شماری از کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل متحد روز چهارشنبه ۱۹ تیر با انتشار بیانیه‌ای نسبت به عدم دسترسی زندانیان سیاسی در ایران به خدمات پزشکی ابراز نگرانی شدید کردند.
امضاکنندگان این بیانیه نوشته‌اند که ماه‌هاست در تماس‌های خود با مقامات ایرانی نسبت به وضعیت جسمی و روحی زندانیان سیاسی در این کشور ابراز نگرانی می‌کنند، اما به‌رغم اطمینانی که حکومت جمهوری اسلامی می‌دهد، همچنان گزارش‌هایی به دست آنها می‌رسد که حکایت از عدم دسترسی این زندانیان به امکانات درمانی دارد، حتی در شرایطی که جان‌شان در خطر است.
کارشناسان سازمان ملل سپس تاکید کرده‌اند که «دیگر به نظر نمی‌رسد این مسئله صرفا یک مورد خاص و معدود باشد، بلکه به یک الگوی ثابت تبدیل شده است».
بیانیه در ادامه به آرش صادقی اشاره می‌کند که بر اساس گزارش‌ها به یک مورد نادر سرطان استخوان مبتلا شده است و می‌گوید این فعال حقوق بشر که اکنون در زندان رجایی شهر کرج به‌سرمی‌برد از امکانات درمانی محروم مانده و از سال گذشته که پس از یک عمل جراحی برخلاف توصیه پزشکان به زندان بازگردانده شد، شرایط جسمانی‌اش رو به وخامت است.
آرش صادقی به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی»، «توهین به رهبر جمهوری اسلامی» و «تبلیغ علیه نظام» به ۱۵ سال حبس محکوم شده است.
امضاکنندگان بیانیه همچنین نسبت به وضعیت سلامت احمدرضا جلالی و کامران قادری ابراز نگرانی کرده‌اند. آقای جلالی که تابعیت سوئد دارد به اتهام «فساد فی‌الارض» از طریق «جاسوسی» به اعدام محکوم شده است.
کامران قادری نیز که تابعیت استرالیا را دارد به اتهام «جاسوسی» محاکمه و به ده سال حبس محکوم شده است. هر دو آنها در زندان اوین به‌سرمی‌برند و به گفته کارشناسان سازمان ملل، مقامات مسئول اجازه ارائه خدمات درمانی به آنها را نمی‌دهند در حالی که بر پای کامران قادری یک غده سرطانی به وجود آمده.
نازنین زاغری و نرگس محمدی هم دو زندانی دیگری هستند که کارشناسان سازمان ملل در بیانیه خود به آنها پرداخته و نسبت به شرایط جسمانی آنها در زندان ابراز نگرانی کرده‌اند. نرگس محمدی به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور» و «فعالیت تبلیغی علیه نظام» در مجموع به ۱۶ سال زندان محکوم شده است.
همچنین نازنین زاغری که شهروندی بریتانیا را دارد در حال گذران حکم پنج سال زندان خود به اتهام «توطئه برای سرنگونی حکومت ایران» است.
کارشناسان سازمان ملل در نهایت از حکومت ایران خواسته‌اند که فوری و بدون هیچ شرط و شروطی امکان دسترسی همه این افراد و دیگر زندانیان سیاسی را به خدمات درمانی فراهم آورند.
جاوید رحمان، گزارشگر سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران، و دانیوس پوراس، گزارشگر سازمان ملل در رابطه با حق درمان، از جمله امضاکنندگان این بیانیه هستند.