کشته شدن رئیسی اقدام به «توهین» یا «مخدوش ساختن امنیت روانی جامعه و تشویش اذهان عمومی» میکنند، به شدت برخورد کنند.
همزمان رییس پلیس فتا اعلام کرده بود که «با دقت تمام در حال رصد فضای مجازی هستیم».
باوجود این تهدیدها، شماری از خانوادههای دادخواه قربانیان جمهوری اسلامی با انتشار پیامهایی شادی خود را از شنیدن خبر مرگ رئیسی بهدلیل دستداشتن در نقض گسترده حقوق بشر اعلام کردند.
از جمله عصمت وطنپرست، معروف به «مادر عصمت» که ۱۱ نفر از اعضای خانوادهاش در دهه ۶۰ اعدام شدند در گفتگو با رادیو فردا گفته که از مرگ ابراهیم رئیسی خوشحال است.
گوهر عشقی، مادر ستار بهشتی نیز در استوری حساب کاربری خود در اینستاگرام شعری از حافظ را آورده بود مبنی بر اینکه «خوش باش که ظالم نبرد راه به منزل».
ویدئویی از دختران مینو مجیدی، معترض کشتهشده در جریان اعتراضات پس از مرگ مهسا (ژینا) امینی نیز نشان میدهد آنها پس از سقوط بالگرد رئیسی و هیئت همراه، شادنوشی میکنند.
مادر دادخواه ابوالفضل امیرعطایی نیز پس از سقوط بالگرد ابراهیم رئیسی در اینستاگرام نوشت: «دراطلاعات از مأمورین اطلاعاتی شنیدم که پسرت مرد که مرد، در چشم من نگاه میکردند و میگفتند فدای سرمون که مرد. میگفتند اتفاق بوده، یک بچه دیگه بیار.»
او سقوط بالگرد رئیسی را «آه تمام مادران دادخواه» خوانده و نوشته است: «امیدوارم بدتر از اینها پس بدید».
لیلا مهدوی، مادر سیاوس محمودی از کشتهشدگان اعتراضات پس از مرگ مهسا امینی نیز در یک استوری اینستاگرامی نوشته که «جسم پرشتاب بر زمین میخوره، یا به صورت. این جمله خیلی آشناست.»
شمار دیگری از خانوادههای دادخواه از جمله خانوادههای دادخواه پرواز اوکراینی، نیز نسبت به سقوط بالگرد حامل ابراهیم رئیسی و شمار دیگری از مقامات بلندپایه کشوری، واکنش نشان داده و نوشته بودند: «از مرگ او متاسف نیستیم. ما قاتلین فرزندان ایران را نه فراموش میکنیم و نه میبخشیم.»
عظمت اژدری، خواهر غنیمت اژدری، از قربانیان هواپیمای اوکراینی نیز در شبکه ایکس نوشته بود: «این طعم تلخ، نوش جان رئیسی و همراهانش و نصیب بقیه جنایتکاران باشد.»
نیاز زم، دختر روحالله زم هم در یک استوری اینستاگرامی نوشته است: «چه کردهاید که مرگتان اینقدر شیرین است.»
پس از تهدیدهای دادستانی، حسین رونقی، فعال سیاسی در مطلبی با عنوان «مردم را تهدید نکنید»، نوشته بود: «واکنشهای جامعه، فقط در ادامه برخوردهای غیرانسانی شماست... طبیعیترین واکنش این مردم رنجکشیده، شادی با غم شما است.»
بیشتر در این باره: «سید محرومان» یا «آیتالله اعدام»؟ نگاهی به زندگی رئیسیرونقی افزوده بود: «در حقیقت غم و سوگ شما هم جعلی است، بیشک همزمان با تهدید مجازی مردم، بهدنبال در دست گرفتن قدرت از یکدیگر و منافع طیف و حزب و تعلقات سیاسی خود هستید. شما حتی خود داغدار یکدیگر نیستید، چه انتظاری از مردم دارید؟! مردمی که تمام اینها را دقیق و خوب میفهمند.»
پس از انتشار خبر ناپدیدشدن بالگرد حامل رئیسجمهور و وزیر خارجه سابق ایران و هیئت همراه او در روز ۳۰ اردیبهشت، شبکههای مجازی فارسیزبان، مملو از پیامهایی در قالب طنز بود که برای انتشار خبر مرگ آنها دعا میکردند.
منتقدان و مخالفان حکومت ایران از ابراهیم رئیسی به اعتبار مشارکت او در اعدامهای تابستان ۶۷ با عنوان «آیتالله اعدام» یا «آیتالله قتلعام» یاد میکنند.
او همچنین در سرکوب اعتراضات سال ۱۳۸۸، اعتراضات متعدد دهه ۱۳۹۰ و نیز سانسور مطبوعات و اینترنت در ایران نقش داشت.