روزنامه «نیویورکتایمز» در شماره روز ۲۶ آذر خود با انتشار گزارشی، از استفاده سازماندهی شده ماموران امنیتی جمهوری اسلامی ایران از حربه «تجاوز» برای تحمیل عفاف و ساکت کردن معترضان زن خبر داد.
نیکلاس کریستف، ستوننویس مشهور این روزنامه که تاکنون دو بار برنده جایزه معتبر پولیتزر شده است، مینویسد یکی از ریاکاریهای جمهوری اسلامی این است که بر اساس گزارشهای موثق، دختران معترض به حجاب اجباری را به اتهام «بیعفتی» بازداشت و سپس به آنها تجاوز جنسی میکند.
این مقاله با اشاره به گزارش اخیر شبکه «سیانان» از شاهدان و قربانیان تجاوز ماموران امنیتی به دختران بازداشت شده، میگوید دختری ۲۰ ساله به اتهام رهبری اعتراضات در کرج دستگیر و سپس از بازداشتگاه با «موهای تراشیده شده، پاهایی لرزان و پارگی مقعد» به بیمارستان منتقل و سپس از بیمارستان نیز به زندان بازگردانده شد.
دیدبان حقوق بشر و عفو بینالملل تاکنون موارد زیادی از تجاوز جنسی در بازداشتگاههای ایران را مستند کردهاند.
این گزارش به سخنان هادی قائمی، مدیر کمپین حقوق بشر در ایران، درباره معصومه، دختری ۱۴ ساله، استناد کرده است که در محلهای فقیرنشین در تهران با برداشتن روسری از سر، از طریق دوربینهای مدرسه شناسایی و بازداشت شد، اما کمی پس از بازداشت، بهدلیل پارگی شدید واژن به بیمارستان منتقل شد و آنجا جان باخت.
این گزارش میافزاید مادر این دختر که قصد افشای این حادثه را داشت، ناپدید شده است.
نیویورکتایمز مینویسد گزارش درباره شمار خشونتهای جنسی و تایید آنها مشکل است، چرا که قربانیان به خاطر شرم یا ترس سکوت میکنند، اما سیانان گزارش داده بود ماموران امنیتی در مواردی، هنگام تجاوز از قربانیها فیلمبرداری میکنند تا آنها را به سکوت وادار کنند.
نیویورکتایمز مینویسد گزارش درباره شمار خشونتهای جنسی و تایید آنها مشکل است، چرا که قربانیان به خاطر شرم یا ترس سکوت میکنند، اما سیانان گزارش داده بود ماموران امنیتی در مواردی، هنگام تجاوز از قربانیها فیلمبرداری میکنند تا آنها را به سکوت وادار کنند.
این گزارش همچنین به مورد نیکا شاکرمی، دختر ۱۶ ساله، اشاره کرده که روسری خود را در ملا عام آتش زده بود و چند روز پس از بازداشت، مقامات جمهوری اسلامی اعلام کردند که درگذشته است؛ اما کالبدشکافی جسد این دختر حاکی از شکستگی لگن، جمجمه، دستها و پاهای او بود.
آقای کریستف در ادامه مقاله میافزاید خیزش گسترده مردمی در ایران تنها به خاطر حجاب نیست؛ بلکه برای سرنگونی رژیمی است که ناتوان، فاسد، سرکوبگر و بیرحم است.
بهگفته او، آیتالله خمینی در ابتدای انقلاب بهمن ۵۷ گفته بود: «در صورتی که دولت کار اشتباهی بکند، مردم باید به دهن دولت بزنند»؛ اکنون مردم ایران دقیقا همین کار را انجام میدهند.
او در ادامه به تاسف و ناامیدی خود به خاطر حمایت ناکافی اعتراضات از طرف جامعه جهانی و آمریکا اشاره کرده و گفته است این موضوع احتمالا چند دلیل دارد؛ یکی اینکه جمهوری اسلامی فعالیت خبرنگاران خارجی را ممنوع کرده و نمیتوانیم صحنه اعتراضات را در رسانهها مستقیما پوشش دهیم، و دیگر اینکه احتمالا نوعی کدورت و تصور نادرست در میان برخی شهروندان آمریکا به خاطر شعارهای «مرگ بر آمریکا» در ایران باشد؛ اما ایرانیها بیشترین احساس نزدیکی را در میان کشورهای خاورمیانه به آمریکا دارند.
نویسنده مقاله به سفری با دخترش به ایران و گفتوگوی خود با یک سرباز سپاه پاسداران در میانه بنرهای بزرگی از شعار «شیطان بزرگ آمریکا» اشاره کرده است. «آن سرباز سپاه با نفرین به آخوندها از من درباره چگونگی مهاجرت به آمریکا راهنمایی خواست».
نیویورکتایمز با اشاره به اینکه دختران جوان بیباک امروز در جبهه اعتراضات قرار دارند، از قول نسرین ستوده، فعال حقوق بشری که موقتا از زندان آزاد شده است، مینویسد او از اخراج جمهوری اسلامی از کمیسیون مقام زن سازمان ملل استقبال کرد و همراه با دیگر فعالان حقوق بشری خواستار اقدامات بیشتر آمریکا و دیگر کشورها برای مشروعیتزدایی از جمهوری اسلامی و انتقاد بیشتر از اعدامها شده است.
خانم ستوده همچنین از کشورهای غربی خواسته است که سفیران خود را از ایران فرا بخوانند.