کیانوش سنجری، فعال سیاسی، در «اعتراض به بازداشت‌ها در ایران» خودکشی کرد

کیانوش سنجری، روزنامه‌نگار سابق، در سال ۱۳۹۵ برای رسیدگی به مادر سالخورده‌اش به ایران برگشته بود

کیانوش سنجری، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی، در اعتراض به احضارها و بازداشت‌های متعدد خود و فعالان سیاسی خودکشی کرد.

یکی از بستگان آقای سنجری شامگاه چهارشنبه ۲۳ آبان در گفت‌وگو با رادیو فردا این خبر را تأیید کرد و شماری از فعالان مدنی و سیاسی نیز آن را بازتاب داده‌اند.

آقای سنجری از سال ۱۳۹۵ که برای رسیدگی به مادر سالخورده‌اش از خارج به تهران بازگشته، بارها از سوی نهادهای امنیتی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی احضار و بازداشت شده بود.

این روزنامه‌نگار ساعاتی پیش از خودکشی، با انتشار پیام‌هایی در شبکه ایکس، تصمیم به پایان دادن به زندگی خود در اعتراض به بازداشت‌ها را اعلام کرده بود.

آقای سنجری بامداد چهارشنبه تصریح کرده بود که اگر تا ساعت هفت امروز «فاطمه سپهری، نسرین شاکرمی، توماج صالحی و آرشام رضایی از زندان آزاد نشوند و خبر آزادی‌شان در سایت خبری قوه قضاییه منتشر نشود، من در اعتراض به دیکتاتوری خامنه‌ای و شرکایش به زندگی‌ام پایان خواهم داد».

او در یکی از این پیام‌ها تأکید کرده بود: «هیچ‌کس نباید به خاطر بیان عقایدش زندانی شود. اعتراض حق هر شهروند ایرانی‌ست. زندگی من پس از این توئیت به پایان خواهد رسید اما فراموش نکنیم که ما برای عشق به زندگی جان داده و می‌دهیم، و نه مرگ. آرزومندم روزی ایرانیان بیدار و بر بردگی چیره شوند».

Your browser doesn’t support HTML5

گفت‌وگو با کوروش صحتی در مورد خودکشی کیانوش سنجری

او در پیام دیگری گفته بود: «زندگی یک وطن بهم بدهکاره که توش فقط به زندگی فکر کنم نه به وطن».

برخی فعالان سیاسی و اجتماعی با انتشار پیام‌هایی در شبکه‌های اجتماعی، خودکشی این فعال رسانه‌ای و سیاسی را تأیید کردند.

کیانوش سنجری متولد سال ۱۳۶۱ در تهران بود. او در سنین بسیار جوانی به فعالیت‌های دانشجویی روی آورد و پس از چند بار بازداشت در ایران، به خارج از کشور مهاجرت کرد. آقای سنجری ابتدا در دهه هشتاد به نروژ رفت و پس از چندی راهی آمریکا شد.

او در دوره اقامت خود در آمریکا برای مدتی به عنوان خبرنگار با شبکه تلویزیونی صدای آمریکا همکاری کرد اما در سال ۱۳۹۵ برای رسیدگی به مادر سالخورده‌اش به تهران بازگشت و بار دیگر بازداشت و به حبس محکوم شد و پس از تحمل سه سال از دوره محکومیت خود، آزاد شد.

این روزنامه‌نگار پس از آزادی در مردادماه سال ۱۴۰۰ فاش کرد که مقام‌های قضایی و امنیتی، او را علاوه بر حکم زندان، به صورت اجباری در تیمارستان بستری کرده و «۹ بار بیهوش کردن و درمان اجباری با شوک الکتریکی در تیمارستان» را تحمل کرد.

او همچنین گفته بود در حالی که برای مراقبت از مادر سالخورده‌اش به ایران بازگشته بود، مدت‌ها در بازداشتگاه ۲۰۹ زندان اوین متعلق به وزارت اطلاعات تحت بازجویی بود، دادگاه انقلاب «در سه دقیقه» برایش حکم ۱۱ سال زندان صادر کرد و پس از تحمل سه سال حبس آزاد شد.

کیانوش سنجری که بارها با شرایط تحت تعقیب بودن، بازداشت و زندان روبه‌رو بود،‌ سه سال پیش از در گفت‌وگویی با رادیوفردا از آزار و شکنجه‌هایی که دیده بود و رفتارهای مسئولان زندان، ازجمله اعزام زندانی به مراکز روان‌پزشکی،‌ سخن گفته بود.

بیشتر در این باره: «امین‌آباد اوج قساوت بود»؛ گفت‌وگو با کیانوش سنجری

او در گفت‌گویی دیگر با رادیوفردا که در ارتباط با انتخابات ریاست‌جمهوری هشت تیر سال جاری انجام شد، گفته بود که در آن انتخابات شرکت نخواهد کرد و افزوده بود: گزاره‌ای که می‌گوید «رای ندادن، رای به تندروهاست» نادرست است.

اگر به خودکشی فکر می‌کنید، با اورژانس اجتماعی ۱۲۳ یا مراکز مشاوره تماس بگیرید.