تحصن واعتصاب دانشجويان دانشگاه زنجان، روز چهارشنبه،پس ازآنکه مسئو لان اين دانشگاه با خواست های دانشجويان موافقت کردند، پايان يافت.
برکناری و محاکمه قضايی معاون دانشجويی دانشگاه زنجان، عدم برخورد با متحصنين، پيگيری پاسخ وزير علوم درمجلس ازجمله مطالبات دانشجويان بود.
به گزارش خبرگزاری دانشجويان ايران، ايسنا، روز سه شنبه عليرضا نداف، رييس دانشگاه زنجان در جمع دانشجويان حضور يافت و از آنان به خاطر آنچه به گفته او باعث هتک حرمت دانشگاه و دانشجو شده بود، ابراز تاسف و عذرخواهی کرد.
تحصن و اعتصاب دانشجويان بيش از يک هفته پيش آغاز شد هنگامی که سايت های نزديک به فعالان دانشجويی خبر دادند که «معاون دانشجويی دانشگاه زنجان قصد داشت در دفتر خود يکی از دانشجويان دختر را با تهديد مجبور به ارتباط جنسی کند که با حمله دانشجويان به دفتر او و فيلمبرداری از اقدام معاون دانشجويی، نقشه وی بر هم خورد.
در اين ميان و برغم قبول خواست های دانشجويان دادستانی زنجان خبر از بازداشت دختر دانشجویی داد که بگفته خود معاون دانشگاه قصد تعرض به اورا داشته است.
اين در حالی است که برخی رسانه های اصولگرا اين رويداد را صحنه سازی ای برای بدنام کردن مسئولين دانشگاه ها خوانده اند.
يک هفته پيش از اين نيز تحصن و اعتصاب غذای دانشجويان دانشگاه تربيت معلم پرديس کرج با قبول تمام خواسته های دانشجويان به پايان رسيده بود.
دانشجويان دانشگاه تربيت معلم پرديس کرج با اعتراض خود خواستار برکناری معاونت دانشگاه، رسيدگی به وضع بد غذا، رسيدگی به وضع بد سرويس های آمد و رفت، رسيدگی به وضعيت خوابگاه ها و... شده بودند، که نماينده وزارت علوم با حضور در دانشگاه تربيت معلم و مذاکره با دانشجويان تمام خواسته های دانشجويان پذيرفته شد.
- « انتظارات و خواست های دانشجويان در اين موارد خواست های تازه ای نبوده اند اما عاملی که ظاهرا باعث دست يابی دانشجويان به خواست های خود شده است هم آهنگی خواستهای صنفی با خواستهای سياسی و اجتماعی بوده است».
تحصن و اعتصاب غذای دانشجويان دانشگاه سهند تبريز در اعتراض به هتک حرمت يک دختر دانشجو در ارديبهشت ماه گذشته، نيز با پذيرفته شدن خواست های دانشجويان پايان يافت.
دانشجويان و تشکل های دانشجوئی اين موارد مشخص دست يابی دانشجويان معترض به خواست های خود را يک پيروزی برای جنبش دانشجويی ارزيابی ميکنند و بر اين باورند که شيوه مبارزه دانشجويان برای دست يابی به خواست هايشان در موارد بالا ميتواند الگوئی برای مبارزات دانشجوئی باشد.
مطالبات صنفی و سیاسی
حميد يزدانی عضو شورای مرکزی دفتر تحکيم وحدت در تهران به راديو فردا مي گويد:« انتظارات و خواست های دانشجويان در اين موارد خواست های تازه ای نبوده اند اما عاملی که ظاهرا باعث دست يابی دانشجويان به خواست های خود شده است هم آهنگی خواستهای صنفی با خواستهای سياسی و اجتماعی بوده است».
به باور آقای يزدانی اهميت اين پيروزی های دانشجويان به ويژه و با توجه به يکدست شدن قدرت و گماردن کسانی برياست دانشگاه ها که صلاحيت علمی کافی برای چنين مسئوليت ها ئی ندارند و حاضر به قبول خواست های دانشجويان نيستند، باارزش است.
حميد يزدانی عضو شورای مرکزی دفتر تحکيم وحدت مي گويد:« انتقاد به سياست زدگی مبارزات دانشجويان در سال های گذشته بيشتر متوجه روشنفکران است که به اين سياست زدگی دامن مي زده اند».
- «الگوی جديد مبارزات دانشجوئی ظاهرا به کار گرفته مي شود که ويژگی اش تمرکز حرکات اعتراضی بر روی خواست های صنفی دانشجويان است مانند استقلال حوزه دانشگاه، تصميم گيری در باره ریيس و استادان دانشگاه ها، مسائل خوابگاه، غذا و غيره که مسائلی تاکتيکی نيستند».
فضای باز در دانشگاه
سراج الدين مير دامادی، روزنامه نگار و تحليلگر سياسی مقيم پاريس، در ارزيابی خود از اعتراض های اخير دانشجويان به راديو فردا مي گويد:« جنبش دانشجويی از جسارت و شجاعت جديدی در اعتراض به مسئولين دانشگاهی برخوردار شده است و برغم فضای بسته جامعه دانشگاه ها از فرصت های بيشتری و فضای باز بيشتر برخوردارند هرچند که چنانچه اعتراض های دانشجوئی بخواهد فراتر از محيط دانشگاه ها برود بی شک روبه رو با نيروهای ويژه و سرکوب خواهد شد»
او می افزاید:«دانشجويان بادست گذارد بر روی فساد اخلاقی برخی مسئولين دانشگاهها در واقع آنان را با اين واقعيت مواجه مي کنند که دانشجويان در دانشگاه ها بخاطر روابط بسيار عادی و ساده در محيط دانشگاه به عنوان متخلف مورد پيگرد و فشار قرار مي گيرند، در حالی که خود مسئولين دست به بدترين نوع فساد در محيط دانشگاه مي زنند».
بگفته سراج الدين ميردامادی امکان های ارتباطی موجود از جمله اينترنت و فضای نسبتا مناسبی که در دانشگاه ها ظاهر ا حاکم است، جنبش دانشجوی بايد با فعال کردن سيستم خبری قوی صدای اعتراض خود را به گوش ايرانيان و جهانيان برساند .
مهرداد مشايخی، استاد رشته علوم اجتماعی در دانشگاه جرج تاون واشينگتن، در باره ارزيابی از فعاليت های دانشجويان مي گويد در مقطع فعلی نمي توان از يکپارچگی حکومت سخن گفت، ولی بگفته آقای مشايخی بی شک مديريت يکپارچه دانشگاه ها يک عامل در شدت گرفتن اعتراض های دانشجوئی بوده است با توجه به اين که فشار های بين المللی بر دولت احمد ی نژاد هم بی تاثير نبوده است.
مهرداد مشايخی می گوید:«به نظر می آيد که فضای سياسی کشور از حالت خمودگی آهسته آهسته خارج مي شود و حرکت های اعتراضی زنان، کارگران و دانشجويان را باد در اين ارتباط ديد. بنابراين چشم انداز اين است که فضای سياسی کشور بناچار بايد باز شود».
به باور آقای مشايخی فعاليت های جنبش دانشجوئی در آينده به اين بستگی دارد که فضای سياسی کشور به کدام جهت مي رود.
مهرداد مشايخی مي گويد:« الگوی جديد مبارزات دانشجوئی ظاهرا به کار گرفته مي شود که ويژگی اش تمرکز حرکات اعتراضی بر روی خواست های صنفی دانشجويان است مانند استقلال حوزه دانشگاه، تصميم گيری در باره ریيس و استادان دانشگاه ها، مسائل خوابگاه، غذا و غيره که مسائلی تاکتيکی نيستند».