سازمان عفو بین‌الملل در بیانیه‌ای مقام‌های جمهوری اسلامی ایران را متهم کرده است که اعضای خانواده‌های قربانیان اعدام های سال ۱۳۶۷ را مورد تهدید، آزار و ارعاب قرار داده‌اند.
در این بیانیه که به مناسبت روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه انتشار یافته، تاکید شده که خانواده‌های قربانیان این فاجعه، خواستار روشن شدن حقیقت و اجرای عدالت هستند ولی مقام‌های جمهوری اسلامی به این خواسته توجهی نشان نمی‌دهند.
مقام‌ها و مسئولان ایرانی با گذشت سه دهه از اعدام‌های مخفیانهٔ چندین هزار مخالف و دگراندیش سیاسی و دفن اجساد آنها در گورهای جمعیِ بی‌نشان، کماکان از افشای دلیل و زمان این اعدام ها و محل دفن هزاران مخالف و دگراندیش خودداری کرده‌اند.
برخی از افراد اعدام شده در گورستان خاوران تهران دفن شده‌اند. خانواده زندانیان هر ساله دو بار در این محل به عنوان گرامیداشت یاد قربانیان و اعتراض به رفتار حکومت تجمع می‌کنند که برخی مواقع این تجمعات با برخورد ماموران حکومتی مواجه می‌شود.
مقام‌های جمهوری اسلامی به ندرت درباره اعدام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ سخن گفته‌اند.
اکثر زندانیان اعدام شده در آن سال را اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران، فدائیان اکثریت، حزب توده ایران و دیگر گروه‌های چپ‌گرا تشکیل می‌دادند که پیشتر محاکمه شده بودند و در حال گذراندن دوران زندان خود بودند.