در حالی که مسئولان دانشگاه دلیل اخراج کسری نوری را ارائه نکردن مدارک زندانی بودن و عدم مراجعه جهت ثبت نام اعلام کردند، وکیل این درویش زندانی می‌گوید که خانواده او پیشتر در این باره با دانشگاه مکاتبه داشته‌اند.
کسری نوری، درویش گنابادی و از مدیران وب‌سایت «مجذوبان نور»، روز اول اسفند ۹۶، در جریان واقعه گلستان هفتم به همراه صدها تن دیگر از دراویش بازداشت و پس از مدتی با حکم دادگاه انقلاب تهران، به ۱۲ سال حبس، ۷۴ ضربه شلاق و دو سال محرومیت از فعالیت‌های اجتماعی و تبعید به شهرستان «ثلاث باباجانی» در استان کرمانشاه محکوم شد.
آقای نوری از زمان بازداشت تاکنون بدون مرخصی در زندان به سر می‌برد.
پوریا نوری، برادر کسری نوری، اوایل تیر امسال با انتشار عکسی از نامه معاونت آموزشی دانشگاه تهران در توییتر، خبر داد که برادرش به دلیل «عدم مراجعه» از نیمسال اول سال تحصیلی ۹۷-۹۸ از تحصیل در دانشگاه محروم شده است.
انتشار این خبر واکنش‌های بسیاری را در بین کاربران شبکه‌های اجتماعی به دنبال داشت.
در همین حال شماری از دانشجویان دانشگاه تهران نیز در نامه‌ای خطاب به محمود نیلی، رئیس این دانشگاه با اشاره به محبوس بودن آقای نوری از سال ۹۶ و عدم امکان مراجعه به دانشگاه، از این تصمیم دانشگاه انتقاد کردند و اخراج او را «مطلقا غیرقانونی» و «اقدامی حذف‌کننده و پلیسی» نامیدند.
محمدعلی زارع، معاون فرهنگی اجتماعی دانشگاه تهران در واکنش به انتقادها اعلام کرد که دلیل اخراج آقای نوری عدم ثبت نام در این دانشگاه بوده و اگر مدارکی درباره دلیل عدم مراجعه برای ثبت نام را ارائه دهد، «ثبت نام او قابل انجام است».
حال فرشید یداللهی، وکیل آقای نوری، در مصاحبه با انصاف‌نیوز از مکاتبه خانواده او با دانشگاه و اطلاع‌رسانی درباره زندانی بودن او خبر داده و گفته است: «حتی اگر دانشگاه اطلاع نداشته که این دانشجو در زندان است، مطابق با آیین‌نامه باید از او می‌خواستند که توضیح دهد.»
آقای یداللهی در ادامه در حالی که اخراج آقای نوری از دانشگاه را خلاف «شرع اسلام»، «قانون اساسی» و «کنوانسیون بین‌المللی حقوق فرهنگی و اجتماعی» عنوان کرده، درباره ادعای مسئولان دانشگاه، درباره این که «کسی را اخراج نمی‌‌کنند»، گفته که خودش در حالی که دانشجوی ارشد رشته جزا و جرمشناسی دانشگاه شیراز بوده، اخراج شده و با وجود رای دادگاه، هیچ گاه به او اجازه ادامه تحصیل داده نشده است.
بر اساس آیین‌نامه انضباطی دانشجویان «در صورت پیگرد یا محکومیت قطعی قضایی که منتهی به بازداشت موقت یا حبس شود، مدت بازداشت یا حبس جزو سنوات دانشجو محسوب نمی‌شود و دانشجو پس از پایان مدت محکومیت می‌تواند به ادامه تحصیل بپردازد».
در ادامه بندی از این آیین‌نامه همچنین آمده است که «چنانچه مدت محکومیت از مدت مجاز مقطع تحصیلی بیشتر باشد، دانشگاه نحوه ادامه تحصیل را با موقعیت جدید آموزشی تطبیق می‌دهد».