نيروهای امنيتی ایران به منزل علی نيکونسبتی، عضو شورای مرکزی و مسوول روابط عمومی دفتر تحکيم وحدت رفته و پس از تفتيش منزل و ضبط برخی از وسايل شخصی اين دانشجو، او را بازداشت کردند.
علی نيکونسبتی، مسوول روابط عمومی دفتر تحکيم وحدت، تير ماه سال جاری به همراه ۵ عضو ديگر شورای مرکزی دفتر تحکيم وحدت در جريان تحصنی آرام در مقابل دانشگاه امير کبير تهران دستگير و زندانی شد. وی در مرداد ماه با قرار وثيقه ای ۵۰ ميليون تومانی آزاد شد.
با دستگيری علی نيکونسبتی، دانشجوی دانشگاه مفيد قم، تعداد دانشجويانی که در ۱۰ روز اخير بازداشت شده اند؛ به ۶ تن می رسد.
محمد نيکو نسبتی، برادر علی نيکونسبتی در گفت و گو با راديو فردا از چگونگی دستگيری وی می گويد:«حدود ساعت يک و سی دقيقه پنج شنبه ۱۷ آبان ماه حدود شش يا هفت نفر از نيروهای امنيتی به منزل ما هجوم آوردند. مادرم که در را باز کرد چادر بسر نداشت ولی آنها به داخل خانه هجوم آوردند.».
او می افزاید:« برخورد آنها خيلی بد بود. آنها مسلح بودند. به برادرم علی گفتند بشيند و حرف نزند. تمام خانه را گشتند. حتی داخل استکان ها را هم نگاه می کردند.»
محمد نيکونسبتی با اشاره به این که بازداشت کنندگان برادرش، هيچ حکمی به آنها نشان نداده اند، می افزايد:«به ما گفتند هر کاری بخواهيم می کنيم و دقيقا جمله ای که گفتند اين بود که «ما حتی اگر بخواهيم می توانيم اينجا را آتش بزنيم» و شما نبايد از ما حکم بخواهيد. رفتار آنها واقعا بد بود.»
- نیروهای امنیتی مسلح بودند. تمام خانه را گشتند. حتی داخل استکان ها را هم نگاه می کردند. آنها هيچ حکمی نشان ندادند و به ما گفتند هر کاری بخواهيم می کنيم و دقيقا جمله ای که گفتند اين بود که «ما حتی اگر بخواهيم می توانيم اينجا را آتش بزنيم» و شما نبايد از ما حکم بخواهيد. رفتار آنها واقعا بد بود
برادر اين فعال دانشجويی در ادامه می گويد بازداشت کنندگان علی نيکونسبتی، عضو شورای مرکزی و مسوول روابط عمومی دفتر تحکيم وحدت از نيروهای وزارت اطلاعات بودند و حتی قاضی حسن حداد، معاون امنيت دادستان تهران به يکی از اين افراد تلفن کرده و درباره بازداشت علی نيکونسبتی سوال کرده است.
وی می افزايد:« قاضی حداد خود شخصا با يکی از اين ماموران صحبت کرد و آن مامور هم گفت که عمليات انجام شده است. من نمی دانم منظورشان از عمليات چه بود. حتی قاضی حداد با مادرم هم تلفنی صحبت کرد. مادرم چون پيش از اين هم برادرم را دستگير و زندانی کرده بودند، خيلی ناراحت بود. قاضی حداد حرف خاصی به مادرم نزده بود فقط برای اينکه او را آرام کند، گفته بود موضوع خاصی نيست و کمی با او صحبت کرده بود.»
محمد نيکونسبتی می گويد از ماموران سوال کرده است که اتهام برادرش چيست، اما آنها گفته اند که دليل بازداشت علی نيکونسبتی را به آنها نمی گويند .
او می افزايد:« به ما گفتند هر کاری بخواهند می کنند و هيچ نيازی به دليل نيست. علی هم از آنها پرسيد و پاسخی نگرفت. در مدتی که علی از زندان آزاد شده بود، فعاليت هايش را ادامه می داد و درباره دانشجويان بازداشت شده اطلاع رسانی می کرد. دفعه پيش او در يک تحصن بازداشت شده بود اما اين بار حتی چند روز بود که در خانه مانده بود و مشغول تکميل پايان نامه فوق ليسانس خود بود.»
محمد نيکونسبتی در ادامه می افزايد برخورد ماموران امنيتی با برادرش خيلی بد بوده و می افزايد:«چند بار علی را هل دادند که با ديوار برخورد کرد. چند بار هم او را روی صندلی هل دادند. نمی دانم در زندان با او چه خواهند کرد. دفعه قبل هم در سلول انفرادی بوده است. حتی سر من هم داد می زدند که بنشينم. آنها وارد خانه ما شده بودند و به ما می گفتند که چه کنيم و کجا بنشينيم. آنها مرتب داد می زدند.»
برادرعلی نيکونسبتی در پايان می گويد مامورانی که برادرش را دستگير کرده اند، به خانواده وی نگفتنند که او را به کجا منتقل می کنند.
او می افزايد:« ماموران اصلا پاسخگو نبودند. فقط خانه ما را گشتند و همه جا را به هم ريختند و کيس کامپيوتر و مدارک و کتاب های برادرم را بردند و اصلا به سوال های ما پاسخ نمی دادند. ما از آنها پرسيديم که برای پيگيری وضع علی به کجا مراجعه کنيم اما آنها فقط گفتند مانند دفعه قبل به دادگاه انقلاب مراجعه کنيد.»