بیش از ۱۳۰۰ نفر از کنشگران ایرانی خواهان آزادی فوری سه عضو در بند کانون نویسندگان شدند

از سمت راست: کیوان باژن، بکتاش آبتین و رضا خندان مهابادی، سه عضو زندانی کانون نویسندگان ایران

بیش از هزار و سیصد نفر از نویسندگان، شاعران، هنرمندان و کنشگران اجتماعی و سیاسی در بیانیه‌ای با اعتراض به در بند نگه داشتن سه عضو کانون نویسندگان ایران در اوج شیوع ویروس کرونا، خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط آن‌ها شدند.

امضاکنندگان این بیانیه، با اشاره به ممانعت مسئولان زندان از اعطای مرخصی به رضا خندان (مهابادی)، کیوان باژن و بکتاش آبتین در شرایط اوج‌گیری کرونا، این اقدام را در ادامه روند «قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای» نویسندگان و آزادی‌خواهان توصیف کرده و هدف آن را «خفه کردن هرگونه صدای اعتراض به ستم و مخالفت با سرکوب» خوانده‌اند.

متن کامل این بیانیه که به امضای چهره‌هایی چون جعفر پناهی، فرج سرکوهی، بابک احمدی، علی باباچاهی، احمد پوری، نیلوفر بیضایی و ... رسیده، در صفحه اینستاگرام و همچنین فیسبوک کانون نویسندگان ایران منتشر شده است.

در پی محاکمه سه عضو کانون نویسندگان برای اتهام‌هایی نظیر «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور»، آقایان خندان و آبتین هر کدام به شش سال زندان و کیوان باژن نیز به سه سال و شش ماه زندان محکوم شد.

این سه نویسنده روز پنجم مهرماه سال جاری و در اوج بحران شیوع کووید ۱۹ برای اجرای حکم خود به زندان اوین منتقل شدند.

قوه قضائیه جمهوری اسلامی مصادیق اتهام‌های این سه نویسنده را «عضویت در کانون نویسندگان ایران، انتشار خبرنامه‌ داخلی کانون، آماده‌کردن کتاب پژوهشی در باره‌ی تاریخ پنجاه ساله‌ کانون برای انتشار داخلی، بیانیه‌های کانون، حضور بر مزار جانباختگان قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای جعفر پوینده و محمد مختاری و شرکت در مراسم سالانه‌ احمد شاملو» برشمرده است.

در بیانیه اعتراضی اخیر، این اتهام‌ها «پرونده‌سازی» و «دروغ‌پردازی» علیه نویسندگان «آزادی‌خواه» خوانده شده است.

سه عضو زندانی کانون نویسندگان نخستین‌بار، اردیبهشت‌ماه پارسال در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی مقیسه محاکمه شدند.

دادگاه بدوی، هر یک را جداگانه به شش سال زندان محکوم کرد که از این میان، تنها محکومیت آقای باژن در دادگاه تجدیدنظر کاهش یافت.

این احکام در شرایطی صادر شدند که به گفته کانون نویسندگان، دادگاه تجدیدنظر بدون اطلاع و در غیاب متهمان و وکلای آن‌ها برگزار شده بود.