رهبران هفت قدرت صنعتی جهان در تازه‌ترین اجلاس خود که در جنوب ایتالیا برگزار شد، در شرایطی به برخی‌ها تفاهم‌ها بر سر مسائل مختلف دست یافتند که جایگاه آن‌ها در کشورهای خود به شکلی کم‌سابقه متزلزل شده است.
سران «جی ۷» به‌رغم اما و اگرهای موجود در مسیر آیندۀ سیاسی خود، در نشست اخیر پولیا از جمله بر سر ادامۀ حمایت از اوکراین و تخصیص ۵۰ میلیارد دلار وام به این کشور توافق کردند؛ مبلغی که قرار است از سود حاصل از پول‌های مسدود شدۀ روسیه در کشورهای مختلف تأمین شود.
با این حال، شماری از رهبران گروه هفت مانند نخست‌وزیر بریتانیا و رؤسای جمهور فرانسه و آمریکا، در روزهای پیش رو و یا طی ماه‌های آینده در گیرودار رقابت‌های انتخاباتی در کشورهای خود خواهند بود؛ سلسلۀ رویدادهایی که ممکن است به تحولات اساسی در جایگاه رهبران فعلی جی۷ منجر شود.
بخت سوناک برای حفظ قدرت
در بریتانیا، کمتر از چند هفته دیگر انتخابات سراسری برگزار خواهد شد. کارزاری که بر اساس آخرین نظرسنجی‌ها حزب محافظه‌کار به رهبری ریشی سوناک، نخست‌وزیر کنونی این کشور، از کمترین بخت برای پیروزی و ماندن در قدرت برخوردار است.
بیشتر در این باره: انتخابات زودهنگام بریتانیا؛ نخست‌وزیر بعدی که خواهد بود؟حزب محافظه‌کار در ۱۴ سال اخیر در قدرت بوده است اما بعید نیست که در انتخابات روز ۱۴ تیرماه، این حزب شکستی تاریخی را متحمل شود و سوناک جای خود را به کی‌یر استامر دهد.
میانگین کلی نظرسنجی‌ها حاکی است که حزب کارگر صاحب ۴۲ درصد آراء است و در مقابل، محاظه‌کاران فقط ۲۱ درصد آراء را در اختیار دارند.
مکرون بر لبۀ تیغ
یکی دیگر از رهبران گروه ۷ که وضعیت چندان مساعدی در داخل کشورش ندارد، رئيس جمهور فرانسه است. در انتخابات پارلمان اروپا که در اوایل ژوئن امسال برگزار شد، احزاب راست افراطی موفق شدند حدود ۴۰ درصد آراء فرانسوی‌ها را کسب کنند.
این در حالی است که حزب «رنسانس» که پشتیبان اصلی امانوئل مکرون به‌شمار می‌رود، در آن انتخابات تنها ۱۵ درصد آراء را به خود اختصاص داد.
در مقابل حزب راست افراطی «اجتماع ملی» به تنهایی بیش از دو برابر و حدود ۳۲ درصد آراء را کسب کرد.
با مشخص شدن این نتایج، مکرون در اقدامی غافلگیرکننده تصمیم گرفت پارلمان را منحل کند و از برگزاری انتخابات زودهنگام خبر داد.
بیشتر در این باره: چرا مکرون با انحلال پارلمان فرانسه دست به «قمار سیاسی» زد؟البته انتخابات ریاست جمهوری بعدی فرانسه در سال ۲۰۲۷ برگزار خواهد شد، اما شکست احتمالی دوبارۀ حزب مکرون در انتخابات ۱۰ تیرماه، او را بیش از پیش در موضع ضعف قرار خواهد داد و نشان می‌دهد که تا چه اندازه مردم فرانسه به آرمان‌ها و ایده‌های او بی‌اعتماد هستند.
زنگ خطر برای شولتس
در آلمان، بزرگ‌ترین اقتصاد اروپا، هم اوضاع با فرانسه چندان فرقی نمی‌کند. اولاف شولتس در انتخابات پارلمان اروپا توسط ناسیونالیست‌های راست افراطی تحقیر شد و ممکن است خودش هم به‌زودی سرنگون شود.
در آن انتخابات حزب حاکم سوسیال دموکرات کمتر از ۱۴ درصد آراء را کسب کرد و در جایگاه سوم قرار گرفت؛ پس از حزب «اتحاد دموکرات و سوسیال» که بیش از ۳۰ درصد آراء را به دست آورد و همچنین حزب دست راستی «آلترناتیو برای آلمان» که نزدیک به ۱۶ درصد آراء را به خود اختصاص داد.
انتخابات سراسری بعدی در آلمان در آبان ۱۴۰۴ برگزار می‌شود و شولتس هنوز فرصت دارد تا در یک سال آینده، جایگاه خود را در جامعۀ آلمان ترمیم کند. هرچند، همین حالا هم زنگ خطر برای او به صدا در آمده و محافظه‌کاران در انتخابات‌های محلی هم پیروز شده‌اند.
ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، نیز در یکی از سلسله نشست‌های سران گروه جی ۷ در پولیا در جنوب ایتالیا حضور یافت
جدال سخت بایدن با ترامپ
در ایالات متحده، که مهم‌ترین بازیگر گروه ۷ به شمار می‌رود، جو بایدن در ماه‌های آینده باید بار دیگر با رقیب چهار سال پیش خود برای ماندن در کاخ سفید بجنگد.
اوضاع برای بایدن البته به اندازۀ سایر رهبران اروپایی بد نیست؛ او دست‌کم انتخاباتی را واگذار نکرده است اما نتایج نظرسنجی‌ها از پیشتاز بودن ترامپ حکایت دارند.
نشریۀ اکونومیست با بررسی مجموعۀ نظرسنجی‌ها می‌گوید فعلاً ترامپ ۴۵ به ۴۴ پیش است. کالج سیه‌نا نیز که یکی از معتبرترین مراکز برگزاری نظرسنجی در آمریکا است، در آخرین پژوهش خود اعلام کرده بایدن ۴۶ به ۴۷ از رقیب خود عقب افتاده است.
هرچند در ماه‌های پیش رو، اتفاق‌های غیرمنتظره‌ای ممکن است رخ دهند که شرایط را به‌گونه‌ای دیگر رقم بزنند. اما فعلاً هیچ‌کس نمی‌تواند با اطمینان از پیروزی دوبارۀ بایدن بگوید.
پایان کار ترودو
یکی دیگر از رهبران گروه هفت که اصلاً شرایط برای او مطلوب به نظر نمی‌رسد نخست‌وزیر کانادا است.
در مهرماه ۱۴۰۴، این کشور شاهد برگزاری انتخابات سراسری خواهد بود و بر اساس آخرین نظرسنجی‌ها، جاستین ترودو از رقیب محافظه‌کار و دست راستی خود، پیر پولیور، عقب افتاده است. در حال حاضر، محافظه‌کاران نیز حدود ۱۹ درصد از لیبرال‌ها پیش هستند.
مجموعۀ نظرسنجی‌هایی که برگزار شده به صورت میانگین نشان می‌دهد که اگر انتخابات سراسری در کانادا همین امروز برگزار شود، ۴۲ درصد شهروندان این کشور به حزب آقای پولیور رأی می‌دهند، در حالی که تردو و لیبرال‌ها تنها ۲۳ درصد رأی خواهند داشت.
نخست‌وزیر نامحبوب ژاپن
میزان محبوبیت فومیو کیشیدا، در تازه‌ترین نظرسنجی که توسط شبکۀ تلویزیونی «ان‌اچ‌کی» ژاپن انجام شده با سه درجه تنزل به ۲۱ درصد کاهش یافته است.
این پایین‌ترین میزان محبوبیت آقای کیشیدا از زمان آغاز به کار او در سال ۲۰۲۱ است و بخت او را برای پیروزی در رقابت رهبری حزب کاهش خواهد داد.
قرار است انتخابات رهبری حزب حاکم لیبرال در شهریورماه امسال برگزار شود؛ در صورتی که او در آن رقابت شکست بخورد از جایگاه نخست‌وزیری نیز کنار خواهد رفت.
عملکرد کیشیدا همچنین ممکن است بر کل حزب نیز اثر بگذارد و نتیجۀ آن، در انتخابات سراسری ژاپن که برای آبان ۱۴۰۴ برنامه‌ریزی شده است، معلوم شود.
ملونی روی ابرها
در میان رهبران گروه هفت، تنها فردی که توانسته است در هفته‌های اخیر در انتخاباتی پیروز از میدان خارج شود، یک سیاستمدار راست‌گرا است؛ جورجا ملونی که با همراهی ائتلافی از احزاب دست‌راستی نخست‌وزیری ایتالیا را برعهده دارد در جریان انتخابات پارلمان اروپا موفق ظاهر شد.
حزب «برادران ایتالیا» به رهبری او موفق شد نزدیک به ۲۹ درصد از آراء را به خود اختصاص دهد.
بیشتر در این باره: آیا در آیندهٔ نزدیک اروپا شاهد «زلزلهٔ سیاسی» راست‌‌گرایان خواهد بود؟ملونی از اکتبر ۲۰۲۲ نخست‌وزیر ایتالیا است. او علاوه‌بر پشتیبانی «لگا»، دیگر حزب دست راستی به رهبری متئو سالیونی، از همراهی «فورتزا ایتالیا» نیز برخوردار بوده است؛ حزبی که پیشتر سیلویو برلوسکونی رهبر آن بود و بعد از مرگ او، آنتونیو تاجانی سکان آن را به‌دست گرفت.
در انتخابات پارلمان اروپا اما، ملونی توانست سهم خود را در ائتلاف دست راستی بیش از پیش افزایش دهد؛ تازه‌ترین تحولی که نشان می‌دهد ایتالیا و جهان، همچنان باید ملونی را به عنوان رهبر ایتالیا به رسمیت بشناسند.
در نتیجه و در شرایطی که به نظر می‌رسد جهان تا اندازه‌ای در حال گذار به سمت‌وسوی راست‌گرایی است، ناظران احتمال به قدرت رسیدن رهبران راست‌گرای بیشتر در میان قدرت‌های جهانی را دور از انتظار نمی‌دانند.
اما آن‌چه به امروز مربوط می‌شود، متزلزل شدن جایگاه رهبران هفت قدرت صنعتی جهان به حد و اندازه‌ای است که کمتر کسی در تاریخ مشابه آن را به یاد می‌آورد.