هزاران نفر ازبازماندگان هولوکاست که دراسراييل زندگی می کنند، تظاهراتی بزرگ را برای اعتراض به تصميمات اخير دولت اين کشور برگزارکردند که هزاران نفردرآن شرکت کردند.
آنان می گويند، دولت های اسرایيل درشش دهه اخير به مشکلات مالی وروحی بازماندگان هولوکاست توجه لازم را مبذول نداشته وهمه پول هايی که ازآلمان و چند کشور ديگربرای دادن غرامت به اين افراد گرفته شده، بدست آنان نرسيده است.
تصميم اخير دولت اسراييل درمورد اعطای کمکی ماهيانه به بازماندگان هولوکاست که تنها حدود بيست تا بيست وپنج دلار خواهد بود، غليان خشم هزاران زن ومرد اسراييلی را که ازبازماندگان هولوکاست محسوب می شوند، درپی داشته وآنان تظاهراتی بی سابقه را دراورشليم برگزار کردند.
اين بازماندگان همآنگونه که در اردوگاه های مرگ نازی ها ويا اردوگاه های کار اجباری درآلمان نازی، يهوديان را به صف می کردند وبه سوی مرگ يا انجام کارهای شاق می فرستادند، تظاهراتی دربرابر دفتر نخست وزيری برگزار کرده و لباس هايی را که دراردوگاه های نازي ها به تن آنها می پوشاندند، به تن کردند.
«دولت نیازهای مادی و درمانی را برآورده نکرده است»
شماربازماندگان هولوکاست که دراسراييل زندگی می کنند، درآمارمختلف بين ۱۲۰ هزارنفر تا حدود ۲۵۰ هزارنفر ذکر شده است.
طبق آماری که سازمان بيمه اجتماعی اسراييل منتشرکرده، بين ۶۰ هزار تا هشتاد هزنفر از اين گروه، افرادی بشدت مسن هستند که درپيری از تنگناهای مالی شديد دررنج هستند و زير خط فقر محسوب می شوند. آنان برای خريد داروهای موردنياز خود ازکمکی برخوردارنمی شوند.
سازمان ها وموسساتی که برای دفاع ازحقوق بازماندگان هولوکاست دراسراييل ازديرباز برپا شده اند، می گويند، دولت های اسراييل نتوانسته اند آنگونه که بايد به نيازهای درمانی و روحی-روانی اين افراد کمک کنند ونيز زندگی مادی آنها را به طرز شايسته ای تامين نکرده اند.
این در حالی است که ازسوی آلمان، فرانسه وبرخی کشورهای ديگر اروپايی که درتسلط نازی ها بودند، همواره پول هايی برای کمک به اين بازماندگان هولوکاست، به عنوان غرامت به دولت اسراييل سپرده شده بود.
مبلغ اين کمک ها درطول شش دهه ای که ازپايان جنگ جهانی دوم می گذرد، به چند ميليارد دلار رسيده است.
بازماندگان هولوکاست می گويند، درحاليکه فجايع زيادی را دراردوگاه های نازيها متحمل شدند و خانه وزندگی خود را دراروپا ازدست دادند وبرخی ازآنان، شاهد مرگ عزيزترين افراد خانواده خود بدست نازی ها بودند، ناچارشدند زندگی جديد خود را دراسراييل همانند ديگر افراد آغاز کنند و برای ساختن زندگی تازه ای تلاش زيادی کردند ونيازهای روحی ودرمانی خاص خود را نتوانستند با کمک دولت های اسراييل تامين کنند.
«آيا با مادرخود نيز چنين رفتار می کردی؟»
درپی اعتراض های شديد اين بازماندگان هولوکاست وسازمان هايی که برای دفاع ازآنان اقدام می کنند، دولت اولمرت اواخر ژوئيه اعلام کرد که برنامه جديدی را برای کمک به اين قشر ضعيف که نيازهای درمانی وروحی خاص خود را دارد، به مرحله اجرا می گذارد.
اما بلافاصله معلوم شد که تنها کمکی ماهيانه است که درسال از ۲۵۰ دلار نيز کمترخواهد بود.
يک روزنامه اسراييلی خطاب به اهود اولمرت نوشت: «آيا با مادرخود نيز چنين رفتار می کردی؟»
روزنامه يديعوت آخرونوت نوشته است: «دولت بايد شرمنده باشد. پيرزنی که ۵ بار درهفته بايد به پزشک مراجعه کند وتنها برای رفت و آمد اتوبوس بيش ازده دلار بپردازد ولی دولت که حال دلش به رحم آمده، رنج تقبل فرموده وتنها ماهی کمتر از بيست وپنج دلار به اين انسان نيازمند وهزارن نيازمند ديگر مانند او می دهد!»
خانواده های بازماندگان می گويند، ده ها هزارنفر ازبازماندگان هولوکاست در رنج وفقر فوت شده اند وديگر بازماندگان نيز که اکثرا هفتادساله به بالا هستند، درتنگنای شديد مالی وروحی قراردارند وکابوس های مرگ عزيزانشان درهولوکاست و رنج های ديگر، هيچگاه آنانرا رها نکرده است.
هرماه طبق گزارش ها، بيش ازهزارنفراز بازماندگان هولوکاست دراسراييل می ميرند. اين درحالی است که بازماندگان هولوکاست که پس ازجنگ جهانی دوم دراروپا ماندند وخانه وزندگی خود را ازنو دراروپا بنا کردند، درشرايط بهتری هستند.
منابع خبری يهوديان معتقدند که بيش ازشش ميليون نفرآنها درآلمان، لهستان، فرانسه وديگر کشورهای اروپايی که دراواخر دهه سی ميلادی و نيمه نخست دهه چهل ميلادی قرن بيستم زير سلطه آلمان نازی قرارگرفتند، کشته شدند. بيشترين شمار کشته ها متعلق به لهستان بود که بيش ازسه ميليون نفرازيهوديان آن سرزمين به قتل رسيدند.
دردوسال اخير موضوع هولوکاست پس ازآنکه محمود احمدی نژاد، رييس جمهوری ايران، به اين امر اشارات متعددی داشت ودرستی آنرا زير سئوال برد، بارديگر مورد توجه جهانی قرارگرفت.
«بهره برداری سیاسی از هولوکاست»
يکی از«جوانترين» بازماندگان هولوکاست، خانم کاتلين شوارتز، ۷۱ ساله، ساکن شهر حيفا درمصاحبه با روزنامه هاآرتص درحاليکه وصله زرد رنگ جهودی را نشان می دهد که آلمان های نازی به لباس او درکودکی چسبانده بودند، می گويد، ازسال ۱۹۵۷ که ازمجارستان به اسراييل مهاجرت کرد تا کنون، دولت های اسراييل به او و هزاران نفر ديگر مانند وی توجه نکرده اند اما تنها ازهولوکاست بهره سياسی برده اند.
تظاهرات بازماندگان سالخورده هولوکاست دراورشليم درحاليکه «وصله جهودی» را به لباس خود الصاق کرده بودند، موجب ابراز همبستگی زيادی از سوی جامعه اسراييل با آنان شد. اين تظاهرات در رسانه های اروپايی و امريکايی نيز بازتابی گسترده داشت.
اهود اولمرت که اين تظاهرات را «مايه شرم» توصيف کرده بود، درروزهای اخير ناچارشد با هيات بازماندگان هولوکاست و مدافعان آنان ديدار کند وقول دهد که کمک های مالی به آنان افزايش يابد.
يهوديان بازمانده هولوکاست که درامريکا زندگی می کنند، تهديد کرده اند که آنان نيز تظاهراتی درهمبستگی با بازماندگان هولوکاست دراسراييل برگزارخواهند کرد.