هیلاری کلینتون یا برنی سندرز؟ چه بسا جو بایدن! دموکرات‌های آمریکایی روز سه شنبه پای شبکه تلویزیونی CNN می‌نشینند تا نخستین مناظره درون حزبی‌شان را تماشا کنند و تصمیم بگیرند که چه کسی حزب‌شان را در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سال ۲۰۱۶ نمایندگی کند.
برخلاف حزب جمهوریخواه که رقابت درون‌حزبی‌اش برای نامزدی ریاست جمهوری، مسابقه‌ای شلوغ و پر از مدعی است، در حزب دموکرات، تعداد مدعیان فعلاً به اندازه انگشتان یک دست است.
به جز کلینتون و سندرز، لینکلن چیفی (فرماندار سابق رودآیلند)، مارتین اومالی (فرماندار سابق مریلند) و جیم وب (سناتور سابق ایالت ویرجینیا)، در نخستین مناظره حزب دموکرات، در برابر مجری معروف CNN، اندرسن کوپر، به سؤالاتی پاسخ خواهند داد که مردم در فیس‌بوک می‌پرسند. در واقع شبکه تلویزیونی CNN با شراکت فیس‌بوک، میزبان مناظره حزب دموکرات است.
بر خلاف مناظره سه ساعته جمهوریخواهان در CNN، مناظره دموکرات‌ها دو ساعت خواهد بود. که البته با توجه به حضور ۱۱ نفر در مناظره جمهوریخواهان در مقایسه با احتمالا پنج نفر در مناظره دموکرات‌ها، آنها کماکان فرصت بیشتری دارند تا از خودشان و برنامه‌هاشان حرف بزنند.
کلینتون و سندرز در حال حاضر بخت‌های اصلی حضور در رقابت نهایی هستند و در نظرسنجی‌های مختلف در صدرند.
این میان مسئله ایمیل‌های کلینتون، پاشنه آشیلی است که مثل یک زخم کهنه، این روزها عفونی شده و کله‌گنده‌های حزب دموکرات را به وحشت انداخته.
در این ماجرا که از نظر جمهوریخواهان یک رسوایی امنیتی است، کلینتون متهم است که در دوره تصدی وزارت خارجه، همه کارهای وزارتخانه را از طریق ایمیل‌های شخصی پیگیری کرده (که سرورهای ایمیل هم به جای سرورهای امن دولتی، در محل زندگی‌اش قرار داشته‌اند) و با این تاکتیک موفق شده قوانین مربوط به شفافیت مکاتبات اداری را دور بزند و همین حالا، نمایندگان کنگره به تمامی ایمیل‌های آن دوره دسترسی ندارند.
این مسئله به سؤالات مهمی دامن زده که یافتن پاسخ برای تک تک آنها آسان نیست: چرا کلینتون این کار را کرده؟ آیا او چیزی را مخفی می‌کند؟ آیا او مدارکی را از بین برده؟ آیا چنین کسی برای تصدی مقام مهم ریاست جمهوری قابل اعتماد است؟
اگر بحران ایمیل‌ها جدی شود، سکان به دست برنی سندرز می‌افتد که شاید تندروی‌های چپ‌گرایانه او چندان به مذاق استخوان خردکرده‌های حزب دموکرات، خوش نیاید.
به همین دلیل هر روز که می‌گذرد، فشار بر روی جو بایدن، معاون رئیس‌جمهوری افزایش پیدا می‌کند تا خود را نامزد کند و در شرایط سقوط ناگهانی و احتمالی هیلاری کلینتون جای او را بگیرد و از افتادن فرمان رهبری حزب در دستان کسی که تا همین اواخر خود را «سوسیالیست» می‌خواند، جلوگیری کند.
البته سندرز در آخرین مصاحبه‌هایش گفته که در جریان این مناظره، از حملات شخصی خودداری خواهد کرد. ساده‌ترین معنی این گفته این است که سندرز مسئله ایمیل‌های کلینتون را پیش نخواهد کشید.
شاید او امیدوار است که دیگران این کار را بکنند. شاید هم به سادگی معتقد است که طرح حملات شخصی به وجهه پیشرو و لیبرال او آسیب می‌زند و او را شبیه سیاستمدارانی می‌کند که برای رسیدن به قدرت هیچ حد و مرزی نمی‌شناسند.
این میان خود سندرز هم پاشنه آشیل‌هایی دارد که شاید امیدوار باشد کسی درباره‌شان حرفی نزند!
مهم‌ترینش، موضع قدیمی سندرز در برابر مسئله حمل اسلحه در آمریکاست. برخلاف بسیاری از مواضع لیبرالی برنی سندرز، او در مسئله حمل اسلحه، کاملاً محافظه‌کار است و در دوران عضویت در کنگره، رأی‌هایی داده که قطعاً برای طرفداران لیبرالش، خوشایند نیست.
اما مهم‌تر از موضع‌گیری‌های قدیمی، جوان‌های پیشروی چپی در حزب دموکرات به دنبال قاطعیت او در اتخاذ موضعی ضد اسلحه در حال حاضرند. باید دید که اگر این مسئله مطرح شود سندرز با قاطعیتی شبیه به باراک اوباما با آزادی حمل اسلحه مخالفت خواهد کرد یا نه.
دومین گرفتاری سندرز هم موضع‌گیری‌های قدیمی‌اش علیه مهاجرین است، که البته او موفق شده برای این دومی راه‌حل‌هایی پیدا کند و از زمانی که انتقادها درباره مواضعش مطرح شد (و به ویژه دونالد ترامپ با اظهار نظرهای ضدمکزیکی خبرساز شد)، او کمابیش در هر سخنرانی یک بار هم اشاره‌ای به مسئله مهاجرین کرده.
تاکتیک سندرز که احتمالاً در مناظره هم تکرار خواهد شد این است که قصه پدرش را تعریف می‌کند و اینکه او هم مهاجری بوده که از تبعیض گریخته و برای زندگی بهتر به آمریکا آمده.
پدر برنی سندرز، از یهودیان لهستان بوده که در جریان کشتار یهودیان توسط آلمان نازی (هالوکاست)، تمامی اعضای خانواده خود را از دست داده و در سن ۱۷ سالگی به آمریکا مهاجرت کرده است.
باقی نامزدهای حزب دموکرات (چیفی، اومالی و وب) تا امروز سیاهی‌لشکر این رقابت بوده‌اند. مناظره روز سه‌شنبه در لاس‌وگاس، بزرگترین فرصت این سه نفر است تا از موقعیت سیاهی‌لشکری فاصله بگیرند، وگرنه کمپین انتخاباتی‌شان در نهایت جز پول هدر دادن و شهرتی مقطعی، فایده دیگری برایشان نخواهد داشت.
اولین مناظره دموکرات‌ها روز سه‌شنبه ساعت شش عصر به وقت غرب آمریکا برگزار می‌شود و در غیاب چهره‌‌ای مانند دونالد ترامپ، احتمالاً نه لحظات خنده‌دار خواهد داشت و نه جنجال‌های خبرسازی که چندین روز بعد از مناظره ادامه پیدا کنند.