منابع تجاری می گويند، با شدت يافتن تحريم ها عيله جمهوری اسلامی، خريداران سنگ آهن ايران و کشتی داران اروپايی نيز از بيم از دست دادن همکاری های آتی با طرف های آمريکايی معاملات خود با ايران را متوقف کرده اند.
به گزارش خبرگزاری رويترز، از اوايل سال جاری و در پی وضع تحريم های گسترده تر آمريکا عليه جمهوری اسلامی بر سر برنامه هسته ای ايران، توانايی آن کشور در خريد اجناس وارداتی و پرداخت وجوه محموله های صادراتی روز به روز با دشواری بيشتری همراه می شود. به تازگی نيز بازرگانان اروپايی و شرکت های حمل بار و کشتی رانی از معامله و حمل سنگ معدن ايران خودداری می کنند.
يک منبع در شرکت حمل و نقل اروپايی در گفت وگو با رويترز به دليل رفتار جديد اروپايی ها اشاره کرده وگفته است: «شرکت هايی که با ايران معامله می کنند با خطر وارد شدن به فهرست سياه ايالات متحده مواجه می شوند... و هيچ کس مايل نيست که سر و کارش با اين فهرست بيفتد.»
وی اضافه کرده است: «با در نظر گرفتن ماهيت بين المللی کسب و کار ما، چنين پيشامدی برايمان خطر بسيار بالايی خواهد داشت.»
ايران ششمين صادرکننده سنگ آهن جهان است و در اين بخش تنها در سال گذشته حدود ۱۶ ميليون تن صادرات داشته است. تقريباً تمامی صادرات فوق به چين ارسال شده، که بزرگترين مصرف کننده مواد اوليه صنايع فولادسازی است. وضعيت به وجود آمده در زمينه تحريم ها هم اکنون مايه نگرانی اين شرکت ها و کارخانجات شده است.
در سال های اخير بازرگانان اروپايی ميزان خريد خود از سنگ آهن ايران را کاهش داده بودند، اما در پی تحولات اخير، تنها ظرف چند ماه گذشته، حجم خريد طرف اروپايی از ايران به نزديک صفر رسيد.
يکی از دست اندرکاران صنايع فولاد و سنگ آهن اروپا می گويد: «همه از انجام معامله با ايران می ترسند، حتی اگر قانونی باشد، چون آمريکا می تواند محدوديت های خود را درباره معاملات قديمی نيز اعمال کند.»
وی می افزايد: «تا جايی که به ما مربوط است، ما به هيچ وجه نمی خواهيم مجدداً ريسک کنيم و، به باور من، هيچ کس ديگری هم در اروپا نمی خواهد.»
شرکتی که اين شخص برای آن کار می کند در گذشته با ايران معامله کرده بود، اما در چند ماه گذشته — به دليل آنکه هيچ بانکی حاضر به همکاری در تراکنش های مربوط به ايران نبود— شرکت اروپايی فوق با دردسرهای زيادی مواجه شد.
از ديگر سو شرکت های حمل و نقل نيز از اين مسئله بيم دارند که ورود کشتی هايشان به بنادر ايرانی، در آينده عدم صدور اجازه ورود به بنادر آمريکايی را برايشان در پی داشته باشد.
کشتی هايی که کماکان به بنادر ايران تردد می کنند، هم اکنون يا به صاحبان ايرانی تعلق دارند با به تجار روسی که برای گريز از مجازات های آمريکا شرکت های خود را در بيرون از ايران ثبت کرده اند.
در همين زمينه يک کشتی دار می گويد: «صاحبان کشتی های ايرانی با تغيير ظاهر کشتی و عوض کردن نام آن خود را از ديد آمريکايی ها مخفی می کنند، اما هنوز برای معامله ايران فعاليت می کنند.»
پيش بينی ها حاکی از آن است که کشور چين نيز از ماه مارس ميزان خريد خود از سنگ آهن ايران را کاهش دهد.
واسطه گران بازار به رويترز گفته اند: چين احتمالا سنگ آهن مورد نياز خود را از برزيل و استراليا تامين خواهد کرد.
به گزارش خبرگزاری رويترز، از اوايل سال جاری و در پی وضع تحريم های گسترده تر آمريکا عليه جمهوری اسلامی بر سر برنامه هسته ای ايران، توانايی آن کشور در خريد اجناس وارداتی و پرداخت وجوه محموله های صادراتی روز به روز با دشواری بيشتری همراه می شود. به تازگی نيز بازرگانان اروپايی و شرکت های حمل بار و کشتی رانی از معامله و حمل سنگ معدن ايران خودداری می کنند.
يک منبع در شرکت حمل و نقل اروپايی در گفت وگو با رويترز به دليل رفتار جديد اروپايی ها اشاره کرده وگفته است: «شرکت هايی که با ايران معامله می کنند با خطر وارد شدن به فهرست سياه ايالات متحده مواجه می شوند... و هيچ کس مايل نيست که سر و کارش با اين فهرست بيفتد.»
وی اضافه کرده است: «با در نظر گرفتن ماهيت بين المللی کسب و کار ما، چنين پيشامدی برايمان خطر بسيار بالايی خواهد داشت.»
ايران ششمين صادرکننده سنگ آهن جهان است و در اين بخش تنها در سال گذشته حدود ۱۶ ميليون تن صادرات داشته است. تقريباً تمامی صادرات فوق به چين ارسال شده، که بزرگترين مصرف کننده مواد اوليه صنايع فولادسازی است. وضعيت به وجود آمده در زمينه تحريم ها هم اکنون مايه نگرانی اين شرکت ها و کارخانجات شده است.
در سال های اخير بازرگانان اروپايی ميزان خريد خود از سنگ آهن ايران را کاهش داده بودند، اما در پی تحولات اخير، تنها ظرف چند ماه گذشته، حجم خريد طرف اروپايی از ايران به نزديک صفر رسيد.
يکی از دست اندرکاران صنايع فولاد و سنگ آهن اروپا می گويد: «همه از انجام معامله با ايران می ترسند، حتی اگر قانونی باشد، چون آمريکا می تواند محدوديت های خود را درباره معاملات قديمی نيز اعمال کند.»
وی می افزايد: «تا جايی که به ما مربوط است، ما به هيچ وجه نمی خواهيم مجدداً ريسک کنيم و، به باور من، هيچ کس ديگری هم در اروپا نمی خواهد.»
شرکتی که اين شخص برای آن کار می کند در گذشته با ايران معامله کرده بود، اما در چند ماه گذشته — به دليل آنکه هيچ بانکی حاضر به همکاری در تراکنش های مربوط به ايران نبود— شرکت اروپايی فوق با دردسرهای زيادی مواجه شد.
از ديگر سو شرکت های حمل و نقل نيز از اين مسئله بيم دارند که ورود کشتی هايشان به بنادر ايرانی، در آينده عدم صدور اجازه ورود به بنادر آمريکايی را برايشان در پی داشته باشد.
کشتی هايی که کماکان به بنادر ايران تردد می کنند، هم اکنون يا به صاحبان ايرانی تعلق دارند با به تجار روسی که برای گريز از مجازات های آمريکا شرکت های خود را در بيرون از ايران ثبت کرده اند.
در همين زمينه يک کشتی دار می گويد: «صاحبان کشتی های ايرانی با تغيير ظاهر کشتی و عوض کردن نام آن خود را از ديد آمريکايی ها مخفی می کنند، اما هنوز برای معامله ايران فعاليت می کنند.»
پيش بينی ها حاکی از آن است که کشور چين نيز از ماه مارس ميزان خريد خود از سنگ آهن ايران را کاهش دهد.
واسطه گران بازار به رويترز گفته اند: چين احتمالا سنگ آهن مورد نياز خود را از برزيل و استراليا تامين خواهد کرد.