نازنین زاغری، شهروند ایرانی بریتانیایی با شیوع ویروس کرونا در ایران و نگرانی از ابتلای زندانیان به آن روز سه‌شنبه ۲۷ اسفند با قید وثیقه از زندان اوین به مرخصی آمد.
مدت زمان این مرخصی فعلاً دو هفته عنوان شده، اما آنچه این میان جلب توجه بسیاری کرد، بستن پابند الکترونیک به او بود.
با این حال ریچارد رتکلیف، همسر نازنین زاغری، در گفت‌وگو با رادیو فردا از آزادی موقت او ابراز خوشحالی می‌کند و می‌گوید که او و خانواده تلاش می‌کنند از حضور نازنین در خارج از زندان آرامش یابند.
احساس خود شما و خانواده به مرخصی نازنین چیست؟
نازنین زاغری در مرخصی موقت
قبل از اینکه نازنین به مرخصی بیاید، خیلی شک داشتم که این اتفاق بیفتد. حتی بحثم با وزارت خارجه بریتانیا این بود که نمی‌دانم چه اتفاقی می‌افتد و شاید یک بازی باشد و به نتیجه نرسد. اما راستش از وقتی که از زندان بیرون آمده و صورت دوست داشتنی او را با لبخند دیدم و وقتی با دخترمان گابریلا صحبت کرد، فکر می‌کنم مرخصی او یک اتفاق خوب است و شکرگذار این لحظه هستیم.
در نتیجه از دیروز تا همین لحظه به نظرم روحیه‌ام هم بهتر شده است. خود نازنین هم دیروز بسیار خوشحال بود، اما امروز صبح کمی گرفته به نظر می‌رسید، چون دوستان زیادی دارد که در زندان مانده‌اند و به نوعی این شرمندگی از آزاد شدن وقتی بقیه درگیر هستند، اذیتش می‌کند.
احساس نازنین نسبت به شرایط سفت و سخت این مرخصی چیست؟
ببینید مرخصی کوتاه و موقت حقی است که شامل سایر زندانیان هم می‌شود، اما استفاده از پابند الکترونیکی مختص او بوده و همین نشان می‌دهد که چقدر می‌خواهند مطمئن باشند که او فرار نمی‌کند. البته این ماجرا یک وجه مثبت هم دارد، این که ماموران دیگر به طور دائم برای او و خانواده‌اش مزاحمت ایجاد نمی‌کنند.
در موارد پیشین دائم از سوی سپاه پاسداران و بازجوها اذیت می‌شدند. نازنین الان از این که بیرون از زندان آمده خوشحال است، اما بالطبع وقتی چند روز بگذرد فشار داشتن پابند و اینکه نمی‌تواند سیصد متر بیشتر از خانه دور شود، اذیتش خواهد کرد.
این ماه‌ها درباره موضوع بدهی بریتانیا به ایران صحبت‌هایی بود و شما در این مدت بارها درباره ارتباط این بدهی با پرونده همسرتان صحبت کردید. آیا اطلاع دارید که در این زمینه تحولی ایجاد شده یا خیر که به مرخصی نازنین منجر شده باشد؟
بله، به نظر من این موضوع بدهی و پرونده ما خیلی با هم در ارتباط است. و حتی همین امر دلیل اولیه بازداشت نازنین و تداوم آن است. من اطلاعی درباره اینکه این پرونده چرخش مثبتی داشته، ندارم. حتی جلسه دادگاهی که قرار بود به منظور یافتن راه‌حلی برای این بدهی برگزار بشود، برای شش ماه به تاخیر افتاده است. در نتیجه یک چرخش منفی هم داشت.
آنچه ما از سوی سفیر ایران در لندن شنیدیم این بود که در این زمینه مذاکراتی در جریان است. یکی از مسائلی که احساس می‌کنم می‌تواند تاثیرگذار باشد، صحبت از کمک‌های بشردوستانه است. البته فکر می کنم وضعیت ویروس کرونا در ایران و همچنین بریتانیا، این واقعیت را پررنگ کرده که مهم‌ترین کار دولت هر دو کشور زنده نگه داشتن مردم است.
از کرونا صحبت کردید. آیا نازنین زاغری از وضعیت این ویروس در زندان صحبتی کرده است؟
نازنین زاغری در حال انتقال از زندان به خانه
نگرانی بسیار شدیدی در زندان وجود دارد و زندانی‌ها از این موضوع بسیار ترسیده‌اند. خانواده ما ترس کمتری دارد، چون ما فکر می‌کنیم نازنین و چند تن از هم بندی‌های او به این ویروس مبتلا شدند. در بخش مردان هم وضع نگران‌کننده‌ای است.
از زمانی که نازنین به مرخصی آمده، خیلی درباره این موضوع صحبت نکرده است، اما در طول هفته‌های گذشته صحبت زیادی در این زمینه داشتیم. چون او حالش بد بود، بعد کمی ثبات پیدا کرد و بهتر شد.
اما وضعیت بخش مردان خیلی ترسناک است و من در این‌باره از خانواده برخی زندانیان شنیده‌ام. و روشن است که زندان دستور دارد کسی را تست نکند و از همین رو نیز هنوز نشنیده‌ایم که کسی در زندان به طور قطعی به این ویروس مبتلا شده باشد. در نتیجه خیلی وضعیت نگران‌کننده‌ای برای همگان است.
آیا امید دارید که این مرخصی کوتاه تمدید شود؟
من امیدوارم که این مرخصی بتواند تمدید شود، نه اینکه به خودی خود این اتفاق بیفتد. به نظر من این نشانه خیلی بدی خواهد بود که این مرخصی تمدید نشود. همان‌طور که اگر این مرخصی اتفاق نیافتاده بود، این یک نشانه بد می‌توانست باشد. اگر این فقط یک مرخصی موقت آن هم با پابند الکترونیک در دوران شیوع کرونا باشد، نسبتاً ناچیز است. اینکه ترس و امید من الان چیست، من امیدوارم این آغازی برای یک پایان باشد.
نگرانی من الان این نیست که دوباره سریع به زندان برگردد، بلکه این است که یک حصر خانگی طولانی را در مقابل خود داشته باشیم. بسیاری در زندان از زندانبان تا همبندی‌ها فکر کردند که او به زندان بازنخواهد گشت. اگر او را به زندان برگردانند، نشانه بدی خواهد بود. در نهایت اینکه الان هیچ چیز مشخص نیست و ما سعی می‌کنیم از همین لحظه فعلا لذت ببریم.