وزارت کشور سوريه روز يکشنبه در بيانيه ای اعلام کرد که به علت «استقبال گسترده»، همه پرسی درباره ادامه رياست جمهوری بشار اسد رييس جمهوری اين کشور، تا ساعت ۱۰شب به وقت محلی تمديد شد.
در ساعات نخست آغاز رای گيری ، مسئولان وزارت کشور سوريه، ازآنچه که «استقبال گسترده مردم» ناميدند، سخن گفتند.
بشاراسد، چشم پزشک ۴۱ ساله و پسردوم حافظ اسد، دراين همه پرسی هيچ رقيبی ندارد. او گفته است که مهمترين ماموريت خويش را در صورت ادامه يافتن حضورش در قدرت، باز پس گرفتن ارتفاعات جولان از دست اسراييل می داند.
پارلمان سوريه (مجلس الشعب) دو هفته پيش نامزدی بشار اسد را برای دومين دوره رياست جمهوری مورد تصويب قرارداد.
بشاراسد تنها نامزد احراز اين مقام است. مخالفان حکومت سوريه که در خارج از کشور به سر می برند، از اين شيوه شديدا انتقاد کرده و آن را ادامه ديکتاتوری دانسته اند.
nر دوره پيشين نيز، ادعا شده بود که بيش از۹۷ درصد صاحبان حق رای با رياست جمهوری وی موافقت کرده اند.
بشار اسد نماينده حزب حاکم (البعث) است که ازده ها سال پيش حاکميت بلا منازع سوريه را در دست دارد و از مشارکت دادن نيروهای ديگر در حاکميت، قاطعانه خودداری می کند.
حکومتی موروثی؟
حزب بعث، ۴۳ سال پيش قدرت را در دست خود قبضه کرد. حافظ اسد، پدر بشار اسد تا سال ۲۰۰۰ ميلادی که درگذشت، حکمران سوريه بود
او از سال ها پيش از مرگ خود، پسر بزرگش، باصل اسد را برای جانشينی خويش تعليم داده بود، اما يک سانحه رانندگی درسال ۱۹۹۴ جان او را گرفت و پسر دوم خاندان اسد، بشار اسد که تا آن زمان علاقه چندانی به سياست نشان نمی داد و در لندن در حال تحصيلات پزشکی با تخصص چشم پزشکی بود، به صحنه سياست کشانده شد.
رفعت اسد، برادر حافظ اسد همواره با وی مناسبات پر تنشی بر سر احراز قدرت داشته است و حزب بعث سوريه، مرگ مشکوک باصل اسد، را به رفعت اسد، که به اروپا گريخته بود، نسبت می داد.
يک شبکه تلويزيونی که رفعت اسد در اروپا بر پا کرد، از زمان روی کار آمدن بشار اسد به هدايت نيروهای اپوزيسيون سوری پرداخته و همواره از حاکميت حافظ اسد و بشار اسد انتقاد کرده است.
چند سال پيش نيز، عزيمت فاروق الشرع، شخصيت سرشناس سوری به فرانسه و انتقادهای شديدی که وی از پاريس متوجه بشاراسد کرد، ضربه بزرگی بر حاکميت سوريه عنوان شد.
فاروق الشرع سال ها از نزديکترين سياستمداران به حافظ اسد و سپس بشاراسد محسوب می شد.
سازمان های جهانی حقوق بشر و نيز کشورهای غربی، بويژه آمريکا، پيوسته از سوريه بدليل نقض گسترده آزادی های اساسی مردم اين کشور انتقاد کرده اند.
به رغم پاره ای تماس های سياسی ميان آمريکا وسران سوريه، از جمله ديداری که اخيرا وزير امور خارجه آمريکا با وليد المعلم، وزيرخارجه سوريه در حاشيه کنفرانس شرم الشيخ به عمل آورد، خانم رايس، سوريه را « بزرگترين معضل و بحران آفرين در خاورميانه » توصيف کرده است.
غرب از دخالت های سوريه در لبنان نيز شديدا ناخشنود است هرچند که سوريه ازسال ۲۰۰۵ و در پی قتل رفيق الحريری، نخست وزيرپيشين لبنان، حدود ۴۰ هزار نفر از نيروهای خود را پس از سالها از لبنان بيرون برد.
در بحران های کنونی در لبنان نيز سياستمداران ملی گرای لبنان، سوريه رابه آمريت در قتل رفيق الحريری و نيز به حمايت از گروه فتح الاسلام متهم می کنند.
با وجود انتقادهای شديد غرب و اپوزيسيون از بشار اسد ، يک فعال حقوق بشر سوری، به خبرگزاری آسوشيتدپرس می گويد: « برای مردم سوريه، بشار اسد سمبل ثبات است و با توجه به آنچه که در عراق رخ داد، سوری ها ابقای او را بر يک هرج ومرج احتمالی و تبديل شدن کشورشان به عراقی ديگرترجيح می دهند.»