وزرای خارجه استرالیا، کانادا، نیوزیلند، بریتانیا و ایالات متحده در بیانیه‌ای مشترک به مناسبت دومین سالگرد جان باختن مهسا امینی، با زنان و دختران در ایران و مدافعان حقوق بشر در همه بخش‌های جامعه که در حال مبارزه مداوم برای آزادی‌های بنیادین هستند، اعلام همبستگی کردند.
وزرای خارجه این پنج کشور در بیانیه‌ای که روز دوشنبه ۲۶ شهریور ماه منتشر شد با اشاره به جان باختن مهسا امینی گفته‌اند که مرگ او، یک جنبش اعتراضی سراسری را به رهبری زنان و دختران به راه انداخت که در خواسته خود برای آینده‌ای بهتر، ثابت قدم بود.
در این بیانیه به «سرکوب‌های وحشیانه» نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی اشاره شده که طی این دو سال علیه مخالفان و اعتراض‌ها شکل گرفته اما با وجود مرگ دست کم ۵۰۰ نفر و بازداشت بیش از ۲۰ هزار نفر «جنبش جهانی زن زندگی آزادی همچنان متحد باقی مانده است».
وزرای خارجه این کشورها در ادامه بیانیه خود به موارد مطرح شده در گزارش کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل متحد اشاره و از جمهوری اسلامی ایران انتقاد کرده‌اند که همچنان به نقض حقوق بشر ادامه می‌دهد و با این کمیته بین‌المللی شناخته شده نیز همکاری نکرده است.
بیشتر در این باره: دومین سالگرد مهسا؛ از اعتصاب کردستان تا تجمع در سراسر جهان، پیام نماینده آمریکاوزرای خارجه این پنج کشور در بیانیه خود با اشاره به سرکوب زنان برای حجاب اجباری، از دولت جدید ایران خواسته‌اند که تعهدات خود را برای کاهش فشار بر جامعه مدنی و پایان داد به زور برای اعمال حجاب عملی کند.
وزرای خارجه استرالیا، کانادا، نیوزلند، بریتانیا و آمریکا همچنان با اشاره به ادامه اعدام‌های زنان و اعدام‌های عمدتا ناعادلانه، از ایران خواسته‌اند نقض حقوق بشر را متوقف کند و هشدار داده‌اند که از تمام اختیارات قانونی برای پاسخگو کردن ناقضان حقوق بشر ایرانی از جمله از طریق تحریم‌ها و محدودیت‌های ویزا، استفاده خواهند کرد.
همزمان اتحادیه اروپا نیز در بیانیه‌ای به مناسبت دومین سالگرد جان باختن مهسا امینی و آغاز جنبش «زن زندگی آزادی» از جمهوری اسلامی خواست به همه اشکال تبعیض سیستماتیک علیه زنان پایان دهد.
اتحادیه اروپا همچنین در این بیانیه از جمهوری اسلامی خواسته به حقوق شهروندان خود احترام بگذارد و آزادی‌های بنیادین آنها را تامین کند.
مهسا (ژینا) امینی زن جوان ۲۲ ساله و اهل سقز بود که ۲۲ شهریور ۱۴۰۱ در تهران به دست ماموران گشت ارشاد بازداشت شد و پس از سه روز اغما، سرانجام ۲۵ شهریور در بیمارستان کسری در تهران جان باخت.
مرگ او سرآغاز اعتراضات گسترده و چندماهه در ایران با نام «زن زندگی آزادی» شد که سرکوب بسیار شدید حکومتی را به همراه داشت.