نرخ برابری اسکناس سبز آمريکا در برابر يورو، به پايين ترين سطح خود در بيست ماه گذشته رسيده و به نظر نمی رسد مقام های پولی اروپا بخواهند در شرايط کنونی، راه را بر تقويت هر چه بيشتر پول واحد خود سد کنند. ين ژاپن نيز به پيشروی در برابر دلار همچنان ادامه ميدهد.
نگرانی تضعيف احتمالی اقتصاد ايالات متحده آمريکا، و چشم انداز نسبتا مساعد اقتصادی منطقه يورو و نيز کشورهای پويای آسيايی، موقعيت دلار آمريکا را زير ضربه گرفته است.
تحليل گران بسياری پيش بينی می کنند ارزش يورو در سال ۲۰۰۷ ميلادی، مرز يک دلار و چهل سنت خواهد گذشت.
کشورهای صادر کننده نفت در زمره مهم ترين قربانيان سقوط دلار هستند، به اين دليل ساده که معامله های نفتی جهانی، به طور عمده با دلار انجام می گيرد.
ايران نيز بخش بسيار مهمی از در آمد های نفتی خود را به دلار دريافت می کند، حال آنکه کالا های مورد نيازش را عمدتا از مناطق زير پوشش يورو و ين می خرد. به بيان ديگر نوسان های نرخ برابری دلار در برابر ديگر پول ها، قدرت خريد ايران را در بازار های جهانی به گونه ای چشمگير بالا و پايين می برد.
طی يک سال گذشته، جمهوری اسلامی، هم از کاهش بهای نفت و هم از تضعيف دلار زيان ديده است. تضعيف اسکناس سبز بر ذخاير ارزی ايران نيز که بخش مهمی از آن به دلار نگهداری می شود، طبعا تاثير ميگذارد.
خروج معامله های نفتی از زير سلطه دلار، مورد حمايت مسئولان ارشد اقتصادی در بعضی از کشور های عضو «اوپک» است. با اين حال شماری از قدرت مند ترين کشور های صادر کننده ی نفت از جمله ربستان سعودی، به اين گزينه روی خوش نشان نمی دهند.
گزينه ديگر، روی آوردن به سبدی از ارز ها در معامله های نفتی بين المللی به منظور در امان ماندن از تکان های بازار جهانی ارز است.