در آستانه سومین مناظره جمهوریخواهان برای انتخاب نامزدشان در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶، بن کارسون، مهم‌ترین دغدغه دونالد ترامپ است.
نظرسنجی‌های مختلف برای انتخابات، نتایج متفاوتی دارند اما اکثر آنها یک نکته مشترک دارند: بن کارسون، در حال حاضر با فاصله کمی بعد از ترامپ دوم است.
حتی در یکی از این نظرسنجی‌ها که در ابتدای اکتبر توسط دو مؤسسه IBD و TIPP انجام شد، بن کارسون از ترامپ پیش افتاد. آنچه که از این نظرسنجی می‌تواند پشت مشاوران ترامپ را بلرزاند، کارنامه درخشان نظرسنجی‌های IBD/TIPP در انتخابات قبلی است. به نوشته نیویورک تایمز نظرسنجی‌های IBD/TIPP در مقایسه با ۲۳ نظرسنجی دیگر در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۲، کمترین اشتباه را داشتند.
ضمن اینکه به جز نظرسنجی‌های ملی، بن کارسون در حال حاضر در ایالت آیووا از ترامپ پیشی گرفته است. آیووا نخستین ایالتی است که در آن از طریق گردهمایی حزبی، نامزد جمهوریخواهان معرفی می‌شود و در کنار ایالت نیوهمشایر که در آن نخستین انتخابات درون حزبی برگزار می‌شود، از مهم‌ترین ایالت‌های آمریکا در روند مبارزات درون حزبی به شمار می‌رود.
بن کارسون با دو اظهارنظر خبرسازش درباره دین رئیس جمهوری آمریکا و پناهحویان سوری، مدتی خبرهای مربوط به انتخابات را قبضه کرد و گویا این موضوع در نهایت به کمپین او کمک کرده است.
او گفت که حاضر نیست از رئیس‌جمهور شدن یک مسلمان در آمریکا حمایت کند، و در توضیح این اظهارنظر خبرساز نیز گفت که معتقد است تا زمانی که یک مسلمان به تمام جزئیات قوانین «شرع اسلام» باور دارد و خواهان اجرای این قوانین است، نباید در آمریکا رئیس‌جمهور شود.
در نهایت مخالفان او و رسانه‌های نزدیک به لیبرال‌ها، اظهارنظرهای او درباره دین رئیس‌جمهور آمریکا را برخلاف قانون اساسی این کشور توصیف کردند. بر اساس قانون اساسی آمریکا، تمامی کارکنان سه قوه مجریه، مقننه و قضائیه (از جمله رئیس‌جمهور، سناتورها، نمایندگان مجلس و قضات) باید سوگند یاد کنند که به قانون اساسی آمریکا وفادار خواهند بود، اما دین کسی نباید برای هیچ مقامی در آمریکا، ملاک باشد. (بر خلاف ایران که رئیس‌جمهور نه تنها مسلمان، که حتماً باید شیعه باشد.)
او در اوج بحران پناهجویان سوری نیز از ورود آنها به آمریکا انتقاد کرد.
بن کارسون یک جراح مغز و اعصاب مشهور است که مانند ترامپ هیچ سابقه‌ای در دنیای سیاست ندارد و در میان جمهوریخواهان، یک غریبه محسوب می‌شود. در انتخاباتی که لایه‌های محافظه‌کارتر حزب جمهوریخواه مدام به جان کله‌گنده‌های حزب غر می‌زنند و آنها را به سازشکاری با لیبرال‌ها متهم می‌کنند، شخصیتی مانند کارسون که دستش به معامله‌های سیاسی «آلوده» نیست، عملاً به نامزدی محبوب تبدیل شده است.
مارکو روبیو؛ جوان، پرانرژی، خوش‌بیان، و البته با رگ و ریشه کوبایی.
به جز بن کارسون، مارکو روبیو، دیگر نامزدی است که شرایطش در نظرسنجی‌ها روز به روز بهتر می‌شود و هر چند هنوز بر خلاف کارسون و ترامپ، میزان حمایت از او زیر ۲۰ درصد است، اما برخی او را با اوباما در سال ۲۰۰۸ مقایسه می‌کنند. او جوان است. پر انرژی است. خوش‌بیان است. کمتر تپق می‌زند. و خیلی سریع پله‌های ترقی را در نردبان قدرت در ایالات متحده طی کرده و به سناتوری رسیده. حالا او که رگ و ریشه کوبایی دارد، آماده است که قدرتمندترین پست کشور را به دست آورد.
جب بوش و کارلی فیورینا هم این روزها بازنده‌های بزرگند.
بوش که زمانی محبوب‌ترین نامزد جمهوریخواهان بود و به طور کلی حمایت سیاسمداران استخوان خرد کرده جمهوریخواه را پشت سر خودش می‌دید، حالا در نظرسنجی‌ها وضعیت به شدت نابسامانی دارد.
او در این مدت چندین بار دعواهای رسانه‌های دو نفره علیه ترامپ راه انداخت که موجب شد تا نامش در رسانه‌ها تکرار شود. اما هیچ کدام این دعواها – به ویژه بر سر کارنامه برادرش جرج بوش – کمکی به کمپین او نکردند و اگر وضع به همین منوال پیش برود، او شانسی برای حضور در رقابت نهایی نخواهد داشت.
ستاره اقبال فیورینا هم خیلی زود افول کرد. او تنها نامزدی بود که موفق شد از مناظره دوم به مناظره اصلی راه پیدا کند. حضورش در مناظره اصلی موفق ارزیابی شد. اما گویی در ماهی که گذشت، کمپین او ابتکار عمل کافی برای حضور رسانه‌ای از خود نشان نداد.
در انتخاباتی که لایه‌های محافظه‌کارتر حزب جمهوریخواه مدام به جان کله‌گنده‌های حزب غر می‌زنند و آنها را به سازشکاری با لیبرال‌ها متهم می‌کنند، شخصیتی مانند کارسون که دستش به معامله‌های سیاسی «آلوده» نیست، عملا به نامزدی محبوب تبدیل شده است.
سومین مناظره جمهوریخواهان روز چهارشنبه، ۲۸ اکنبر (شش آبان) در شبکه تلویزیونی CNBC برگزار می‌شود و با توجه به کناره‌گیری ریک پری و اسکات واکر، ۱۴ مدعی باقی مانده در دو برنامه، با هم مناظره خواهند کرد.
کلینتون می‌تازد
در آن سوی میدان، هیلاری کلینتون احتمالاً بهترین روزهایش را سپری می‌کند. او ابتدا در مناظره حزب دموکرات موفق ظاهر شد. بعد از آن جو بایدن، کسی که به طور جدی می توانست نامزدی کلینتون را به خطر بیاندازد اعلام کرد که خود را برای ریاست جمهوری سال آینده نامزد نخواهد کرد.
و در نهایت، حضورش در کمیته تحقیق حوادث بنغازی، نه تنها به ضررش نشد، که حتی آن هم از سوی برخی ناظران یک حضور موفق بود. در واقع جمهوریخواهانی که می‌خواستند با برپایی این جلسه در کنگره، عملکرد او را در دوران وزارت امور خارجه‌اش به زیر سؤال ببرند، بیشتر با انتقادهای فزاینده روبه‌رو شدند و این اتهام که یک مسئله مهم مربوط به امنیت ملی کشور را دستمایه یک دعوای حزبی کرده‌اند.
ضمن اینکه نتایج نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند برخلاف نظرسنجی‌های آنلاین و فضای هیجان‌زده شبکه‌های اجتماعی بعد از مناظره دموکرات‌ها که نشان از موفقیت برنی سندرز داشت، کلینتون همانطور که تحلیلگران رسانه‌ای ارزیابی کرده بودند، برنده واقعی مناظره بوده و کماکان نامزد اصلی دموکرات‌ها برای انتخابات سال آینده است.
بعد از نخستین مناظره، لینکلن چیفی (فرماندار سابق رودآیلند) و جیم وب (سناتور سابق ایالت ویرجینیا) از مبارزه انتخاباتی کناره گرفتند. با این وصف، در مناظره بعدی فقط کلینتون، سندرز و مارتین اومالی بر روی صحنه خواهند بود.
شاید همین موضوع موجب شود تا کمیته ملی دموکرات‌ها سرانجام تصمیم بگیرد تا به لارنس لزیگ هم اجازه بدهد تا در مناظره شرکت کند. او استاد حقوق در دانشگاه هاروارد است که به دلیل نداشتن هیچ گونه حمایتی در نظرسنجی‌ها به نخستین مناظره دعوت نشد، اما به هر حال اعلام کرده که می‌خواهد از سوی حزب دموکرات در انتخابات نامزد شود.