رسول باقری، برادر وحید باقری، از زندانیان اعتراضات آبان ۹۸ که در زندان تهران بزرگ زندانی است در گفت‌وگو با رادیو فردا می‌گوید که وضعیت جسمانی برادرش در سی و هشتمین روز از اعتصاب غذا وخیم است.
آقای باقری که روز یکشنبه ۲۲ خرداد در مقابل مجلس شورای اسلامی بازداشت شده بود می‌گوید که او و خانواده‌اش در اعتراض به وضعیت برادرش وجید باقری مقابل مجلس رفته بودند اما نه تنها صدای‌شان شنیده نشد که با برخورد نیروهای امنیتی مواجه شدند.
او توضیح می‌دهد: «رفتیم جلوی مجلس تا صدای مان را به گوش نمایندگان و مسئولان برسانیم که نماینده‌ای مسئولی بیاید بپرسد درد شما چی است؟ هیچ کس نیامد بلافاصله ماموران امنیتی خیلی زننده و تند و با بدرفتاری به سمت خانواده ما حمله کردند و مرا بازداشت کردند. البته به من گفتند شما بیا برویم داخل صحبت کن و من تا رفتم مرا داخل یک ون انداختند که حتی پنجره هم نداشت. بردند ۱۵ خرداد و ساعت ۶ یا ۷ از من تعهد گرفتند که دیگر حق نداریم جلوی مجلس برویم و از مراحل قانونی باید پیگیری کنیم.»
Your browser doesn’t support HTML5
وحید باقری در سی‌و‌هشتمین روز اعتصاب غذا: یا آزاد می‌شوم یا جنازه‌ام بیرون می‌رود
رسول باقری می‌گوید که یک روز بعد به مجلس شورای اسلامی مراجعه می‌کند اما اجازه دیدار با هیچ نماینده‌ای را به او نمی‌دهند و دیگر مراجع قانونی از جمله قوه قضائیه هیچ پاسخی به پی‌گیری‌های او و خانواده‌اش نمی‌دهند.
در عکس‌هایی که از تحصن خانواده این زندانی سیاسی منتشر شده است، پلاکاردهایی حاوی پیام‌هایی خطاب به رهبر جمهوری اسلامی ایران دیده می‌شود. از جمله فرزندان او پلاکاردهایی را به دست دارند که روی آن نوشته شده است: «سلام فرمانده منم یک دهه نودی که پدرم در زندان جا مانده» و «سلام فرمانده پدرمو ببخش که کرایه خانه ما عقب مانده است.»
در پلاکارد مادر وحید باقری نیز آمده است: «سلام فرمانده منم یک زن بی‌پناه مانده که نان‌آورم ۳ ساله تو زندان مانده»
وحید باقری از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه به اتهام تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی به ۶ سال زندان محکوم شده که پنج سال از این حکم قابل اجرا است. او از ۱۸ اردیبهشت ماه در اعتراض به تداوم زندان و عدم موافقت با آزادی مشروط دست به اعتصاب غذا زده است.
رسول باقری، برادر وحید باقری می‌گوید: امروز سی و هشتمین روز است که وحید در اعتصاب غذا است و شرایط جسمی‌اش هم خیلی حاد است. ما چند بار از او خواهش کردیم که برادر، ما می‌دانیم بی‌گناهی و بی‌دلیل زندان هستی و علیه تو غرض‌ورزی می‌شود خواهش می کنیم به سلامت ات لطمه نزن و اعتصابت را بشکن. اما وحید می‌گوید که یا باید آزاد شوم یا جنازه‌ام از اینجا بیرون می‌آید.
به گفته رسول باقری، وضعیت روحی برادرش در زندان تهران بزرگ مساعد نیست: «طی سال گذشته ما برادر و برادرزاده‌ام را از دست دادیم که وحید حتی اجازه حضور در مراسم‌شان را نداشت طی چند روز گذشته پسرعموی عزیزم را از دست دادیم این مسائل باعث شده که زاویه دید وحید تغییر کند و هر بار من با او صحبت کردم می‌گوید این دنیا چه ارزشی دارد؟ روحیه اش را به کلی از دست داده و ما خیلی تحت فشار روحی روانی »هستیم و بیش از این تحمل مصیبت نداریم.»
برادر رسول باقری می‌گوید: «برای اینکه بیشتر از این به سلامتی‌اش صدمه‌ای نخورد ما حاضر هستیم دست به هر کاری بزنیم. هر کاری که بتوانیم جلوی مجلس، جلوی قوه قضائیه، اگر این چند روز به نتیجه‌ای نرسیم. ما نمی‌توانیم بیش از این تحمل کنیم که برادر ما در اعتصاب غذا باشد و هیچ مسئولی ککش هم نگزد و جان یک انسان برایشان مهم نباشد.»
پیش از این احمدرضا حائری، همبندی سابق وحید باقری به رادیو فردا گفته بود که یک‌سال پیش غلامحسین محسنی اژه‌ای در دیدار با خانواده وحید باقری که از صداوسیمای جمهوری اسلامی هم پخش شد دستور آزادی مشروط او و دیگر بازداشتی‌های آبان ۹۸ را صادر کرد اما تاکنون آقای باقری و بقیه زندانیان آبان همچنان در زندان به سر می‌برند.
به گفته آقای حائری، «وحید باقری در یافت‌آباد قهوه‌خانه دارد و لات محل بوده. لاتی که مردم‌دار بود نه به معنی لات اراذل، مورد رجوع اهالی محل و آدم سرشناس محل بوده. این آدم را به دلیل این که شاید با نهادهای امنیتی همکاری نکرده یا هر دلیل دیگری گرفته‌اند در حالی که روزهای اعتراضات اصلاً تهران نبود. از دوستانش با کتک علیه او اعتراف گرفته‌اند که همه‌کاره وحید باقری بوده در حالی که وحید باقری مکرر گفته و در پرونده‌اش هم است که در تهران نبوده و سند و شاهد هم دارد.»