کنیا، روز چهارشنبه سوم ژانویه، برای جلوگیری از ورود اسلامگرایان سومالیایی به داخل کشور، نیروهای نظامی خود را در مرز با سومالی مستقر کرد.
کنيا کشور همسايه سومالی روز چهارشنبه مرزهای خود را به روی سيل پناهجویان سوماليايی بست. اين کشور می گويد به تنهايی قادر نيست بار مالی حضور خيل این پناهندگان را تحمل کند.
پيشتر کنيا تعدادی پناهجو را به سومالی بازگردانده بود و به همين جهت مورد انتقاد شديد سازمان پناهندگان در سازمان ملل متحد قرار گرفت.
بستن مرزهای کنيا به روی پناهندگان سومالی، احتمالا در واکنش به درخواست دولت موقت سومالی از کنيا برای بستن مرزهای اين کشور به روی اسلامگرايان انجام شده است.
موايی کيباکی رييس جمهوری کنيا پیشتر از عبداللهی يوسف احمد رييس جمهوری سومالی خواسته بود در راستای ايجاد ثبات در اين کشور گفت وگو های صلح با اسلام گرايان را از سر گيرد.
در ادامه تلاش های ديپلماتيک برای پايان دادن به بحران سومالی، همچنین کشورهای اتحاديه اروپا از اتيوپی خواسته اند که نيروهای خود را از سومالی خارج کند.
تاريخچه کوتاهی از اختلاف اتيوپی و سومالی
اختلاف ميان اتيوپی و سومالی، به ۱۹۶۴ باز می گردد. در آن زمان سومالی در تلاش استقلال از ايتاليا و تعيين مرزهای جديد، وارد جنگ با اتیوپی شد.
دو کشور چند جنگ خونين را پشت سر گذاشتند و از گروه های شبه نظامی برای تضعيف حکومت يکديگر حمايت می کردند.
در ۲۸ ژانويه سال ۱۹۹۱، حکومت ژنرال محمد زيادباره، در پی شورش نظاميان و چند دستگی طايفه های گوناگون در سومالی، سقوط کرد.
زيادباره در طول حکومت خود به شوروی سابق نزديک بود و از اين کشور اسلحه دريافت می کرد.
سرنگونی حکومت زيادباره، در سومالی خلاء قدرت ايجاد کرد و دشمنی های ديرينه ميان قبايل اين کشور بدین ترتیب کاملا آشکار شد.
اعلام استقلال چند قبیله در شمال سومالی با نام «سومالی لند»
پس از هرج و مرج سال ۱۹۹۱، اتيوپی نيروهای خود را به کمک جناح های طرفدار اتيوپی، به درون خاک سومالی فرستاد.
در دسامبر سال ۱۹۹۲، نيروهای آمريکايی برای پايان دادن به شورش ها در سومالی، وارد اين کشور شدند.
در اين مرحله شبه نظاميان، به رو يارويی با نيروهای آمريکايی پرداختند. در بيست و پنجم ماه مارس سال ۱۹۹۴، نيروهای آمريکايی، سومالی را ترک کردند.
در انتخاب حکومت موقت عبدالهی يوسف نيز اتيوپی، نقش فعالی بازی کرد.
قدرت گرفتن اسلامگرایان افراطی
در ماه ژوئن سال جاری ميلادی، اسلام گرايان به رهبری شيخ اويس، رهبران جناح طرفدار اتيوپی در حکومت موقت سومالی را شکست دادند.
اتحاديه محاکم اسلامی در اين پايتخت را به تصرف خود درآوردند و به فاصله کمی، بخش های زيادی از جنوب سومالی را بدون درگيری تصرف کردند.
از آن زمان، نيروهای شبه نظامی خارجی شامل پاکستانی ها و عرب ها به اسلامگرایان سومالی ملحق شدند تا به هدف آنها برای تشکيل يک دولت اسلامی در سومالی ياری رسانند.
اسلامگرايان پس از بدست گرفتن کنترل پايتخت، شکست ناپذير به نظر می رسيدند اما نتوانستند در برابر اتيوپی که بزرگترين عمليات را در شاخ آفريقا انجام داده است مقاومت کنند.
سومالی، کشوری است که اکثريت آن را مسلمانان تشکيل می دهند، در حالی که اکثريت جمعيت اتيوپی مسيحی هستند.
اتيوپی در ساحل اقيانوس هند و خليج عدن در شرق آفريقا واقع شده است. کشورهای همسايه سومالی، اتيوپی، کنيا و جيبوتی هستند.