نیلا ابراهیمی، دختر ۱۷ سالهٔ اهل افغانستان، برندهٔ جایزهٔ بین‌المللی صلح کودکان شد.
بنیاد «حقوق کودکان»، مستقر در هلند، که همه‌ساله این جایزه را به کودکی که مشارکت قابل توجهی در دفاع از حقوق سایر کودکان داشته باشد اهدا می‌کند، در بیانیهٔ خود اعلام کرد که خانم ابراهیمی را به عنوان فردی «الهام‌بخش» یافته که پیامی از «امید» را برای جوانان دیگر در سراسر جهان به ارمغان آورده است.
پیشتر نیز چهره‌های شناخته‌شده‌ای از جمله گرتا تونبرگ، فعال مبارزه با تغییرات اقلیمی، و ملاله یوسف‌زی، فعال مبارزه برای حق تحصیل دختران، برندهٔ این جایزه را شده بودند.
نیلا ابراهیمی فعالیت‌های خود را از ۱۳ سالگی و هم‌زمان با سقوط دولت افغانستان و قدرت‌گیری دوبارهٔ طالبان آغاز کرد. او توانست با بهره‌گیری از فضای مجازی و رسانه‌های اجتماعی، توجهات جهانی را به سرکوب‌های روزافزون علیه زنان در افغانستان جلب کند.
ابراهیمی هنگامی که ۱۳ سال داشت در اقدامی جسورانه ویدئویی از خود ضبط کرد که در آن آواز می‌خواند.
نیلا ابراهیمی همراه با توکل کرمان، برندهٔ جایزهٔ صلح نوبل که اهل یمن است، در مراسم اهدای جایزه بین‌المللی صلح کودکان
این ویدئو توسط برادرش در توییتر منتشر شد؛ یکی از صدها ویدئویی که در آن زنان افغانستان به منع آوازخوانی دختران بالای ۱۲ سال که توسط مدیر آموزش و پرورش طالبان در کابل اعلام شده بود، اعتراض می‌کردند.
پس از فراگیری این کارزار که با هشتگ #IAmMySong شناخته می‌شد، وزیر آموزش و پرورش طالبان اعلام کرد که مدیر این سازمان در کابل بدون مشورت با او چنین دستوری را صادر کرده است و این بخشنامه را موقتأ پس گرفت.
این موفقیتِ هر چند کوچک اما مهم، نقطهٔ عطفی در مبارزهٔ نیلا ابراهیمی برای آزادی بیان و حقوق دختران در افغانستان بود.
او پس از آن به کانادا مهاجرت کرد و فعالیت‌های خود را با تأسیس بنیاد «داستان او» گسترش داد. این سازمان غیرانتفاعی، دختران افغان را تشویق می‌کند که داستان‌ها و تجربیات خود را با دیگران به اشتراک بگذارند و کمک می‌کند تا صدای آنان در سطح جهانی شنیده شود.
ابراهیمی از آن زمان تاکنون در نشست‌های مختلف بین‌المللی، از جمله نشست ژنو برای حقوق بشر و دموکراسی، سخنرانی کرده و به تبیین وضع دشوار دختران در افغانستان پرداخته است.
از زمانی که گروه اسلام‌گرای طالبان در سال ۲۰۲۱ در افغانستان قدرت را در دست گرفت، زنان از زندگی عمومی نظیر مشاغل و همچنین حضور در پارک‌ها و سالن‌های ورزشی و از همه مهم‌تر، تحصیلات متوسطه و عالی محروم شده‌اند.