عالیه مطلب‌زاده و نرگس محمدی، کنشگران مدنی محبوس در زندان اوین، با انتشار یادداشتی بر لزوم تعطیل شدن زندان زنان قرچک تاکید کردند.
این دو کنشگر مدنی زندانی در این یادداشت که روز جمعه، ۱۴ مرداد، منتشر شد زندان زنان قرچک را «بازنمای دیدگاه، اراده و عمل حکومت استبداد دینی علیه زن» توصیف کردند.
در این یادداشت از جمله شرایط سخت زندان قرچک «سختی و بدی هوا، آلوده و غیرقابل شرب و حتی غیر قابل استحمام بودن آب، ساختمان سوله‌مانند، بدون نور طبیعی و جریان هوا، فاضلاب و تاسیسات فرسوده و زیرساخت‌های نامناسب جهت زندگی انسان» عنوان شده و آمده است که بخش بزرگ‌تر مشکلات این زندان «نوع نگاه حکومت مسئولان، برخی ماموران امنیتی، زندانبانان و کادر درمان است، که هیچ شان و هویت انسانی برای زنان زندانی قائل نیستند و آنها را مستحق هرگونه بدفتاری و توهین می‌دانند.»
خانم‌ها مطلب‌زاده و محمدی پیشتر نیز درباره «محرومیت سیستماتیک و فرسایشی زنان زندانی در زندان قرچک از عنصر حیاتی» و «بی‌توجهی مسئولان زندان، سازمان زندان‌های کشور و مقامات قضایی» انتقاد کرده و از این زندان با عنوان «شکنجه‌گاه زندانیان زن» نام برده بودند.
این دو فعال مدنی زندانی در ادامه یادداشت اخیر خود ضمن اشاره به «اخراج ناگهانی و غافلگیرانه» زندانیان سیاسی زندان قرچک و انتقال آنها به زندان اوین در ۲۹ تیر اعلام کردند: «ما سکوت در قبال شرایط سخت زنان در زندان قرچک را به ازای ترک آن نامکان برنمی‌تابیم، و همچنان به این باور داریم که زندان زنان قرچک ورامین باید تعطیل شود.»
آرش صادقی، کنشگر مدنی و زندانی سیاسی پیشین، دوم مرداد در توئیتی ضمن اعلام خبر انتقال زندانیان سیاسی دو زندان تهران بزرگ (فشافویه) و قرچک به زندان اوین، دلیل این اقدام را فعال بودن زندانیان سیاسی عنوان کرده بود که با کمک آنها «وضعیت فاجعه‌بار این دو زندان به دنیا مخابره شد.»
زندان زنان قرچک که به گفته فعالان حقوق بشر ۱۵۰۰ زندانی در آن نگهداری می‌شوند، بزرگ‌ترین زندان زنان خاورمیانه است. این زندان پیش از تبدیل به زندانی برای زنان، مرغداری و سپس اردوگاه ترک اعتیاد مردان بوده و در حال حاضر بر اساس اعلام رسمی مقامات زندان ظرفیت ۱۲۰۰ زندانی را دارد.