رئیس «جامعه تورگردانان ایران» میگوید در نیمه دوم سال، با وجود آنکه بهای سفر به ایران به نصف کاهش پیدا کرده، اما شمار گردشگران اروپایی و آمریکایی «به دلیل تهدید و تحریم» ۴۲ درصد کمتر شدهاست.
ابراهیم پورفرج به خبرگزاری ایسنا گفته آژانسهای داخلی بهدلیل نوسانات ارز، نرخ سفر به ایران را در حدود ۵۶ درصد کاهش دادهاند. او البته در توضیح، گفته کاهش بها به این خاطر است که آژانسهای خارجی از وضعیت بهای ارز در ایران باخبر هستند و «اگر قیمتها واقعی و متعادل نباشد معترض میشوند».
آقای پورفرج «سیاهنماییها علیه ایران» را دلیل ایجاد «موجی از نگرانی در بیرون از مرزها» توصیف کرده و در بخش دیگری از مصاحبه خود با ایسنا از کاهش ۴۲ درصدی گردشگران اروپایی و آمریکایی سخن گفتهاست.
او در عین حال از وضعیت تبلیغات گردشگری توسط ایران نیز انتقاد کرده است و میگوید این تبلیغات را به صدا و سیما ارجاع میدهند «درحالیکه مخاطبان این رسانه، جامعه هدف ما نیستند. این تبلیغات باید در شبکههای بزرگ و موثر انجام شود تا اثر خود را بگذارد».
رییس جامعه تورگردانان ایران مشخص نکرده چهکسی خواستار انجام این تبلیغات در تلویزیون دولتی ایران است و مشخص نیست چرا مقامهای دولتی، صدا و سیمای جمهوری اسلامی را، ابزاری برای تبلیغ سفر به ایران در کشورهای دیگر میدانند.
همزمان با سخنان آقای پورفرج، رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران گفته شمار گرشگران منطقهای «۵۱ درصد رشد داشتهاست».
با وجود اینکه رییس جامعه تورگردانان ایران از کاهش شمار گردشگران اروپایی سخن گفته، علی اصغر مونسان، رئیس سازمان میراث فرهنگی «اطمینان» داده که شمار آنها نیز «رشد خواهد کرد».
آقای مونسان بدون ارائه توضیحات خاصی میگوید «در آیندهای نزدیک اروپاییها نیز متوجه میشوند که مشکلات امروز کشور، اقتصادی است و هیچ ارتباطی با مباحث امنیتی ندارد».
در حال حاضر ایران با ۲۲ مرکز فرهنگی/تاریخی ثبتشده در فهرست «میراث جهانی یونسکو»، و کویر لوت در فهرست سایتها و مراکز طبیعی، در کنار آمریکا در رتبه دهم در میان کشورهای جهان قرار دارد؛ بالاتر از ژاپن، برزیل، استرالیا، یونان و ترکیه. ایتالیا، چین و اسپانیا در صدر این فهرست هستند.
با این وجود طی چهار دهه گذشته، گردشگری چندان رونقی در ایران نداشتهاست؛ بهویژه در مقایسه با کشورهایی که از نظر نهاد پژوهشی و فرهنگی ملل متحد، مراکز زیادی برای گشتوگذار و سفر دارند.
مسائل و مشکلات مختلفی در مورد ناتوانی دولت ایران در جذب گردشگران خارجی ذکر میشود؛ از تصور موجود در میان شهروندان دیگر کشورها در مورد ایران، تبلیغات نارسا و نبود تبلیغات و در نتیجه ناآشنایی گردشگران خارجی، «چالشهای دیپلماتیک» تا مسائلی مانند پوششهای اجباری، کمبود هتل و یا نبود مراکز تفریحی و سرگرمی معمول در بسیاری از کشورهای جهان.