سرمربی تیم ملی جودو: به ایران برنمی‌گردم

محمد منصوری در سه سال اخیر سرمربی‌گری تیم ملی جودوی ایران را به عهده داشته است

محمد منصوری که در سه سال اخیر سرمربی‌گری تیم ملی جودوی ایران را به عهده داشته، با وجودی که قراردادش تا المپیک توکیو اعتبار دارد حاضر نیست به ایران برگردد.

او در گفتگوی اختصاصی با رادیو فردا درباره دلایل تصمیم خود، همچنین ماجرای جنجالی سعید ملایی، تعلیق جودوی ایران و شکایت ایران به مجامع جهانی صحبت کرد.

آقای منصوری، شما طبق قراردادتان همچنان سرمربی تیم ملی هستید. چرا نمی‌خواهید به ایران برگردید؟

دیگر انگیزه نداشتم. جان به لب شده بودم. خانه از پای‌بست ویران است. تا الان هم جان می‌کندم که دوام آوردم. آنجا نمی‌شود کار کرد. نمی‌گذارند کار کنی. با برنگشتن سعید، می‌خواستند همه چیز را سر من خراب می‌کنند و هنوز ایران بودم که می‌نوشتند دارم با صهونیست‌ها همکاری می‌کنم.

روزی که ملایی در توکیو قربانی شد رفتم سر تمرین اما نمی‌توانستم تمرین بدهم. با حس درماندگی و خفگی در خودم فرو رفته بودم و تمرکز نداشتم. ناگهان بلند شدم و روی تاتامی که به آن عشق می‌ورزم و تمام زندگی‌ام را برایش گذاشته‌ام، با صدای بلند به بچه‌ها گفتم چه تمرینی؟ بروید از جوانی‌تان لذت ببرید. آخرش می‌خواهید سعید ملایی بشوید که بگویند بی سر و صدا بباز؟ وقت‌تان را اینجا تلف نکنید.

قبل از تعلیق فدراسیون، اوضاع شما و تیم ملی چگونه بود؟

گرنداسلم پاریس به خاطر باخت عمدی ملایی می‌خواستند ما را دیسکوالیفه (رد صلاحیت) کنند. ملایی اشک می‌ریخت و من هم بغض کرده بودم. بی پناه بودیم. سرپرست فدراسیون محمدرضا عمادی فردی ناشناخته‌ برای جودو بود از دانشگاه امام صادق که خود را چسبیده به نظام می‌دانست و از طرفی دو ملیتی است و خانواده‌اش مقیم اروپا. وضعیت نابسامانی بر جودو حکمفرما بود.

بعد از او آرش میراسماعیلی رئیس فدراسیون شد و به خبرگزاری ایرنا گفت می‌خواهم منصوری به کارش ادامه دهد. چرا قبول نکردید؟

«بزرگترین باج‌خواهی تاریخ جودو به میراسماعیلی تعلق دارد که در المپیک آتن خودش را به در و دیوار می‌زد تا مسابقه دهد. اما صبح که افشارزاده و سجادی باج‌خواهی‌اش را پذیرفتند ناگهان شد حامی فلسطین! فهرست پاداش‌هایش با هیچ قهرمانی قابل مقایسه نیست. مجوز معدن، اتومبیل، منزل مسکونی، استخدام در پارس جنوبی، جایزه نقدی نفر اول و حتی امتیاز تاسیس رسانه.
او نمی‌گذارد کسی رکوردش را بشکند اما پس از ۱۵ سال سعید ملایی با من طلا گرفت و بریمانلو هم برنز. در رده‌بندی تیمی آسیا نیز برای اولین بار سوم شدیم.»

حالا که شما در ایران نیستید، فکر می‌کنید چه بر سر جودوی ایران بیاید؟

مگر بقیه هستند؟ حالا فقط تیم‌های ناشنوایان، ارتش‌ها و نابینایان جودوی ایران حق فعالیت دارند.

محجوب که از بهترین‌ها بود رفت. ملایی رفت و بریمانلو هم گفت خداحافظ. البته آنقدر بریمانلو را بردند و آوردند که مجبور شد بگوید سربازم و می‌مانم. البته سرباز بی سلاح! سعید چهار بار در یک سال با این معضل روبرو شد. در ابوظبی پای سالمش را گچ گرفتیم. در دوسلدورف به بریمانلو گفتیم سر وزن نرسد. اولین بار نیست و آخرین بار هم نخواهد بود.

به قول رسول خادم باید نگران سعید ملایی‌های بعدی باشید. باید نگران حسن یزدانی و علیرضا کریمی باشید. در المپیک نیز با همین مشکل مواجه خواهیم شد.​

شما وقتی در جلسات خصوصی این موضوع را با سران ورزش کشور مطرح می‌کردید راه و تدبیرشان چه بود؟

صالحی امیری به ما گفت نمی‌خواهیم رسانه‌ای شود. خب از سکوت ما چه چیزی نصیب بچه‌ها شد؟ ناکامی، حذف، از دست دادن رنکینگ و از دست رفتن جوایز نقدی مسابقات.

اگر آرمان است باید علنی به فدراسیون‌های جهانی بگویند و پای آرمان‌شان بایستند نه اینکه لاپوشانی کنند. خود صالحی امیری که منشور المپیک را امضا کرده بود چرا حتی به امضای خودش احترام نگذاشت؟

نمی‌دانم چه قصه‌ای است که شعار اول‌شان مرگ بر آمریکاست، با آمریکا مبارزه می‌کنند اما با اسرائیل نه! ​

کمیته المپیک ایران در نامه به IOC گفته است تعلیق ایران، توطئه فدراسیون جهانی بوده. مستندات‌شان چیست؟

اتفاقاً برعکس. فدراسیون جهانی نهایت ارفاق را به ایران کرد. حتی برای اولین بار، جدول را به خاطر ایران تغییر دادند تا اولین نیمه نهایی را مصر و اسرائیل برگزار کنند. یعنی به ایران کمک کردند. اما خب چکار کنند که مصر باخت؟

اگر سناریویی هم باشد سناریوی خودشان است. چون می‌توانستند سعید را اعزام نکنند. سناریو را رئیس فدراسیون می‌نویسد که رکوردش شکسته نشود.

مگر طبق گزارش خبرآنلاین، به دلیل تلاش برای رشوه به نماینده ازبکستان، شش ماه محروم نشد؟ سال بعد با مسئول تایلندی زد و خورد کرد. سال ۲۰۰۹ مگر دو ماه قبل از قهرمانی آسیا، تیم ملی را به امان خدا رها نکرد؟ نکند این‌ها هم توطئه IJF است؟​

معتقدید فدراسیون می‌دانست سعید برنمی‌گردد. این هم پرسش مهمی است که وقتی یک مربی با سعید ملایی اعزام کردند چرا حاضر نمی‌شد مربی‌گری او را انجام دهد؟

آقای زارعیان می‌گوید بادیگاردها نگذاشتند کوچ (مربی‌گری) کنم. پس چطور برای مدال برنز که سعید قبول کرد ببازد آمدی و کوچ نشستی؟ سعید باید طلا می‌گرفت اما نابودش کردند. وقتی در حین مسابقات می‌بیند خانواده‌اش را تهدید کرده‌اند چگونه مبارزه کند؟ حتی پیام واتس‌اپ او را خوانده بودند.

بعد از جواد محجوب در لندن، علیرضا خجسته در ریو و بریمانلو برای توکیو، سعید می‌دانست خودش قربانی بعدی است.

کمیته المپیک، رئیس فدراسیون جودو را به دروغگویی و ناتوانی متهم کرده. درگیری تند لفظی در رسانه‌ها ایجاد شده. با این وضع، ایران چقدر شانس دارد که در دادگاه عالی ورزش برنده شود؟

راه رفع تعلیق این است که نظام با این موضوع کنار بیاید و بچه‌ها بتوانند مبارزه کنند. اما توی دفاعیه‌شان مطالب بی ربطی نوشته‌اند. جالب است جودو تعلیق شده اما میراسماعیلی همچنان دارد ابلاغ می‌زند و به تعداد مسئولین در ورزشی که حق فعالیت ندارد اضافه می‌کند! چون او بهره‌برداری شخصی خودش را دارد که با منافع جودو بی ارتباط است. مثل سوابق نامزدی‌اش در انتخابات مجلس و شورا.​

سال ۹۲ روزنامه کیهان و چند رسانه حکومتی دیگر درباره مربیگری‌تان در لبنان، اتهاماتی به شما وارد کردند که قصد داشتید برای شاگردان خود تابعیت لبنانی بگیرید. ماجرا از چه قرار بود؟

اگر این تهمت‌ها واقعیت داشت آیا بعد از آن اجازه می‌دادند سرمربی تیم ملی بزرگسالان باشم؟ اوایل سال ۲۰۱۳ که نتایج خیلی خوبی در تیم ملی گرفته بودیم، فدراسیون جودوی لبنان از من دعوت به همکاری کرد. شاگردان خودم که قهرمان آسیا در رده‌های پایه بودند، با رضایت محضری خانواده‌هایشان برای تمرینات همراهی‌ام کردند که شش ماه آنجا بودیم.

همزمان درباره‌ام بدگویی می‌شد که رفته اسرائیل دوره ببیند. اعضای بدن را قاچاق می‌کند! وقتی برگشتم تا خط موبایلم را وصل کردم از اطلاعات تماس گرفتند. چند بار بردند و آوردند. می‌پرسیدند نفر بعدی که قرار است ترور شود کیست؟

سرانجام فهمیدند همه تهمت‌ها پوچ و بی اساس بوده. طوری در هم شکسته بودم که دیگر نمی‌خواستم کار کنم اما دستور دادند با فدراسیون کار کن.

محمد منصوری در آلمان، چه آینده‌ای پبش روی خودش می‌بیند؟

من مراحل مربیگری را از رده نونهالان طی کردم. فوق لیسانس فیزیولوژی دارم. آرزویم کوچ نشستن در المپیک بود و شاید در توکیو کنار سعید ملایی باشم. در آلمان با هم تمرین می‌کنیم. او در المپیک با پرچم IOC مبارزه می‌کند و هدفش شاد کردن دل مردم ایران است. شنبه در بوندس لیگا اولین مبارزه خود را برای تیم اسلینگن انجام داد و با روحیه‌ای عالی توانست با دو امتیاز، حریف خود را ایپون کند.