آخرین نظرسنجی‌ها، مشاهدات و پیش‌بینی‌ها در آستانه پایان رأی گیری انتخابات پارلمانی آلمان، نشان می‌دهد که احتمالاً در این دوره درصد بیشتری از واجدین شرایط پای صندوق‌های رأی رفته‌اند و گمانه‌زنی‌ها حاکی از پیشتازی حزب حاکم اتحاد دموکرات مسیحی است.
حدود ۶۱ میلیون و پانصد هزار شهروند آلمانی حق رأی دادن و انتخاب پارلمان جدید را دارند که از این تعداد حدود ۳ میلیون نفر رأی اولی هستند.
در دوره پیش در سال ۲۰۱۳، بیش از ۷۱ درصد از واجدان شرایط پای صندوق‌های رأی رفتند که در مقایسه با دوره پیش از آن در سال ۲۰۰۹ تنها حدود یک درصد بیشتر بود.
در این انتخابات قرار است ۵۹۸ نماینده بوندس تاگ، پارلمان آلمان، انتخاب شوند. گرچه از این تعداد، ۲۹۹ نفر در حوزه‌ای که خود را نامزد کرده‌اند، با رأی مستقیم به پارلمان راه می‌یابند و نیمی دیگر از نمایندگان، از لیست افراد پیشنهادی احزاب انتخاب می‌شوند.
برابر قانون انتخابات آلمان اگر حزبی در یک ایالت فدرال شمار نامزدهایش که با رأی مستقیم انتخاب شده‌اند، بیش از تعدادی باشد که برابر قانون به او تعلق دارد، به این حزب شمار دیگری از کرسی‌های پارلمان تعلق می‌گیرد.
این امر باعث می‌شود که در پایان انتخابات شمار نمایندگان انتخاب شده تغییر کند و حتی در این دوره از انتخابات به ۷۰۰ نفر برسد.
در حال حاضر شمار نمایندگان بوندس تاگ ۶۳۰ نفر است.
انتخابات پارلمانی این دوره در آلمان از آن جهت زیر ذره‌بین قرار دارد که برای اولین بار پس از جنگ دوم جهانی حزب راستگرای «الترناتیو برای آلمان» (آ. اف. د.) وارد بوندس‌تاگ می‌شود.
در عین حال تنها ورود این حزب به پارلمان نیست که به انتخابات این دوره ماهیت ویژه‌ای داده است، بلکه مهم این است که این حزب چند درصد رأی می‌آورد و آیا این حزب پس از اتحاد دموکرات مسیحی به رهبری آنگلا مرکل و حزب سوسیال دموکرات به رهبری مارتین شولتس، سومین حزب قوی در پارلمان شود.
از آنجا که همه احزاب اعلام کرده‌اند که با این حزب وارد هیچ ائتلافی نخواهند شد، این حزب، چنانچه سومین نیروی قدرتمند در پارلمان شود، به عنوان قوی‌ترین حزب اپوزیسیون برابر عرف معمول در پارلمان، امتیازهایی دارد.
از جمله این حزب در انتقاد به سیاست‌های دولت پیش از هر حزب اپوزیسیون و از حق صحبت بیشتری برخوردار است.
به طور سنتی قوی‌ترین حزب اپوزیسیون، ریاست کمیسیون بودجه پارلمان را که کمیسیون مهمی است، خواهد داشت و می‌تواند در بسیاری از زمینه‌ها اعمال نفوذ کند.
از ویژگی دیگر این انتخابات بازگشت حزب دموکرات آزاد به پارلمان است. پیش‌بینی می‌شود این حزب بین ۱۰ تا ۱۱ درصد آرا را از آن خود کند.
آخرین نظرسنجی‌ها نشان از آن دارد که اتحادیه دموکرات مسیحی، حزب سوسیال دموکرات، حزب سبزها، حزب چپ‌ها و حزب راستگرای آ. اف. د. به ترتیب ۳۶، ۲۲، ۸ و حدود ۱۱ درصد رأی داشته باشند.
در انتخابات پیشین در سال ۲۰۱۳، اتحادیه دمکرات‌مسیحی ۴۰ درصد، سوسیال دمکرات‌ها ۳۰ درصد، حزب «چپ» و «اتحاد ۹۰-سبزها» هر کدام ۱۰ درصد و اتحادیه سوسیال‌مسیحی بایرن نزدیک به ۹ درصد از کرسی ها را در اختیار داشتند.
اکنون با ورود حزب راستگرای آلترناتیو برای آلمان به مجلس نمایندگان آلمان شمار فراکسیون‌های وارد شده به بوندس تاگ به شش حزب خواهد رسید.
در عین حال افزایش شمار فراکسیون‌ها با خود مشکلاتی برای ائتلاف‌های احتمالی برای تشکیل دولت به دنبال خواهد داشت، و اگر چه چهارمین دوره صدارت اعظمی آنگلا مرکل تقریباً حتمی است، ترکیب ائتلاف تشکیل‌دهنده دولت هنوز ناروشن است.
در حال حاضر دو ائتلاف احتمالی قابل تصوراست: ادامه ائتلاف بزرگ که در حال حاضر میان اتحاد دموکرات مسیحی و حزب سوسیال دموکرات دولت را تشکیل می‌دهد و ائتلاف موسوم به جامائیکا که نام خود را از رنگ پرجم جامائیکا می‌گیرد.
در این ائتلاف اتحاد دموکرات مسیحی (رنگ سیاه)، حزب دموکرات آزاد (رنگ زرد) و حزب سبزها (رنگ سبز) دولت را تشکیل خواهند داد.
آنگلا مرگل روز یکشنبه در جمع هواداران خود در برلین تأکید کرده بود که به تلاش‌ها برای قانع‌کردن رأی‌دهندگانی که هنوز تصمیم قطعی خود را نگرفته‌اند ادامه دهند، چرا که «خیلی‌ها در آخرین ساعت‌ها تصمیم می‌گیرند».
همزمان مارتین شولتس، رهبری سوسیال‌دمکرات‌ها، مهم‌ترین رقیب انتخاباتی اتحادیه دمکرات‌مسیحی نیز در جمع هواداران این حزب در شهر غربی آخن شرکت کرد.
هر دو رقیب با وجود تفات‌های حزبی، درخواست مشترکی نیز از رأی‌دهندگان داشته‌اند؛ جلوی ورود حزب دست‌راستی «آلترناتیو برای آلمان» را بگیرند.
در این زمینه زیگمار گابریل، وزیر خارجه آلمان که خود از حزب سوسیال‌دمکرات است، هشدار داده «برای نخستین بار از زمان پایان جنگ جهانی دوم، نازی‌های واقعی به پارلمان راه پیدا می‌کنند».