رئیس هیئت مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان می‌گوید طرح جمع‌آوری کودکان کار و خیابان تا امروز «۳۰ بار» اجرا شده و «موفق» نبوده است.
به گزارش خبرگزاری ایلنا، مطهره ناظری روز پنجشنبه ششم مهر با اعلام این موضوع گفت که «طرح جمع‌آوری کودکان تا امروز موفق نبوده است، چرا که با وجود ۳۰ بار اجرای این طرح طی ۳۵ سال گذشته، کودکان بارها و بارها به خیابان‌ها بازگشته‌اند.»
به گفته این فعال حقوق کودکان٬ تاکنون هیچ گزارشی درباره «اثربخشی» طرح جمع‌آوری کودکان کار و خیابان٬ «در جایی منتشر نشده است».
ناظری افزود: بر اساس «مشاهدات»٬ این طرح٬ «شکست‌خورده و در واقع این کار یک دور باطل است».
خبرگزاری ایلنا در ادامه گزارش خود نوشت که بر اساس آئین‌نامه ساماندهی کودکان خیابانی، «متولی اصلی طرح جمع‌آوری کودکان٬ سازمان بهزیستی است، اما در هفته‌های اخیر این طرح براساس مصوبه شورای اجتماعی استان تهران اجرا شده است».
بر اساس این گزارش٬ «فرمانداری در راس این تصمیم‌گیری است و طبق گفته مسئولان بهزیستی، فرمانداری در سیاست‌گذاری و اجرای طرح نقشی اساسی دارد».
این در حالی است که بر اساس آیین‌نامه ساماندهی کودکان خیابانی٬ شناسایی کودک خیابانی «باید توسط مددکار اجتماعی و جذب این کودکان پس از ارتباط تقویت یافته با کودک و جلب اعتماد وی» صورت بگیرد.
این گزارش حاکیست که بدون توجه به این آئین‌نامه٬ «به جای آنکه نتیجه طرح، سامان دادن به زندگی کودکان و خانواده آنها باشد، آنان را دچار نوعی نابسامانی می‌کند».
زهرا نژادبهرام٬ عضو شورای اسلامی شهر تهران، نیز در این زمینه به ایلنا گفت که اعضای شورای شهر به شهرداری «تذکر» داده‌اند که نباید در این طرح مشارکت کند.
به گفته خانم نژادبهرام٬ شورای شهر تهران از شهرداری این شهر خواسته است «ون‌های شهرداری را در اختیار دستگاه‌هایی که اقدام به جمع آوری کودکان می‌کنند، قرار ندهد.»
همچنین الهام فخاری، عضو دیگر شورای شهر تهران، خواستار قطع همکاری شهرداری پایتخت ایران با طرح ساماندهی و جمع‌آوری کودکان کار و خیابان از سطح شهر تهران شد.
به گزارش خبرگزاری مهر، خانم فخاری با اشاره به اینکه شهرداری تهران در طرح جمع آوری کودکان کار و خیابان وسایل نقلیه را در اختیار دولت قرار داده است، گفت: بر اساس آیین‌نامه تقسیم کار شورای اجتماعی، شهرداری حق تصدی و همکاری با چنین طرح‌هایی را که به توصیف او، توجهی به پیامدهای روانشناختی نکرده است، ندارد.
پیش از این نیز یک عضو هیات رئیسه شورای شهر تهران با انتقاد از نحوه جمع‌آوری کودکان کار از خیابان‌ها٬ گفته بود که نهادهای ایران برای اینکه «جاماندگی» آنها را از «کودکی و ماه مهر» جمع کنند٬ دست به این اقدام می‌زنند.
بهاره آروینی٬ جمع‌آوری کودکان کار از خیابان‌ها و انتقال آنها به مراکز نگهداری موقت را «مسکن موقتی» نامیده و افزوده بود که این اقدام «نه عقلانی است٬ نه اخلاقی٬ نه قانونی».
خانم آروینی از محمد علی نجفی، شهردار تهران، خواسته بود «به جای دنباله‌روی دستگاه‌های دیگر در اجرای این نوع طرح‌های آسیب‌زا، بی‌ثمر و غیرکارشناسی»٬ طرح‌هایی مبتنی بر «ارائه مشوق را به جای طرح‌های تنبیهی در پیش گیرد».
۳۰۰ تن از وکلا، استادان دانشگاه، مددکاران اجتماعی و فعالان حقوق کودک نیز با انتشار نامه‌ای خواستار پایان دادن به طرح «جمع‌آوری کودکان کار و خیابان» شدند.
به باور آنها٬ حل این مشکل نیازمند شرایطی از جمله بهبود وضعیت اقتصادی خانواده‌های «آسیب‌پذیر» و برخورداری کودکان آنها از آموزش است.
در این نامه آمده که جمع‌آوری کودکان «خیابانی» پس از دو دهه، نه تنها باعث کاهش تعداد این کودکان و یا تغییر در کیفیت زندگی آنها نشده بلکه باعث «ایجاد آسیب‌های جسمی و روانی» و «ترس و بی‌اعتمادی» این کودکان نسبت به سازمان‌های حمایتی دولتی شده است.
در همین حال، به نوشته سایت میدان، از سال‌ها پیش طرح‌های مشابهی بدون توجه به ماهیت و علل به وجود آمدن کودکان کار به صورت ضربتی و با شیوه‌های گاه خشونت‌آمیز در شهرها اجرا می‌شود که تا به حال هیچ نتیجه ملموسی نداشته است.
این سایت نوشت: فقر، بیکاری والدین، حاشیه نشینی و محرومیت علل اصلی کار کودکان هستند که برای رفع هیچ‌کدام طرح و برنامه ساختارمندی وجود ندارد.