پلیس جنایی ایالت نوردراین وستفالن در آلمان، یک ایرانی-آلمانی ۶۳ ساله را به اتهام رهبری یک باند بین‌المللی مواد مخدر بازداشت کرد. وی سال‌ها پیش به عنوان پناهنده سیاسی به آلمان آمده بود.
هویت این فرد که در عین هدایت این باند بزرگ قاچاق مواد مخدر، از سیستم کمک‌های اجتماعی آلمان هم مستمری دریافت می‌کرده، غلامحسن ن. اعلام شده است.
بر اساس اعلام پلیس آلمان، از منزل کوچک وی در نزدیکی ایستگاه قطار مرکزی شهر دوسلدورف، ۴۰۰ هزار یورو پول نقد و ۷۱ کیلوگرم کوکایین و تریاک کشف شده است.
آن‌طور که پلیس گزارش کرده، این باند از طریق جابه‌جایی بین‌المللی مواد مخدر بین کانادا، استرالیا، ژاپن و آمریکا، دست‌کم پنج میلیون یورو تجارت کرده است.
غلامحسن ن. که در سال ۲۰۰۴ نیز به دلیل دست‌داشتن در قاچاق ۲۶۰ کیلوگرم تریاک خام، دادگاهی و به هشت سال زندان محکوم شده بود، پس از پنج سال حبس، به صورت مشروط آزاد شد و به ترکیه رفت.
وی که در آنجا نیز باید به اتهام قاچاق مواد مخدر به زندان می‌رفت، در نهایت به آلمان بازگشت و به گفته پلیس آلمان، کار خود را دقیقا از همان جایی که پیش‌تر متوقف کرده بود، بار دیگر آغاز کرد.
غلامحسن ن. با همدستی پسرش و همکاری چند نفر دیگر از جمله یک پناهجوی ایرانی، شبکه‌ای را ایجاد کرده بود که در اماکنی چون دیسکوتک‌ها با شناسایی افراد به گفته پلیس آلمان، «ساده‌لوحی» که مشکلات مالی داشتند، از آنها به عنوان پیک محموله‌های قاچاق خود استفاده می‌کردند.
آن‌طور که پلیس اعلام کرده، الگوی این شبکه، یافتن افرادی بود که نه تنها توجه کسی را جلب نمی‌کردند، بلکه به اندازه کافی «احمق» بودند که حاضر می‌شدند در ازای دریافت پول توجیبی به مبلغ هزار یورو، چمدان‌های آماده آنها را به ژاپن یا استرالیا حمل کنند.
پیک‌های حمل مواد مخدر این شبکه هیچ اطلاعی از اینکه مجازات حمل مواد مخدر در استرالیا تا چه اندازه سنگین است، نداشتند و تنها به انجام یک مسافرت کوتاه رایگان دلخوش بودند.
آن‌طور که اشپیگل گزارش کرده، به عنوان مثال، جریمه واردکردن دو کیلوگرم کوکایین در استرالیا، حبس ابد است. در حال حاضر نیز پنج آلمانی در استرالیا و یک نفر دیگر در ژاپن به این اتهام، بازداشت شده‌اند.
فعالیت اخیر غلامحسن ن. و تیم وی پس از آن لو رفت که دو آلمانی با تنوری که در آن ۵۰ کیلوگرم کوکائین جاسازی شده بود، در استرالیا گیر افتادند.
پلیس استرالیا علاوه بر این مقدار کوکایین در این تنور که قبل از اینکه از آلمان، به هلند، سنگاپور و سیدنی برسد، اثر انگشت مردی را نیز پیدا کرد که بعدا مشخص شد متعلق به غلامحسن ن. است.
پلیس آلمان در عین حال اعلام کرده که در این ارتباط از ۴۰ نفر بازجویی کرده و هشت نفر از آنها به منظور بازجویی و بررسی بیشتر در حبس به سر می‌برند.
بر اساس گزارش‌ها زنی که در یک آژانس مسافرتی کار می‌کرده و هزینه سفر پیک‌های حمل محموله‌های قاچاق را به صورت نقد به آنها پرداخت می‌کرده، پیش از محاکمه، موفق به فرار شده است.
پلیس جنایی آلمان اعلام کرده که آقای ن. به عنوان رهبر این باند، بسیار «حرفه‌ای» عمل می‌کرده و به عنوان مثال، برای برقراری ارتباط، از پیام‌رسانی رمزگذاری شده استفاده می‌کرده است.
وی برای ارتباط تلفنی نیز از اینترنت استفاده می‌کرده که بر اساس قوانین آلمان، نظارت بر آنها تقریبا غیرممکن است. پلیس معتقد است که غلامحسن ن. از این موضوع باخبر بوده است.
پلیس آلمان بر این باور است که غلامحسن ن. در ایران و استرالیا حامیانی دارد و به احتمال زیاد، درآمد ناشی از جابه‌جایی مواد مخدر را به آنجا منتقل کرده است.
با این حال سخنگو یا دیگر مقام‌های پلیس ایالت نوردراین وستفالن آلمان توضیح بیشتری در این زمینه ارائه نکرده و منظور خود از «حامیان» ن. را به صورت شفاف اعلام نکرده‌اند.
آن‌طور که اشپیگل نوشته، با آنکه اعلام شده غلامحسن ن. در سال ۱۹۸۵ به عنوان پناهنده سیاسی به آلمان آمده، اما وی در سال‌های بعد از ورود خود به این کشور، به طور دائم به ایران سفر می‌کرده و با بانک‌های ایرانی ارتباط داشته است.
پلیس جنایی آلمان اعلام کرده که این سوال مطرح است که چگونه نهادهای ایرانی با آنکه کسب اطلاعات درباره اعمال مجرمانه این فرد در آلمان، به راحتی برای آنها ممکن بوده، به این مسئله اعتنایی نداشته‌اند.
بر اساس این گزارش، اقدامات آقای ن. و تیم وی نیز در پوشش فعالیت قانونی شرکت صادرات و واردات یک‌نفره پسر او به ایران صورت می‌گرفته است.
اداره مواد مخدر آمریکا در اوائل دهه ۹۰ میلادی و پس از نخستین فعالیت‌های ن. در زمینه قاچاق مواد مخدر، اعلام کرده بود که درآمد ناشی از این تجارت غیرقانونی او به ایران ارسال شده، اما این اداره در آن زمان قادر به شناسایی دریافت‌کننده نبوده است.