بیش از ۹۰۰ نویسنده، مترجم و شاعر در نامهای به مقامات اجرایی و قضایی کشور حکم سه عضو کانون نویسندگان را « ناروا و آزادیکُش» و «لطمهای گران به حقوق اساسی فرد فرد ملّت ایران» خواندند.
در این بیانیه از همه مراجع قضایی و اجرایی کشور خواسته شده که فورا و بی قید و شرط از این سه نفر رفع اتهام شود.
بنا به ابلاغیه شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب، رضا خندان (مهابادی)، بکتاش آبتین و کیوان باژن به اتهام «تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت کشور» هر یک به شش سال زندان محکوم شدهاند.
این ۹۰۰ نویسنده تاکید کردند که این سه نفر «در حقیقت تنها به جرم ابراز عقیده و بیان نظرات خود محاکمه شدهاند».
امضاءکنندگان این بیانیه همچنین اعتراض صریح خویش را نسبت به «رویههای نامنصفانه دستگاه قضایی و برخوردهای امنیتی با اهل قلم و نویسندگان» اعلام کردند.
شمار زیادی از نویسندگان و مترجمان مشهور این بیانیه را امضا کردهاند.
«کانون نویسندگان ایران» اعلام کرده که این نویسندگان صرفاً به دلیل عضویت در کانون و گردآوری اسناد و مدارک فعالیتهای پنجاه ساله کانون در قالب کتابی منتشرنشده و نیز حضور بر سر مزار نویسندگانی چون احمد شاملو، محمد مختاری و جعفر پوینده به زندان محکوم شدهاند.
انجمن جهانی قلم نیز در بیانیهای «نگرانی عمیق» خود را از این حکم اعلام و تاکید کرده که اتهامهای وارد شده به این سه نویسنده «نقض آشکار حق آزادی بیان است».
ربکا شارکی، مدیر کارزارها و ارتباطهای انجمن جهانی قلم در این باره چنین گفت: «ما با همکاران ایرانی خود، که به سبب نوشتهها و فعالیت مسالمتآمیزشان در معرض اتهام قرار گرفتهاند، اعلام همبستگی میکنیم و از مقامات دولت ایران میخواهیم تمام اتهامهای وارد شده به این نویسندگان را لغو کنند و به حق آنان برای آزادی بیان احترام گذارند».
در سالهای اخیر نیز ماموران امنیتی بارها از برگزاری مراسمهای کانون نویسندگان جلوگیری و اعضای این تشکل را بازداشت کردهاند.
این کانون سال گذشته در پنجاهمین سالگرد تأسیس خود با انتشار بیانیهای اعلام کرده بود که «همچنان در کار ستیز با سانسور و دفاع از آزادی بیان و متشکل کردن نویسندگان است».
کانون نویسندگان روز اول اردیبهشت سال ۴۷ با امضای ۴۹ نویسنده تشکیل شد و از اعضای هیات مؤسس آن میتوان به چهرههایی چون جلال آلاحمد، بهرام بیضایی، داریوش آشوری، محمدعلی سپانلو و اسماعیل نوریعلاء اشاره کرد.
کانون نویسندگان ایران طی ۵۰ سال فعالیت خود فراز و نشیبهای بسیاری را پشت سر گذاشته که یکی از قتل محمد مختاری و محمد پوینده، دو چهره فعال کانون نویسندگان، توسط ماموران وزارت اطلاعات بود.
این قتلها بخشی از جریان سرکوب مخالفان و منتقدان جمهوری اسلامی بود که از آن به عنوان قتلهای زنجیرهای یاد میشود و چهرههایی چون داریوش فروهر رهبر حزب ملت ایران و همسر او پروانه فروهر، مجید شریف و پیروز دوانی، نویسنده و پژوهشگر و چندین نفر دیگر از دگراندیشان از قربانیان آن بودند.
در همین حال، برخی از تحلیلگران دلیل قتل علیاکبر سعیدی سیرجانی در جریان قتلهای زنجیرهای نویسندگان و دگراندیشان در دهه ۷۰ را نامههای او به آیتالله خامنهای میدانند. این نامهها در زمان ارسال به رهبر جمهوری اسلامی منتشر نشدند.