رئیس‌جمهوری آمریکا بدون ارائه جزئیاتی گفته سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا خبر از حرکت نیروهای ارتش چین به مرز هنگ‌کنگ داده‌اند. روزهای گذشته گزارش‌هایی از حضور پلیس چین در مرز «برای انجام رزمایش» منتشر شده بود.
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری ایالات متحده، ۲۲ مرداد ماه در حساب کاربری خود در توئیتر، نوشته است «[نهادهای] اطلاعاتی ما خبر داده‌اند که دولت چین در حال انتقال نیروهای ارتش در مرز با هنگ‌کنگ است».
او سپس افزوده «همه باید آرامش را حفظ کنند و در امنیت باشند».
آقای ترامپ اشاره‌ای به جزئیات مشخصی از برآوردهای اطلاعاتی سازمان‌های آمریکایی نکرده‌است. اما ساعاتی پیش از این توئیت، رسانه‌های دولتی چین از «آماده‌شدن نیروهای پلیس برای انجام یک رزمایش بزرگ» در شهر «شین‌جن»، در مرز شبه‌جزیره هنگ‌کنگ، خبر داده بودند.
در حالی‌که تنش‌ها در این شبه‌جزیره بالا گرفته و اعتراضات در دهمین هفته مجددا به توقف کار فرودگاه بین‌المللی هنگ‌کنگ منجر شده، بسیاری از رسانه‌های مستقل و نیز کاربران شبکه‌های اجتماعی در هنگ‌کنگ، انتقال نیروهای پلیس به شین‌جن را «جنگ روانی» دولت چین علیه معترضان توصیف کرده‌اند.
طی دو روز گذشته معترضان در اعتراض به شلیک پلیس به چشم راهپیمایان، یک چشم خود را با باند پوشانده‌اند.
روز گذشته یانگ گوانگ، سخنگوی دفتر امور هنگ‌کنگ و ماکائو در دولت مرکزی چین، گفته بود پکن در اعتراضات ضد دولتی «نشانه‌های اولیه‌ای از تروریسم» می‌بیند.
از آن‌جایی که اتهام «تروریسم» از سوی دولت چین در مورد معترضان هنگ‌کنگی رایج نیست، این اظهارات می‌تواند در عین حال بیانگر گامی از سوی پکن برای دخالت احتمالی در این منطقه ویژه اداری یا فشار بر رهبران آن برای اقدامات شدیدتر باشد.
با این حال رسانه‌های دولتی چین می‌گویند انتقال نیروهای مسلح به مرز هنگ‌کنگ بخشی از «تمرین‌ها و رزمایش‌های معمول» است.
«کاروان هراس» یا «رزمایش معمولی»؟
روز شنبه تصاویر کاروانی از خودروهای زرهی و کامیون‌های نیروهای امنیتی چین در استان جنوبی گوانگ‌دونگ، در فضای مجازی در هنگ‌کنگ دست‌به‌دست شده بود.
پس از آن «پیپل دیلی»، روزنامه حزب حاکم چین، ویدئویی از این کاروان در شین‌جن منتشر کرد و خبر از یک «رزمایش گسترده» در منطقه داد.
تصویر کاروان نیروهای امنیتی در مرز در روزهای گذشته بازتاب گسترده‌ای پیدا کرده‌است.
در روزهای اخیر موضوع «دخالت» احتمالی دولت مرکزی چین در وقایع و اعتراضات هنگ‌کنگ، بارها مطرح شده و به تحلیل‌ها و پیش‌بینی‌هایی در مورد پیامدهای آن در رسانه‌های مختلف انجامیده‌است.
برای نمونه مین‌شین پـِی، استاد دانشگاه و تحلیل‌گر و نویسنده مسائل چین، در روزنامه هنگ‌کنگی «ساوث چاینا مورنینگ پست» نوشته دخالت چین در هنگ‌کنگ، و سرکوبی شبیه آن‌چه در میدان تیانانمن رخ داد، «پل اقتصادی» که این شبه‌جزیره بین پکن و مابقی جهان ایجاد کرده را ویران می‌کند.
به عقیده این تحلیل‌گر دخالت احتمالی چین «تلفات غیرنظامی انبوهی» برجای خواهد گذاشت و پایانی بر «یک کشور و دو سیستم» خواهد بود.
اشاره مین‌شین پـِی بر سیستمی‌ست که هنگ‌کنگ و ماکائو بر پایه آن اداره می‌شوند و به همین دلیل نیز از آزادی‌های بیشتری در مقایسه با سرزمین اصلی چین برخوردار هستند، پول، نهادهای انتظامی، قضایی و اقتصادی مستقلی دارند.
در دیگر سو، روزنامه دولتی چین، «چاینا دیلی» در مقاله‌ای که روز ۲۳ مرداد منتشر کرده می‌گوید «باید کاملا در ذهن حک شود» که «خودمختاری گسترده» هنگ‌کنگ تنها بر پایه ایده «یک کشور و دو سیستم» است که شدنی‌ست.
تازه‌ترین دور از اعتراضات در هنگ‌کنگ نخست با اعتراض به لایحه استرداد مظنونان به چین آغاز شد. با وجود عقب‌نشینی دولت از لایحه، اما اعتراضات علیه سیاست‌های متمایل به پکن ادامه پیدا کرده و به خشونت‌هایی فزاینده در این شبه‌جزیره انجامیده است.