همزمان با جو امنیتی حاکم در دانشگاه‌ها و سرکوب خشونت‌بار دانشجویان معترض، نرگس محمدی، فعال مدنی زندانی، در پیامی درباره شکل‌گیری «۱۸ تیر دیگری در دانشگاه‌ها» هشدار داد.
خانم محمدی در این پیام که تقی رحمانی، همسرش، به رادیوفردا رسانده است خواستار توقف «خشونت بی‌رحمانه علیه دانشگاه» شده و نوشت: فضای پس از جنبش انقلابی «زن، زندگی، آزادی» نشان داد که نه «انفعال» و نه «انطباق» با وضع موجود، بلکه «انتشار قدرت» و «استحکام اراده جمعی» برای تغییر«بنیادی» سرمشق مردم ایران است.
این فعال مدنی زندانی در ادامه راهبرد جمهوری اسلامی یعنی ایجاد «رعب و وحشت و توامان تکثیر ناامیدی و دلسردی» را «استیصالی» و «ناکارآمد» خواند و به حکومت هشدار داد: «تهاجم و تهدید بی‌رحمانه علیه دانشگاه می‌تواند به جرقه خیزش و اعتراضات گسترده مردمی تبدیل شود.»
به گفته خانم محمدی، جمهوری اسلامی «به مذاکرات پنهانی، بی‌اعتبار و لرزان با دولت‌های غربی غره شده»، اما اعتراضات دانشجویان و مردم در سراسر ایران «پژواک قدرتمند و طنین‌انداز یک کلمه نه به حکومت استبدادی دینی» است.
کوباندن سر یک دانشجو به پلکان توسط نیروی «حراست» در دانشگاه علامه در روزهای گذشته، تنها یک نمونه از خشونت‌های صورت‌گرفته علیه دانشجویان در ماه‌های گذشته است.
در هفته‌های گذشته نیز شماری از دانشجویان دانشگاه هنر تهران در پی اعتراض به اجباری شدن مقنعه بازداشت شدند.
در همین حال گزارش‌های متعددی از افزایش فشار بر دانشجویان در دانشگاه‌های مختلف حتی در خوابگاه‌ها به دلیل سخت‌گیری‌های جدید در مورد پوشش حتی در مورد دانشجویان پسر گزارش شده است.
نرگس محمدی در پایان پیام اخیر خود از مجامع بین‌المللی حقوق بشری، نهادهای بین‌المللی فمینیستی، نویسندگان و دانشگاهیان جهان خواسته است تا «اجازه ندهند جامعه رنج‌کشیده ایران شاهد ۱۸ تیر دیگری در دانشگاه‌ها باشد.»
حمله به کوی دانشگاه تهران در ۱۸ تیر ۱۳۷۸ یکی از خونین‌ترین سرکوب‌های دانشجویی در تاریخ جنبش دانشجویی ایران است. در جریان این حمله، بنا به گزارش‌ها، دست‌کم شش دانشجو کشته و صدها نفر بازداشت شدند. این حمله در پی اعتراضات دانشجویی به توقیف چند روزنامه رخ داد.