عتیق رحیمی، رمان‌نویس فرانسوی افغان‌تبار، یکی از نویسندگان مطرح ادبیات معاصر جهان است که همواره صدای زنان در آثارش شنیده می‌شود.
او در مشهورترین رمانش به نام «سنگ صبور» که در سال ۲۰۰۸ برنده جایزه ادبی معتبر گنکور فرانسه شد و توجه زیاد منتقدان ادبی را به خود جلب کرد، اساساً داستان ظلم بی‌پایان به زنان افغان را روایت می‌کند.
همچنین سال گذشته، وقتی طالبان دوباره قدرت را در افغانستان به دست گرفتند، این نویسنده بیش از هر چیز نگران وخیم شدن وضعیت زنان و دختران در این کشور بود.
آقای رحیمی که آثارش به زبان‌های مختلف از جمله فارسی منتشر شده، دلبسته ایران و فرهنگ و ادبیات ایران هم است.
او همزمان با اعتراضات این روزهای زنان و جوانان ایرانی برای دستیابی به آزادی و حقوق مدنی‌شان، شعری را سروده که آریانا وفاداری، خواننده فرانسوی ایرانی‌تبار بخشی از آن را در ویدئوکلیپی برای شهرداری پاریس اجرا کرده است.
آن هیدالگو، شهردار پاریس، این ویدئوکلیپ را همراه با شعار معترضان ایرانی، «زن زندگی آزادی»، در حساب اینستاگرام خود منتشر کرده است. در ابتدای این اثر آمده است: «پاریس از زنان ایرانی که برای حقوق و آزادیشان مبارزه می‌کنند حمایت می‌کند».
متن کامل این شعر عتیق رحیمی برای اعتراضات ایران با عنوان «ترانه رهایی» اختصاصاً در اختیار رادیو فردا قرار گرفته و برای اولین بار منتشر می‌شود.
ترانه رهایی
رهایی
رهاتر از باد
بی‌باکی
بی‌باک‌تر از خواب
ز کجایی
که رسیده‌ای به این ناکجاآباد ویران؟
از فراسوی زمان
از آن سوی زمین
از همین جهان و نه از آسمان
از دیاری می آیم که
رویاهایم در چشم‌های بی‌نگاه پدرم
می‌شکند
و هوسم بر لب‌های بی‌بوسه مادرم
از دیاری می آیم
که پوشاندن موهایم با پرده بی رنگ ننگ
حماسه‌ای است برای برادرم
از دیاری می آیم
که تنم مهری است
برای خرید مرزها
و تحریر آتش‌بس‌ها
دیارم، سیاه از آتش جنون
تبارم، تباه از بارش خون
آنجا
هوسم، دودی است نهفته
موهایم، زنجیرهای بسته
تنم، هیزمی سوخته
اینک، نگاه می‌کنم در خود
با خود
و نه در آیینه‌ی فرسوده‌ی مردانگی
ره میبرم به کویر خود
از خود
تا مرزهای بیگانگی
و
می‌سرایم غزلی از تن خود
در تن خود
و نه در قفس الهام شاعرانه جندگی
لب‌هایم، شهرآشوب هوس‌اند
و موهایم،
حماسه رهایی از حدیث بندگی