رئیس انجمن جنگلبانی ایران می‌گوید «۴۲ درصد» از جنگل‌های شمال ایران در معرض «نابودی» قرار دارد و در صورت ادامه روند فعلی، تا ۳۰ سال آینده، دیگر جنگلی در این مناطق وجود نخواهد داشت.
هادی کیادلیری این خبر را در حالی اعلام کرده که به دلیل وضعیت وخیم جنگل‌های ایران، در سال ۹۵ طرح «تنفس جنگل» تصویب شده و بر اساس آن حتی برداشت درختان خشک و افتاده نیز بدلیل مقابله با هرگونه برداشت غیرقانونی و بی‌رویه جنگل‌های شمال ایران ممنوع است.
پیشتر و بدنبال بهره‌برداری بی‌رویه از جنگل‌های شمال در مدت طولانی که منجر به کم‌شدن موجودی جنگل‌ها شده بود، هیات دولت ایران در سال ۹۱ طی مصوبه‌ای برداشت از جنگل‌های شمال را تنها در قالب درختان آفت‌زده، خشک‌شده و افتاده قانونی اعلام کرده بود.
به گفته رئیس انجمن جنگلبانی ایران، با وجود اجرای طرح «تنفس جنگل»، در حال حاضر ۴۲ درصد از جنگل‌های شمال در معرض نابودی است و «همان نشانه‌هایی که طی ۳۰ سال گذشته منجر به نابودی جنگل‌های زاگرس شد، امروزه در جنگل‌های شمال مشاهده می‌شود».
کیادلیری با بیان اینکه در ارتفاعات شمال ایران «یخچال‌ها را از دست داده‌ایم، چشمه‌ها، رودخانه‌ها در حال خشک شدن هستند و این عوامل نشانه‌های وقوع خشکسالی است»، هشدار داده که «اگر این روند ادامه یابد تا ۳۰ سال آینده (در این منطقه) جنگلی نداریم».
رئیس انجمن جنگلبانی ایران اضافه کرده که خشکسالی و دستبرد به طبیعت، موجب مرگ میلیون‌ها درخت طی پنج تا شش سال اخیر در شمال ایران شده و در مواردی «چهار تا پنج برابر ظرفیت‌های اکوسیستمی از منابع چوبی» جنگل‌های شمال ایران بهره‌برداری شده است.
کیادلیری اهمیت جنگل‌های شمال ایران را با دارا بودن «یک درصد از خاک کشور» بسیار بالا دانسته و گفته است: «این یک درصد از خاک کشور اهمیت باستانی داشته و چندین میلیون ساله است و به عنوان میراث طبیعی جهان محسوب می‌شود».
ایران بالغ بر ۱۴ میلیون هکتار اراضی جنگلی دارد که دو میلیون هکتار از آن موسوم به جنگل‌های هیرکانی، در شمال ایران در حاشیه دریای خزر قرار دارد.
کارشناسان پیشتر هشدار داده بودند که با قطع هر درخت در این جنگل‌ها، یک گام به بیابانی شدن این مناطق نزدیک می‌شویم.
این در حالی است که علاوه بر زمین‌خواری و جنگل‌خواری، شمال ایران با پدیده دریاخواری نیز مواجه است و حسین معصوم٬ نماینده وزیر راه و شهرسازی در شورای حفظ حقوق بیت‌المال در اراضی و منابع طبیعی٬ گفته این پدیده در شمال کشور به اندازه‌ای است که «دیگر چیزی از سواحل شمالی باقی نمانده است».
برخی مسئولان و طرفداران محیط زیست می‌گویند مشکل اصلی در بروز پدیده‌های زمین‌خواری، دریا خواری، کوه‌خواری و جنگل‌خواری، «ضعف در نظارت بر ساخت‌وسازهای بی‌رویه»٬ «نبود مدیریت شفاف»، «اشتباه در روش درآمدزایی شهرداری‌ها» و «صدور بی‌رویه مجوزهای» مختلف از سوی برخی سازمان‌هاست.