«گفتند بیایید بهشت معصومه»؛ گفت‌وگو با خواهر وحید صیادی نصیری

وحید صیادی نصیری، زندانی عقیدتی روز چهارشنبه، به گفته خانواده‌اش در پی انتقال به بیمارستان در شهر قم درگذشت.

الهه صیادی نصیری، خواهر این زندانی عقیدتی با تأیید این خبر در گفت‌وگو با رادیو فردا گفت: آقای نصیری از چندین روز پیش در اعتصاب غذا به سر می‌برد.

وحید صیادی نصیری در تابستان ۱۳۹۴ به خاطر فعالیت‌هایش در فیس‌بوک و به اتهام توهین به مقدسات و رهبری، و همچنین تبلیغ علیه نظام دستگیر شد. او در دادگاه بدوی به هشت سال زندان محکوم شده بود اما در پی اعمال عفو نوروزی، حکم او به دو سال و نیم تغییر یافت.

او در اسفندماه پارسال و با پایان گرفتن دوره محکومیتش آزاد شد، اما چند ماه پس از آن یک بار دیگر و این بار از سوی اداره اطلاعات شهر قم بازداشت شد.

وحید صیادی نصیری از مهرماه امسال در اعتراض به رعایت نشدن اجرای اصل تفکیک زندانیان متناسب با جرائم، اعتصاب غذا کرد، او پیش از این هم دست‌کم دو بار در اعتراض به شرایطش در زندان اعتصاب غذا کرده بود.

مقامات جمهوری اسلامی هنوز درباره این خبر واکنشی نداشته‌اند.

گفت‌وگو با خواهر وحید صیادی نصیری، زندانی عقیدتی محبوس در زندان قم

الهه صیادی نصیری در گفت‌وگو با رادیو فردا درباره درگذشت برادرش چنین گفته است:

خانم نصیری این اتفاق چه زمانی افتاد و چطور به شما خبر دادند؟

نصیری: (با گریه) امروز صبح تمام کرد. فقط زنگ زدند و اسم دو بیمارستان را به مادر من دادند و گفتند که بروید توی این بیمارستان‌ها پیدایش کنید. بعد، از دادسرا به برادرهایم زنگ زدند و گفتند که فردا بیایید دادسرا تا تکلیف را روشن کرده و جنازه را تحویل بگیرید. چون قم بوده، گفتند بیایید بهشت معصومه. حالا ما نمی‌دانیم اصلاً جنازه‌ای در کار هست؟ جنازه‌ای به ما می‌دهند؟ چون امروز که رفتند بیمارستان، نتوانستند او را ببینند.

درباره علت مرگ برادرتان به شما چیزی گفتند؟

آن طور که دوستانش گفتند ۵۰ روز در اعتصاب غذا به سر می‌برد.

در اعتراض به چه موضوعی، اعتصاب غذا کرده بود؟

بابت اینکه بی‌جهت او را گرفته بودند و اینکه دنبال انتقال به تهران بود. چون می‌گفت که در زندان‌هایی او را گذاشته اند که پر از افرادی است که مواد مخدر مصرف می‌کردند، اعتیاد داشتند، دزدها بودند و می‌گفت که وضعیت سلول‌ها خیلی نامناسب بوده است.

در کدام زندان؟

فشافویه. بعد او را به زندان قم منتقل کردند. در زندان قم هم نزدیک دو هفته بیمارستان بود. اوضاعش خیلی خراب بود. ولی من نمی‌دانم، اگر بیمارستان بود باید وضعیتش خوب می‌شد، باید بعد از رسیدگی، وضعیتش خوب می‌شد.

شما در بیمارستان با او ملاقاتش داشتید؟

نه. بعد از آنکه از بیمارستان مرخص شد به مادرم خبر دادند. الان هم بلاتکلیف هستیم. اصلا نمی دانیم در کدام بیمارستان تمام کرده است.

الان به شما گفته شده است که برادرتان در زندان فوت کرده یا در بیمارستان؟

والله امروز [چهارشنبه، ۲۱ آذرماه] گفتند که تو بیمارستان تمام کرده است.

حالا فردا باید بریم دادسرا تا مشخص بشه، چون هنوز نرفتیم، نمی دانیم. یک سری گفته‌اند بیمارستان بوده. ولی اگر بیمارستان بود، فکر نمی کنم، تمام می‌کرد.

آن شخصی که با شما تماس گرفت و خبر را به شما داد درباره علت مرگ دقیقا به شما چه گفت؟

هیچی. فقط گفت تموم کرده بیایید برید دنبال کارهاش، تحویلش بگیرید. من از بقیه چیزها خبر ندارم، چون مادرم قم است و من تهران.

در مدتی که برادرتان در اعتصاب غذا بود توانسته بودید با او ملاقات کنید که ببینید وضعیتش چطور بوده؟

خراب. مادرم دو بار دیده بودش، خیلی خراب بود، چون یک بار هم خونریزی معده کرده بود.

زمانی که خونریزی معده کرده بود، رسیدگی پزشکی برای برادرتان انجام شد؟

برده بودند سه، چهار روز خوابیده بود به هیچ کس هم نگفته بودند، وقتی اومد، به ما هم خبر دادند که اینطور شده بود. درخواست داده بود که به اوین منتقل بشود و قرار بود که مادرمن پیگیر کارهاش برای انتقال به اوین بشود که امروز گفتند، تموم کرده.

دقیقا از چه تاریخی در زندان بود؟

الان دو ساله. فقط چند ماه بیرون بود، اسفند اومد و فروردین یا اردیبهشت دوباره گرفتندش.

به چه اتهامی؟

قبلاً که به اسم مرتدی بود. گفتند حبس ابد، اما وقتی اومد بیرون گفته بودند که مواظبت هستیم، ولی انگار که از فعالیت‌هاش کم نکرده بود و اینترنتی به کارهاش ادامه می داد.

یک روز بی‌خبر می‌روند خانه مامان و دوباره می‌گیریندش.

برای برادرتان حکمی هم صادر شده بود؟

هنوز به دادگاه نرسیده بود. دادگاه این دفعه اصلاً تشکیل نشده بود، اون سری تبرئه شد اومد بیرون. این سری اصلاً به دادگاه نرسید.

وکیل مدافع هم داشت در این پرونده؟

چون گفتند اول باید دادگاه تشکیل بشه و اصلا مشخص بشه، بعد هم خود دادگاه وکیل می‌دهد.

خانم نصیری! به شما گفته‌اند که جنازه را باید از کجا تحویل بگیرید؟

گفتند بهشت معصومه. گفتند اول بیایید اینها را براتون بگیم، بعدا. قرار است اول برادرهایم بروند دادسرا صحبت بکنند و بعد برویم برای تحویل جنازه.