سه هفته پس از انتقال ۱۳ زندانی سیاسی از زندان اوین به زندان قزلحصار و تداوم بی‌خبری از این زندانیان، مقام‌های این زندان روز دوشنبه از ملاقات خانواده‌های این زندانیان با آنها جلوگیری کرده و به آنها گفتند که هر ۱۳ زندانی منتقل شده به این زندان «ممنوع التماس و ممنوع الملاقات» هستند.
این ۱۳ زندانی سیاسی از روز یک‌شنبه ۱۲ شهریور ماه بدون ابلاغ و اعلام قبلی از زندان اوین به زندان قزلحصار در کرج منتقل شده‌اند.
سایت هرانا، ارگان مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز دوشنبه ۳ مهر ماه به نقل از یک منبع نزدیک به خانواده یکی از این زندانیان، نوشت: «روز دوشنبه، خانواده این زندانیان برای ملاقات با آنها به زندان قزلحصار مراجعه کردند» اما با «برخورد توهین‌آمیز ماموران زندان» مواجه شدند.
بیشتر در این باره: «پرونده‌سازی» جدید علیه جعفر ابراهیمی و انتقال «۱۲ زندانی سیاسی» به قزلحصاربنابر این گزارش، ماموران زندان قزلحصار به خانواده‌های این زندانیان سیاسی اجازه ملاقات ندادند و سپس به خانواده‌ها گفتند که «به دستور اشکان کمالی، رئیس زندان قزلحصار، این زندانیان سیاسی ممنوع التماس و ممنوع الملاقات هستند.»
ارگان مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران تاکید کرد که اعلام «ممنوع التماس و ممنوع الملاقات بودن» این ۱۳ زندانی سیاسی، «منجر به افزایش نگرانی خانواده و نزدیکان این زندانیان» شده است.
این ۱۳ زندانی سیاسی شامل جعفر ابراهیمی، کامیار فکور، لقمان امین‌‌پور، سعید ماسوری، افشین بایمانی، سپهر امام جمعه، زرتشت احمدی راغب، محمد شافعی، سامان یاسین(صیدی)، مطلب احمدیان، رضا سلمان‌زاده، مسعودرضا ابراهیمی‌نژاد و حمزه سواری است.
پیشتر منابع مطلع به رادیو فردا گفته‌اند که دلیل اصلی انتقال جعفر ابراهیمی و کامیار فکور به زندان قزلحصار، «اعتراض آنها به عدم رعایت اصل تفکیک جرائم» در بند چهار زندان اوین بوده و این اقدام با هدف «تنبیه» این دو فعال صنفی و مدنی صورت گرفته است.
در همین زمینه، عرفان کرم‌ویسی، وکیل جعفر ابراهیمی و کامیار فکور نیز روز ۱۲ شهریور ماه در شبکه اجتماعی ایکس، توییتر سابق، نوشت که انتقال این زندانیان سیاسی با «تصمیم شورای طبقه‌بندی زندان اوین» صورت گرفته و مسئولان زندان به این زندانیان گفته بودند که آنها را برای «حضور در جلسۀ دادگاه» از زندان اوین خارج می‌کنند، اما در ادامه آنها را به زندان قزلحصار منتقل کردند.
برخی گزارش‌های دریافتی همچنین حاکی است که انتقال این زندانیان «با دستبند و پابند و اعمال خشونت» صورت گرفته است؛ به آنها همچنین اجازه ندادهاند «تا وسایل شخصی خود را همراه‌شان ببرند.»
پس از انتقال این زندانیان از اوین به زندان قزلحصار، بستگان‌شان گفتند که آنها را در یک سلول ۱۲ متری «بند قرنطینه زندانیان قبل از اعدام» نگهداری می‌کنند و مسئولان زندان قزلحصار حتی «امکانات اولیه» و «پتو» نیز در اختیار این زندانیان قرار ندادهاند.
در ادامه این زندانیان برای چند روز در اعتراض به انتقال اجباری خود از زندان اوین به زندان قزلحصار، اعتصاب غذا کردند.
در ادامه نقل و انتقال اجباری این ۱۳ زندانی سیاسی، مقام‌های زندان قزلحصار آنها را روز چهارشنبه ۲۹ شهریور، بدون اطلاع قبلی از واحد ۳ زندان قزلحصار به سالن دارالقرآن واحد ۴ این زندان، محل نگهداری زندانیان جرائم مرتبط با مواد مخدر، منتقل کردند.
به نوشته سایت حقوق بشری هرانا، این نقل و انتقال به دستور اشکان کمالی، رئیس زندان قزلحصار» و «همراه با توهین» توسط زندانبانان انجام شد.
اقدامات مقام‌های دستگاه قضایی و سازمان زندان‌ها در مورد این ۱۳ زندانی سیاسی در حالی انجام شده است که برخی از آنها از جمله جعفر ابراهیمی، معلم زندانی، از دوره حبس در زندان اوین دچار بیماری شده و به درمان در خارج زندان نیاز ضروری دارد.
شرایط جسمی آقای ابراهیمی به حدی نامناسب است که بنابر اعلام شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در روز چهارشنبه ۲۲ شهریور ماموران زندان قزلحصار، این معلم زندانی را در «شرایط وخیم جسمی و تشدید بیماری در حالت بیهوشی» برای ساعاتی از زندان به یکی از بیمارستان‌های کرج منتقل کردند.
نگرانی خانواده‌های ۱۳ زندانی منتقل شده به از اوین به زندان قزلحصار در حالی است که تاکنون گزارش‌هایی متعددی از شرایط وخیم بازداشتگاه‌ها و زندان‌ها در ایران منتشر شده است.
تاکنون شماری از زندانیان سیاسی و معترضان بازداشت شده از جمله بکتاش آبتین، شاعر، و نیز تعدادی از زندانیان جرایم عادی که تازه‌ترین مورد آن ، فرامرز جاویدزاد بوده است، در بازداشتگاه‌ها و زندان‌های جمهوری اسلامی ایران به دلایلی چون «عدم رسیدگی پزشکی»، «ممانعت از اعزام به بیمارستان»، «عدم اعزام به مرخصی درمانی» جان خود را از دست داده‌اند.
همچنین برخی از زندانیان در موارد دیگری چون ستار بهشتی، زیر شکنجه، یا چون علیرضا شیرمحمدعلی، از معترضان جوان، با اصابت ضربات چاقو در داخل زندان، یا چون جواد روحی، معترض جوان، به مرگی مشکوک در زندان جان خود را از دست داده‌اند.